Virtue of Love in Mendiola (Manila Series #1)

Chapter 26

"Oh, kamusta?" Allen asked pagbalik ko sa sala.

"Ayos naman." mahina kong sabi, umaasang narinig ni Allen ang sinabi ko. "Nagusap lang kami. Hayaan niyo lang siyang magpahinga."

"Papasok ba kayo bukas?" tanong ni Ali kay Allen.

"Oo naman. Pipilitin ko si Jazen." ani Allen. "Paniguradong papasok 'yon. Ayos na do'n basta makita lang si Ara." sabi ni Allen na agad namang pinigilan ni Kio.

"Dude.." ani Kio kay Allen.

"Mauna na kami." nakangiti kong paalam kay Allen at kay Kio, trying to hide the fact that i'm in pain because of what happened a while ago.

"Sige, see you bukas!" sabi ni Allen bago kami umalis.

"Magingat kayo, ha." sabi naman ni Kio. Hinatid nila kami hanggang sa doorstep lang dahil nakiusap akong huwag nang iwan magisa si Jazen sa loob. Habang naglalakad papunta sa parking ay nanatili akong tahimik habang sinusubukang isipin kung bakit kailangang umabot sa ganito.

"Ara, are you okay?" Jill asked and I nodded. Sumakay na kami sa kotse para makauwi na sa condo. Pagdating namin ay naupo kami sa couch sa living room sandali para magpahinga.

"Kamusta na si Jazen?" tanong ni Ali tsaka siya umupo sa kabilang couch. "Kamusta ka na?"

"Ayos lang naman." sagot ko.

"I doubt that." Jill said. "Your eyes, Ara. They tell how painful it is for you."

"You don't have to hide the painful truth all the time." Ali said. "Don't cover up the painful truth by saying that you're completely fine."

"I'm sorry.." mahina kong sabi. "I don't know how to be fine and happy anymore. Things aren't the same anymore."

"Alam kong kaya mo 'to, Ara. Hindi mo gagawin yung mga bagay na alam kong hindi mo kaya at pagsisisihan mo lang sa huli." ani Ali tsaka na ako tinabihan sa couch na inuupuan ko. "You can do this. We're all in this together."

"Ali's right." said Jill. "If this is a battle, we'll fight with you."

"I don't know how to thank you guys for being always there for me." I said. "I know na hindi ko 'to kakayanin kung wala kayo."

"And we'll always be here for you." Jill said with a smile as she held my hands.

"Now, take a rest. You deserve that." said Ali. "Don't drown yourself from too much sadness. Instead, be a swimmer in your own ocean of sad thoughts."

"Exactly." Jill agreed. "Let's sleep and leave all those problems and sadness behind. They're not worth it."

Pagtapos naming magusap sa living room ay nagpalit muna kami ng mga damit namin tsaka kami dumiretso sa kwarto ni Ali dahil napagusapan naming doon kami matutulog. Kinabukasan, maaga akong gumising. Ginawa ko na ang morning rituals ko bago ako magluto ng breakfast namin. Pagtapos kong maligo ay naabutan ko si Ali at Jill na gising na.

"You're leaving na, Jill?" I asked Jill. "Magbreakfast ka muna. Maaga pa naman."

"Sure, thanks!" said Jill. I then headed to the kitchen to cook some breakfast for us habang naliligo si Ali.

After having our breakfast, nagayos na kami ng sarili namin ganon din ang mga gamit namin tsaka namin nilisan ang condo. Pagdating namin sa parking ay nauna nang umalis si Jill dahil sa USTe na ang diretso niya. Pagdating sa school ay agad kaming dumiretso sa classroom ni Ali para maiwasang ma-late.