Day By Day

Epiloog

"En dan onze volgende student, Autumn Jones!"

Met een grote glimlach loop ik het grote podium op. De directeur kijkt mij met een trotse glimlach aan en schudt gelijk mijn hand.

"Gefeliciteerd, Autumn. Je hebt het zo goed gedaan." zegt hij.

"Dank u wel." Ik neem mijn diploma aan en kijk naar de grote groep studenten en ouders voor mij. Iedereen kent inmiddels mijn verhaal.

Ik heb het schooljaar overnieuw moeten doen, maar ik heb wel mijn diploma in ontvangst kunnen nemen.

Ik loop het podium weer af, gelijk naar mijn ouders en Camille.

"Oh wat ben ik trots op jou." zegt mijn moeder gelijk. Mijn ouders zijn gestopt met het rond reizen voor hun werk en werken nu in huis. Ondanks dat ik volwassen ben, willen ze me niet meer alleen thuis laten.

Alle jongens zitten nu al een jaar vast. En er volgen er nog negen.

Psychische hulp was gelukkig niet nodig, enkel kleine gesprekken thuis. In een veilige omgeving.

••

We komen thuis aan en alle lichten zijn uit.

"Wat is het donker." mompel ik en tast af naar de lichtknop. Zodra ik hem heb gevonden, klik ik het licht aan en een groot versierden woonkamer komt tevoorschijn.

"Gefeliciteerd met het behalen van je diploma, meis. Je moeder, Camille en ik zijn zo trots op je. Met alles wat je hebt meegemaakt, is het je toch gelukt." verteld mijn vader. Een traan ontsnapt uit mijn ooghoek en lachend kijk ik mijn vader aan.

Het is mij gelukt, ik heb het gewoon gedaan.

Een goed leven zal mij nu tegemoet komen.