"İntihar etmek için çok genç duruyorsun."
Yüzümü buruşturarak arkama döndüm kimdi bu? Genç bir adam benim yaşlarımda duruyordu. Karanlık nedeniyle yüzünü ayırt edemiyordum ama ses tonu önceden duyduğum bir ses değildi. Buna emindim.
"İntihar etmen...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Ölürüz diye mi üzülüyoruz? Ne ettik, ne gördük şu fani dünyada Kötülükten gayrı?
Ölünce kirlerimizden temizlenir, Ölünce biz de iyi adam oluruz; Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış, Hepsini unuturuz."
Orhan Veli Kanık
Merhabalar, keyifli okumalar. Yorumlarda buluşalım. Yıldızlarınız ve yorumlarınız önemli:)
Ayrıca önceki bölümleri düzenliyorum ve kitapla ilgili her şeyi profilimde paylaşıyorum, oradan bakabilirsiniz.
Bölüm şarkıları; Yüzyüzeyken Konuşuruz- Kazılı Kuyum
Yalın- Bir Bahar Akşamı
Daha önce hakkında hiç bilgi sahibi olmadığım bir şeyi yapmamıştım. En azından her işten önce ufakta olsa bir fikrim olurdu. Bir şeylere hazırlıksız yakalanmaktan nefret ederdim.
Sahi evlilik ne demekti?
Bugüne kadar bunu hiç düşünmemiştim aynı zamanda evliliği düzgün olan bir çift de beni büyütmemişti, çevremde de görmemiştim. Bana göre evlilik mantık çerçevesinde düşünüldüğünde güzel şey. Gerçekten ruh eşim denilen o kişiyi bulduğumda hayatıma ortak edebilirdim ve bir ömür beraber yaşayıp aynı şekilde bu hayata veda edebilirdik. Kendi hayatımı göz önüme aldığımda bunu hayallerimin arasına bile koymazdım.
Yalnız doğmak, yalnız ölmek.
Hayallerimde bile yer vermediğim, üzülmemek için kendimden uzak tuttuğum bu olay yine bir şekilde hayatıma dahil olmuştu. Kaderin oyunu bu olsa gerek.
Hava güzel olmasına rağmen masaya sessizlik hakim olmuştu ya da şaşkınlık. Sessizliği bozan bir an da bağıran Özgür olmuştu.
"Aranızda çikolata sevmeyen var mı sevgili dostlarım?"
Yine bir sessizlik, sonra masayı dolduran kahkaha sesleri.
Deniz'in, Özgür'ün ensesine vurup "oğlum ne diyorsun ya?" sitemleri, herkesin bu soğuk espriye derin bir of çekmesi, masadaki sessizliğin kırılması derken bu sefer de Oğuz'un şarkıya başlaması. Başladığı şarkı da bayağı bir manidardı.
"abim damat oluyor sırada bana geliyor
abim damat oluyor sırada bana geliyor
gel bana güzel kız kalbimi çalan hırsız
haydi halaya eller havaya"
Herkes eşlik edip alkışlayarak tempo tutmaya başlamıştı. Neyin ortasında kalmıştım böyle? Bu ortamı sadece benim susturabileceğimi fark ettim. Zıvanadan çıkmış erkekleri durdurmak zordur.
