Bölüm 1 : Rüya

62 3 0
                                    

'Eliza? Ulu Tanrım. Sen misin gerçekten? ' Mary ellerini Eliza'ya doğru uzattı. Eliza bir kaç adım geriledi. 'Eliza, yoksa benden kaçıyor musun?' diye sordu Mary. Eliza ağzını açtı ama hiçbir kelime dökülmedi ağzından. ' Eli, neden bizi bıraktın, neden çekip gittin, bari vedalaşsaydın ona bile razıydım. Bu kadar mı sevmiyorsun kız kardeşini? ' diye bilinçaltındaki soruları sıralıyordu fakat Eliza arkasını dönmüş yürümeye başlamıştı bile. ' Eliza, böyle çekip gidecek misin?' ağlamaya başlamıştı. Eliza kafasını geriye çevirdi ve acı bir tebessümle kız kardeşine baktı. İşte Mary o zaman ayrıntıların farkına vardı.

**

Burası bembeyazdı. Eliza'nın üstende de sade beyaz bir elbise vardı. Kızıl bukleleri beline kadar iniyordu. O sırada kendi üstündekiler dikkatini çekti. Bu bembeyaz parlak dünyada bir tek o karanlığa ait gibi gözüküyordu.

Bakışlarını tekrar Eliza'ya çevirince gülümsemesinin solduğunu farketti. 'Savaşmalısın! ' dedi Eliza gözlerindeki acıyı bütünler gibi sesi çatallaşmıştı. ' Savaşmalı mıyım? ' diye onaylatırcasına gözlerini Eliza'ya dikti Mary. 'Sen intihar ettin Eliza! Sen savaşmadın, şimdi benden nasıl böyle bir şey istersin? '

* *

Mary'nin bağırarak sarf ettiği bu sözler Eliza'nın kalbini kırmışa benziyordu. Konuşmak için ağzını açtığında alnı kırışmıştı. ' Benim intihar ettiğime mi inanıyorsun Mary?' Eliza, Mary'e doğru adımladı, tam önünde durdu ve elleriyle Mary'nin kollarını tutup şu cümleleri sarf etti. 'Ben savaştım, kardeşim. Savaştım ama direnemedim.' yeşil gözlerinde hüzün vardı bu kez. 'Ama sen hem savaşıp hem de direnebilirsin. Müziğin ritmine ayak uydurmalısın. Sadece ona kulak ver Mary, notalarına kulak ver!!'

Saklı NotalarWhere stories live. Discover now