krizantem | hopekook ✓

#16

• jungkook & chan •

chan
pişt nerdesin

jungkook
sana da selam

chan
napıyosun

jungkook
dersteyim chan

chan
ha iyi oturuyorsun yani

jungkook
hayır chan ben amuda kalkarak
dinliyorum dersi

chan
gülmedim

chan
ama oturman önemli

chan
şimdi sana bir şey söyleyeceğim

chan
ama sakın delirme

jungkook
ne söyleyeceksen söyle, zaten sıkıldım

chan
oturduğundan eminsin dimi

jungkook
CHAN!

chan
tamam be

chan
şurda senin iyiliğini düşünüyoruz

jungkook
ne söyleyecektin?

chan
hani iki aydır boş olan
karşı daire var ya

jungkook
eee

chan
artık boş değil

jungkook
yani? boş olup olmaması beni
ilgilendirmiyor chan. sonuçta kiraya
veren ben değilim???

chan
uff geri zekâlı bir kere de
bozma beni

chan
söylemiyorum işte ne halin
varsa gör. eve gelince kendin
görürsün zaten

jungkook
söyleme :D

5 dakika sonra

jungkook
söyleyene merak ettim

chan
kendin gör

jungkook
chan lütfen

chan
hâlâ oturuyor musun?

jungkook
evet?

chan
tamam

chan
yeni komşumuz hoseokie hyung

chan
hayırlı olsun 🎉

jungkook
oHA

jungkook
o yüzden mi beni eve
bıraktığında bir garipti

chan
sanırım öyle

jungkook
neden heyecanlandım

chan
bilmem :D

jungkook
uhh ayağımı da sallamaya başladım

chan
sakin ol oğlum altı üstü tanıdığın
biri komşun oluyor bunda bu kadar
heyecan yapacak ne var

jungkook
haklısın

jungkook
hoseok hyung öylesine biri

• jungkook & hoseok •

jungkook
hyung :D

jungkook
komşu olmuşuz

hoseok
a evet de sen nereden
biliyorsun

hoseok
yoksa beni görmene rağmen
yanıma gelmedin mi

hoseok
azarlayasım geliyor

jungkook
hyung sakin ol

jungkook
ben okuldaydım, chan söyledi

hoseok
o da gelmedi ki

jungkook
bilmiyorum o zaman onu azarla

jungkook
nasıl olsa artık kapı komşumuzsun
gelip gidip azarlarsın

hoseok
kapı mı komşusu

hoseok
haa demek karşı dairede siz
kalıyorsunuz

hoseok
çok gürültü yapmazsınız dimi

jungkook
hayır :D

hoseok
iyi bari

jungkook
hyung mutlu oldum komşu
olmamıza

Jungkook telefonunu yanıt beklemeden cebine soktu. Zaten eve oldukça yaklaşmıştı ve birazdan Hoseok'la karşılaşırdı. Gerçi bunu istemiyordu çünkü aşırı gergindi. Elbette bu, onunla ilk karşılaşması değildi ama diğerlerinde bu kadar heyecan duyduğunu hatırlamıyordu.

Hoseok onun için internette tanıştığı herhangi biri olamıyordu. Onun hakkındaki düşünceleri farklıydı. Özel bir şeyler hissettiği kesindi ama bu özel şeyler duygular kategorisinde nereye giriyordu, işte bundan emin değildi.

Sevdiğini söyleyemezdi. Bu öyle bir şey değildi. Hoşlantı da diyemiyordu. Belki hayranlıktı. Evet, evet Jungkook Hoseok'a karşı büyük bir hayranlık duyuyordu.

Apartmanın ağır sokak kapısını ittiğinde Hoseok merdivenleri inmekteydi. Üzerindeki beyaz tişört tenine yapışmış görünüyordu. Eşyalarını taşımaktan dolayı oldukça yorulmuş olmalıydı.

Jungkook yutkundu, gözlerini kırpıştırdı ve kendini rezil  etmemek adına dualar etmeye başladı.

Göz göze geldikleri an ne yapacağını bilemedi. Birden soğuk soğuk terlemeye başlamıştı. Oysa bugün ne demişti Chan'a? Hoseok öylesine biriydi.

Elini kapıdan çekti. Ne şekilde selam vermeliydi? Sadece söylemeli miydi yoksa buna ek olarak sarılmalı mıydı?

Jungkook kararsızlık içindeyken Hoseok hiç de öyle görünmüyordu. Merdivenleri ikişer ikişer atlayıp hemen Jungkook'un önünde durdu ve bir kolunu Jungkook'un omzuna dolarken gülümsedi.

"Merhaba komşum!" Oldukça coşkulu bir şekilde söylediğinde Jungkook'un yüzünde küçük bir gülümseme oluştu. Onu okuldan her döndüğünde böyle görecek ve ona her seferinde böyle bir gülüş mü bahşedecekti? Jungkook'un karnı kasılmaya başladı.

"Merhaba hyung."

Hoseok Jungkook'un kapattığı kapıyı açtı, bir elinde araba anahtarları şıkırdıyordu.

"Akşam görüşürüz değil mi? Şimdi çıkmak zorundayım..."

Jungkook başını sallamakta yetindi. Aslında akşamın gelmesini istemiyordu.