Chapter 8
Mag-dadalawang buwan na akong 3rd year highschool.
Akalain mo ‘yon?! Tumagal ako na katabi ‘tong Tristan na ‘to?!
Oo. Katabi ko siya, request niya kay sir ‘yon eh’!
“Sir! Sige na! Kay Janaia na lang ako tatabi! New student ako wala pang kaibigan, ‘wag niyo naman ipagkait ang makatabi ang bestfriend ko!” pagdadrama niya kay sir.
Ako naman “Wow ha?!” lang nasabi ko doon. Noong nasa NBS kami FRIENDS pa lang kami, tapos nagkita lang kami sa school BEST FRIENDS na kami? Ang nakakatuwa pa hindi man lang ako informed! Baka sa susunod maging Boyfriend ko na lang ‘to bigla ah’! Minsan assuming din ako. haha
‘yong mga kaklase naman namin ‘yong iba “ayiiee ng ayiiee” nangaasar, ‘yong iba naman natatawa na sa pinaggagagawa nitong Tristan na ‘to, paano mukha na siyang tanga sa harap nakaluhod pa siya noon. Abnormal talaga.
Iba talaga siya doon sa inakala ko na siya. Noong magkakilala kami sa NBS oo, conceited talaga siya given na ‘yon pero hindi siya ganyan kakulet. (Sabagay, hindi pa naman namin ganoon kakilala ang isa’t-isa.) Lahat ata ng kaabnormalan na nagawa na naming nila Karylle hinihigitan niya eh’. Nagtataka tuloy ako kung anong meron sa kanya at kahit anong gawin niya, napapangiti niya ako.
Sa hinabahaba ng dramahan nila ni sir sa harap noong unang linggo ng klase, ang ending napapayag niya si sir.
Sa loob ng mahigit isa’t kalahating buwan na magkasama kami ni Tristan, mas nakilala ko pa ‘tong makulet na ‘to.
Noong acquintance nagkaroon pa ng issue. Paano ba naman ang sweet daw namin? Takte! Lagi ko nga nasusungitan ‘yan eh’ para kasing si kuya, sobrang kulit ng lahi!
Nakapaikot kasi ‘yong mga upuan namin sa room. May party eh’, alangan namang nakaayos pa rin kami na parang may discussion. Nakaupo sa likod ko si Tristan at NAGBABASA ng libro. Uulitin ko nagbabasa po siya. Imagine? Pwede pala ‘yon?! Haha. Sa kamalasmalsang pagkakataon, Nasira ‘yong inuupuan ko na arm chair natanggal ‘yong turnilyo. Kaya nag-indian sit ako sa likod nung inuupan ko. Ang gulo ko ba? Bali ‘yong sa harap ni Tristan.
Busy ako nung napansin ko lahat nakatingin sa akin. Paglingon ko, ang pangit pala ng dating ng itsura namin ni Tristan! Paano masayado akong malapit sa kanya tapos nakaupo pa ako sa sahig. Ang sweet daw? Ewan.
“Ginoong Damian! Himala napaaga ka ng sampung minuto para sa susunod na asignatura.” Biglang putol ni Mr. Lopez sa discussion niya.
YOU ARE READING
Someone Else's Fairytale
Teen Fiction"Once in a while, right in the middle of an ordinary life, love gives us a Fairytale."~ a saying she lives life upon. Janaia is an average girl. Lahat ng problema na pinagdadaanan mo pinagdadaanan niya din; family issues, financial problems, late ni...
