Sirena| Texting

-18-

Keyifli Okumalar🌙

Bölüm kısa oldu, bu kurgu kafamı dağıtmak için yazdığım bir kurgu yazabildiğim kadar yazmaya çalışıyorum bu yüzden lütfen çok uzun bölümler beklemeyin

&&&

Korku bir pelerin gibi sırtıma sarıldığında soluk borumda cayır cayır yanan dehşetin çıtırtıları kalbime battı.

İrileşmiş harelerim odamın karanlığına saplanmışken kulağıma yasladığım telefonun diğer ucundaki gizemli en az benim kadar şaşkın bir tepki verdi.

"Ne hırsızı?"

Sesinin tınısını garip bir korku içerirken onun bu tepkisi beni biraz daha dehşete sürükledi, sırtımı yasladığım kapıya biraz daha yaslayarak sertçe yutkundum ve titreyen dudaklarımı araladım.

"B-bilmiyorum." Diye kekeledim fısıldayarak. Kolay kolay kekelemeyen ben şimdi ahraz olmuş gibiydim.

"Ne demek bilmiyorum, Nalan?" Diye kükredi adeta gizemli. O kadar bağırmıştı ki şu an da evimde dolaşan hırsızın bile onu duyma ihtimali vardı.
"Ne hırsızı diyorum sana?!"

Olayın şokunu hâlâ atlatamayanlar gitgide körüklenen korkumda gözlerimi sımsıkı yumduğumda hızlıca konuşmaya başladım.

"Bilmiyorum diyorum sana! Ne hırsızı, ne biçim hırsız, cinsi ne, ne bileyim ya ben?! Evimde dolaşıyor şu an da! Evimde!" Hızlı hızlı konuşarak anın etkisiyle patladığımda kapının ardından büyük bir ses duydum, gözlerimi açtım ve "Siktir!" Diye mırıldandım.

"Ne oldu? SİRENA!" Gizemli korkuyla bağırdığında gözlerimden akan yaşlarla sesli bir şekilde ağlamaya başladım.

"Korkuyorum..."

Ağzımdan kaçan hıçkırıklarla birlikte çaresizce fısıldadığımda gizemliden birkaç saniyeliğine ses gelmedi ama sonra onun yutkunduğunu duydum, sesinin tonunu düşürdü ve oldukça yumuşak, güvenli bir şekilde benimle konuşmaya devam etti.

"Korkma. Korkma, güzelim. Neredesin şu an da? Hangi odadasın?"

Sertçe yutkunup sesinin sıcaklığından aldığım güvenle yanaklarıma akan yaşları sildim ve fısıldadım.

"Odamdayım. O şu an da koridorda olmalı," Durdum ve kapının ardına kulak kabarttım. Sessizlik bana koridorda dolaşan adım seslerini daha çok duymamı sağladı. Hırsızın adımlarını net bir şekilde duyabiliyordum.

"Onu o koridorda sikeceğim." Diye tısladı gizemli.

"Adım seslerini duyuyorum." Dedim hızlıca ve elimi kapının kulbuna atıp korkuyla yutkundum. "Odamın kapısının kilidi yok."

Salon ve tuvaletler hariç diğer odaların kapılarının hiçbirinde kilit yoktu.

"Geliyorum." Dedi gizemli ve beni bu korkunun içinde şoka uğrattı. "Oraya geliyorum, Nalan."

Kararlı sesinde artık korku yok öfke vardı. Buraya geliyordu.
Gizemli buraya, yanıma geliyordu.
Sonunda karşıma çıkacaktı, onu görebilecektim.

Evet, evimde hırsız vardı ve ben onu göreceğim düşüncesine takılıyordum.

"Nalan," Beni düşüncelerimden ayıran sesi olduğunda kendimi toparlamak adına hafifçe burnumu çektim.

"Efendim," Diye fısıldadım.

"Bir şey olmayacak." Dedi güven veren şefkatli sesiyle. "Tamam mı, küçük bebeğim?"