Chapter 3

184 8 2
                                    

Ela’s pov

Hello ako pala si ela isa sa mga kaibigan ni yurie hmm I’m 17 years old din taga tarlac well obviously

2nd year college and taking up business management gusto ku tlga etong course na eto hindi kami

mayaman kumbaga may kaya

kme nag iisa din akong anak maganda daw  jolly ako friendly.

Ilang days na rin ang nakakalipas noong pumunta kami ni yurie sa mall at heto papunta ako ngaun sa

manila doon kasi na assign sila mama at papa hindi kami sobrang yaman katulad ni yurie kumbaga may

kaya kami. Sumakay na ako ngaun ng bus after 8 hours nakarating narin ako dito sa manila sinundo

ako ni papa, may inuupahan sialng bahay dito malapit sa MOA at sa pinag woworkan nila medyo malaki

naman yung bahay. Nag hain nang pag kain si mama nag kamustahan lang at nag kakwentuhan lang

din napansin ata nila na pagod ako sa byahe kaya pinatulog na nila ako. Ilangs days na ang nkalipas

gamay

ko na ang mga lugar dito pag walang magawa pumupunta ako sa MOA, every time na pumupunta ako

dito sa moa parati kong nakikita ung lalaking iyon na parating kasama yung babae pag titingin ako kung

nasaan sila nahuhuli kong nakatingin yung lalaki tapos pag tumitingin ako dun sa babaeng kasama niya

ang sama ng tingin sa akin >.> kaya iniiwasan ko na lang. Heto nanaman ako pupunta ng moa wala sila

mama at papa asusual nasa trabaho nanaman

*Booogsh

“hala sorry po” sabi ko pag angat ng ulo ko *O* si ate mataray kasama niya si kuya gwapo

“ano ba! Sa iba ka kasi tumitingin mag ingat ka nga!” sabi ni ate mataray

“Sorry po talaga hindi ko sinasadya”

“ ate naman nag sorry na nga siya sinusungitan mo pa” sabi ni kuya gwapo

“haay naku nakaka sira ng araw tara na nga doon!”

“oo ate .. sorry a kung nasungitan ka ni ate may topak lang iyon ngaun”

“a-ah o-okay lang kasalanan ko naman e” wow ang bait niya

“anu ba mark ang bagal bagal mo paki bilisan nga”

“oo ate sige ma una na ako ingat ka ha! See you around”

Yieee kilig to the bones ako ngaun ang bait niya sobra tpos mark pa ang pangalan niya waaah see you

around pa daw haha sana mag kita ulit tayo. Umupo na lang ako isa sa mga bench duon sa moa

napansin ko may isang lalaki na umupo sa tabi ko pag tingin ko *O* may isang anghel na bumaba

galling

sa langit (alangan naman sa impyerno?) o sige kausapin mo pa sarili mo ela nag mumukha kang tanga

“hello”

“hi”

“hindi pa pala tayo nag kakakilla ng ma ayos ako nga pala si mark ikaw?”

“a ela pala”

“Sorry ela a kung nasungitan ka ni ate may topak lang iyon kanina”

“okay lang iyon asan na pala siya?”

“si ate? Nag hahanap ng shoes.”

Sabay turo isa sa mga sikat na stalls dito ang alam ko mahal ang mga tinda dyan e.

“pansin ko lagi kang nandito sa moa”

“bakit masama ba?”

“hindi naman sa ganoon, ang sungti mo naman “

“haha joke lang hindi talaga ako masungit si ate kasi tina tawag niya ako tagabitbit niya ikaw bakit ka

lagi dto?”

“both of my parents are working kaya ganoon”

“ah ganun ba?”

“yup ganoon nga”

Mahabang katahimikan

“a ela”

“ano iyon?”

“baka sabihin mo masyado akong mabilis kasi ngaun pa lang tayo nag kakilala baki iba isipin mo sa

akin”

“hindi ano kaba”

“a-e  pwede ko bang makuha number mo?”

“hah?” baka mali lang ako ng narinig

“pwede bang makuha number mo?”

“ah un lang pala e oh eto number ko

0916*******

“o eto naman sa akin

0927*******”

Waaah kinuha niya number ko napaka saya ko >////<.

Biglang lumabas ung ate ni mark nung nakita niya si mark bigla siyang lumapit sa amin napansin niya

ako

“oh ^_- anung gina gawa mo dito bakit kasama mo yang babaeng yan?”

Ang sungit naman nito hmmp! Pasalamat siya kapatid diya ni mark

“ate wala naming ginagawa si ela sa iyo e”

“ayaw ko saknya let’s go mark” nag lakad n aka agad ang ate ni mark ang sungit niya at ang prangka

“sorry ela ha? May topak lang talag si ate ngaun”

“okay lang iyon”

“ano ba mark sabi ko LET”S GO!!”

“OPO ATE SAGLIT LANG!, sige textsan na lang tayo bye”

“bye din ingat”

Tuluyan na siyang umalis kasama niya te niya haaay naku ang sungit talaga ng ate niya pero siya

sobrang bait.

You're The ReasonWhere stories live. Discover now