drown in the ocean | hemmings

{epilogue}

Luke,
Söylemek istediğim ilk şey; çok üzgün olduğum.
İnan, günlerdir düşündüğüm tek şey sensin.
Bunu kendine neden yaptığına anlam veremiyorum, gelip benimle konuşsaydın bir şekilde çözüm yolu bulabilirdik.
Öylece kaçmak korkakların işi ve sen kesinlikle korkak değilsin.
Her geçen gün iğrençleşen ve sadece kendi çıkarları uğruna yaşamaya devam eden insanlar arasında, birini böylesine sevmek herkesin cesaret edebileceği birşey değil, bunu ikimiz de biliyoruz.
Ve beni böylesine değerli bir varlık olarak gördüğün için sana teşekkür etmek istiyorum, hiç hissetmediğim kadar değerli hissetmeme sebep oldun.

Benim için yazdığın mektuplar ölümünden tam 2 ay sonra bana ulaştı.
Yazdığın sayfalar dolusu yazıları okuduğumda çok fazla ağladım.
Eğer mektupları bana ulaştıran kişi Ashton değil de sen olsaydın, belki de ağlamazdım.
Sana sarılırdım Luke.
Sana aşık değilim, inkar etmeyeceğim, ama seni sıradan bir şekilde sevmiyorum.
Sana ve sevgine duyduğum saygı çok büyük.
Korkmaman gerekiyordu.
Benim güzel günlerim olduğunu yazmışsın, isteseydin hayatımda bir yeri sana verirdim ve beraber güzel günleri yaşardık.
Ama şuan bunları söylemek için çok geç olduğunun farkındaydım.

Seni nasıl daha önce farketmediğimi bilmiyorum ve bunun için kendime çok kızıyorum.
Hergün kendisini böylesine bir hayranlıkla izleyen birini farketmemek koca bir aptallık, tıpkı benim yaptığım gibi.
Benim yüzümden öldüğünü kabul etmek istemiyorum Luke.
Karşıma geçemeyecek kadar cesaretsiz, ama kendini öldürecek kadar cesaretli olman fazla ironik bir durum.

Eğer benden isteseydin, seni sevmeyi denerdim.
Fakat sen sadece kaçtın.
Yapmaman gereken şeyler yaptın, kendini suçladın ama bunlar için sana kızamam.
Sen busun, Luke Hemmings bu.
İç dünyası karmaşıklıklarla dolu, güzel gözlere ve insanın içini titretecek kadar güzel bir sese sahip, liseli bir çocuksun.
Tek kusurun, aramızdan fazla erken ayrılmış olman.

Her zaman beni beklediğini yazmışsın.
Bende buraya seni beklediğimi yazmak isterdim, ama pek mümkün durmuyor.
Bana bu acıyı yaşattığın için sana kızgınım.
Herkes sana kızgın.
Arkadaşlarını, aileni ya da beni nasıl bir durum içinde bıraktığının farkında değilsin.
Sen böyle sorumsuz bir çocuk değildin Luke.

Ama böyle konuştuğuma bakma.
Sadece, senin çektiğin kadar büyük olmasa da ben de acı çekiyorum ve bilmeni istiyorum.

Beni sonsuz sevginle sevdiğin için sana teşekkür ederim.
Ve farkında olmadan seni bu kadar üzdüğüm için özür dilerim, çok üzgünüm.

Artık kelimeler zihnimin içinde geriye tepiyor ve yazacak daha fazla şey bulamıyorum.

Son olarak, senin de üzerimde bıraktığın bir iz var ve bu izi her zaman taşıyacağıma emin olabilirsin.

Seni seviyorum, tüm kalbimle.

Ocean S.

Hayalet okuyuculara, oy verenlere ve yorum atanlara çok teşekkürler <3