Niezagojone rany

14 0 0
                                    

Choć minęło już tyle czasu,
Który przemknął jak piasek,
W chłodnym, szybkim powiewie
Zranionych, zimnych uczuć,
To Ty wciąż wracasz do mnie,
Nie fizycznie, lecz w myślach.

Moje serce wciąż nie zagoiło się,
Mimo małego, przepraszającego plastra,
Który nałożyłeś na jego płaczące,
Pokruszone wnętrze.

Może kiedyś ktoś zbierze ten proch
I poskłada go w całość,
Ale ja nadal nie mogę go nawet zebrać,
Gdy wymyka mi się z dłoni.

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Apr 27 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Szepty SercaWhere stories live. Discover now