Bir Şehir Hülyası

46 9 6
                                    

Bir şehir hülyası esiyor,
Çığlığımın atardamarlarından..
Kaldırın bu geceyi omuzlarımdan..
Ben karanlıklarda kayboldum,
Bunaldım, ıssızlığa gömüldüm..
Bir renk oldum, geceye büründüm..
Zifir oldum, derinlere kayboldum..
Belki de çok solgundum..
Âsudeydim, âvâreydim, yorgundum..
En çok ta bu gökyüzüne vurgundum..
Bu geceyi kaldırın omuzlarından..
Ben ıssızlığa gömüldüm...

𝘔𝘦𝘭𝘢𝘯𝘬𝘰𝘭𝘪Where stories live. Discover now