~ ADEN ~

1.bölüm

Her zaman olduğu gibi evimizde gene kavga vardı.o kadar yorulmuştum ki bir gün kendimi kurşunun önüne atıp intahar edeceğim diye korkuyorum.ve dedem bağırdı.

"aden başını ey  kızım kurşun sıkıyorla!"

korku ile başımı eydim.

Bir kaç kurşun sesinden sonra tüm sesler kesildi ve dedem çıkabilirsiniz diye seslendi.

telaş ile sordum "dede ne oluyor gene."

Dedem Halis deden adamın geldiğini ve kuzenim Ayça'yı torununa istediği biz ise vermediğimiz için sinirlenip kapımıza dayandığını söyledi.

Korkudan gözleri yuvasından fırlayan Ayça'nın yanına gittim. "Ayça iyimisin" diye sordum.İyiyim diyordu fakat fazla inandırıcı gelmiyordu korkmuştu.

Hızla sokkakta yürürken biri kolumu tuttu arkama baktım annemdi.Annem telaşla sordu.ne olduğunu söyledikten sonra eve gitti bende her zaman yaptığım gibi salıncak tepeye çıktım. Orada salıncağa kendini bırakıyor gözlerimi kapatıyor ve çevredeki kuş seslerini ve çok uzaktan gelen at  seslerini dinliyordum.

Tam gözümü kapatmıştım ki yanımda adım sesleri duydum ve gözümü açtım.karşımda güzel ve 17 yaşlarında bir kız vardı.ve bana "merhaba ben Selin karcı"deyip elini uzattı.Bende elimi uzattım merhaba bende "aden soylu".kim olduğunu tanımıyordum ama biraz garip davranıyordu.

Bana ismimi tekrarlayıp "nasıl ya sen o kızmısın?"diye sordu.kimden bahsettiğini anlamıyordum onada tam böyle söyledim. "Kimden bahs ettiğini anlamadım" ve şöyle söyledi "boş ver ya"sonra salıncaktan inip yanından ayrıldım çünkü oranın sırlarından biri de tek olmaktı çünkü bir tek öyle rahat his etmiyordum.

Eve geldiğimde dedem beni yanına çağırdı ne diyecekti diye biraz merak ediyordum fazla uzatmadan lafa girdi. "Senin başına bir erkek lazım"dedemin gene saçmaladığını düşündüm.ve yukarı çıkabilirmiyim diye sordum.hayır yanıtını aldığımda dedemin ciddi olduğunu anladım ve oturdum.

Arkadan kuzenim seslendi "ben öyle birini tanıyorum"dedem heyecan ile sordu kimmiş o kuzenim neşe ile bağırarak "tabi ki de ateş Avcı"o kim ya dede neden böyle bir şey yapıyoru...

Dedem kabul etti "tamam o zaman Ayça sen yarın sabah erkenden Adeni tanıştırmaya götür." Ayça mutluydu tabi ve bana sinsice gülerek "tabi dedecigim yarın erkenden hazırlar getiririm."

Ayça'ya çok gıcık olmuştum.dedeme odama çıkıyorum deyip çıktım ve kendimi yatağa atıp düşünmeye başladım. dedemin amacı neydi?Yarın anlayacaktım. Derken uyuya kalmışım.

Sabah Ayça'nın sesi ile uyandım. "Kalk aden hazırlanacaksın daha". Tamam ya ne bağırıyorsun demek istedim ama demedim.kolumdan tutup beni kaldırdı. "Şan şimdi makyaj yapacağım" sitres ile "ne gerek var saçmalama" bağırarak "dede aden gi- azını kapatıp susturdum ve kabul ettim.

İlk önce elbisemi giyindim sonra makyajımı yaptım ayakkabımı giyindim ve çıktım.

Kapıyı açtığımızda ateş Avcı bizi orda bekliyordu.

Elimi uzattım ve "merhaba ben aden soylu"dedim karşılık vererek kalın sesi ile "bende ateş Avcı"dedi.

Ayça öne biner sandım fakat binmedi ve beni  arabanın ön kapısına doğru itti.ve arabaya bindik çok fazla gitmedik fakat güzel bir yere gelmiştik.heyecan ile söyledim  "burası mı?çok güzel bura."
Ayça yanıt verdi "evet güzeldir buralar".

Ateş ben barış amcadan çay alıyım ama aden içmez dedi.şok olmuştum çay içmediğimi nereden biliyordu.umursamadım ve Mardin koyunun o tepe yukarısında asılı gibi duran koltuklarına oturdum.

Biraz geçtikten sonra ateş elinde kahve ve iki bardak çay ile geldi.ve bana söyle söyledi "sen kahveyi çok seversin diye sana kahve aldım" şok içinde yüzüne baktıktan sonra kahveyi bana uzattı elinden aldım ve gelip yanıma oturdu Ayça ise karşımızda oturuyordu.

Başı boş konulardan konuştuktan sonra Ayça lavaboya gitti.

Serin olduğu için üşüyordum ve titrediğim için  ateş bunu anladı.üzerinden ceketini çıkarıp hiç bir şey demeden omzuma attı.şaşırmıştım çünkü bu soğukta ceketini hiç kuşkusuz çıkarıp bana veriyordu.

Biraz geçtikten sonra Ayça gelmişti ve ateş bana şu soruyu sordu. "Aşiret torunu olmak seni rahatsız ediyor mu"hiç düşünmeden evet cevabını verdim ve aynı soruyu ona yönelttim ve şu cevabı aldım. "Hayır tam tersi bu bana gurur veriyor". Biraz saçma buluyordum bunun neyi gurur veriyordu.

Bir kaç dakika sustuktan sonra bir soru daha yöneltti. "Hoşlandığın biri var mı" hayır deyip konuyu kısa kestim.ne zaman kalkacağımızı sorduğumda istersen şimdi kalkalım dedi bende kuşkusuz kabul ettim çünkü sıkılmıştım.

Arabaya bindikten sonrasını hatırlamıyorum çünkü uyuya kalmışım ve ateş beni odama çıkarmış.üstelik dedem bunu görmüş ama azını açmamış.bunları da sabah bana Ayça anlattı.he birde dedem Ayça'yı yanına çağırıp benim ona karşı bir şey his edip his etmediğimi sormuş Ayça da hayır diyince dedem olsun ilerde olur demiş.

Dedem galiba beni ateşe ayarlamaya çalışıyor.fakat ben ateşi arkadaş olarak görüyorum.

Selam ben yaren ayaz yeni bir kurgu ile karşınıza çıktım umarım beğenirsiniz .

İyi ve mutlu kalmanız dileği ile belki kitap tutmaz bile fakat yazmak güzel şey 🤍