18.Bölüm

2.4K 114 13
                                    

Medya = emir

İrem den devam;

X= merhaba küçük ben senin kuzeninim

İrem: nasıl yani ben mi hafızamı kaybettim ben niye seni hatırlamıyorum

Emir: kuzey abii

Emir benim tanımadığım dediğine göre kuzenimiz olan abiye sarıldı neyse

İrem:emir banada anlatıcakmısınız yoksa hiç bir şey olmamış gibi devam ke mi?

Baran: abicim içeri geçelim her şeyi anlatıcam

Atalay: olum kim gelmiş alt tarafı kapıya bakacaksın bu kadar zor olmamalı

Diye söylenerek kapıya doğru gelen abiye bakıyorduk hepimiz emir yine sarıldı ama bu sefer Atalay abi dedi off bu ne ya alt tarafı 1 hafta yokdum hem Mirza, Aral,Pamir ve pars abim nerde ya

irem: abi

Baran: efendim güzelim

İrem: Mirza,Aral, Pamir ve pars abim nerde

Baran: Mirza ve Aral abin şirkette Pamir ve pars ında isi varmış evde değiller

İrem: Bora abim nerde

Baran:odasındadır güzelim

İrem: ozaman ben abimin yanına gidiyim sonra geliyim her şeyi anlatın tamam mı

Baran: tamam güzelim

İrem: emir ilk ben gidiyim sonra sen olurmu

Emir: olur

Ben hemen içeri girip merdivenlerden çıktım abimin odasının önüne geldim ama içeriden sesler geliyor abim ağlıyo ama neden ağlıyor tabi ya ben de ki de soru neyse abimin yanına gidiyim kapıyı tıkladım ve içeri girdim abimin görüş açısına girdim ilk idrak edemedi ama gidip abime sarıldım

İrem: abimm ağlama geldim bak burdayım

Abime sıkı sıkı sarıldım abimde bana sarılıp daha çok ağladı bende abimle birlikte ağladım bir süre sonra anlamamız dindi

Bora: abicim geldin buradasınız bırakmadınız bizi

İrem: bırakmadım abicim

Abimin gözü elime kaydı aha sıçtık bide bu vardı dimi

Bora: abicim eline ne oldu kim yaptı

Abim baya endişelendi bende anlatıyım bare

(Her şeyi anlatır hastane olaylarıda dahil)

İrem: işte böyle abicim hadi aşağıda bizi bekliyorlardı aşağıda birileri var ben tanımıyorum ama emir tanıyo galiba onların kim olduklarını anlayıcak abim

Bora: tamam abicim hadi inelim

Abim beni kucağına aldı yüzümün her yerini öptü abimin kucağında aşağıya indim böyle inmeyi seviyoru babacıklarım ağrımıyor

Herkes aşağıdadır abim kucağında benle koltuğa oturdu beni bir bacağına alıp bir kolunu açtı emirde diğer bacağına oturdu kimseden ses çıkmıyordu bende söze girdim

İrem: sohbetinize doyum olmuyor ya eee anlatmıycakmısınız

Baran: abim şöyleki biz sana gerçekleri söyledikten sonra sen gittin (isterseniz baranın konuşmasını atlayın konuyu biliyorsunuz nasil olsa) sen gittikten biraz sonra peşinden emir gitti emir gittikten sonra kuzenlerimiz yani Atalay ve kuzey geldi bunlar bizim anne tarafından kuzenlerimiz Atalay kuzeyin abisi

İrem: merhaba ben de İrem biliyorsunuzdur zaten ya şimdi benim her tarafım erkek bir kız ben varım hiç mi kız kuzenimin yok ya

Ateş: yok malesef güzelim sen tek kızsın

İrem: Ben bu kadar erkek arasında iyice erkek Fatma olurun net

Emir: ben seni her halinle severim

İrem: bende seni severim 😊

Baran: ben odama çıkıyorum biraz dinlenicem

İrem: bencede çık abi zaten yorgunsun

Baran: tamam güzelim

Atalay: irem senin eline ne oldu?

İrem: abi bence gel biz birlikte çıkıp uyuyalım ne dersin ateş abi sen söylersin he

Ateş: tamam güzelim söylerim ben siz çıkıp uyuyun

İrem: tamam dır

Abimle yukarı çıktım ben kendi odama gidip üstümü değiştirdim bir tane şort bir tane tişört giydim ev zaten sıcak abimin odasına yol aldım ve kapıyı tıklayıp içeri girdim abim yatağa yatmış beni bekliyordu koşup yanına yattım abimle sarılıp uyuduk

Kısa bir bölüm oldu ama olsun bir dahaki bölümde görüşürüz bu arada şarkı isteklerinizi bekliyorum

Gerçek Ailem जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें