"ဒီဟာ ဒီဟာအရင်စားပြီးရင် ဖေဖေတို့ဒီကထွက်ကျမယ်"
ဖေဖေ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်မိဘပါမေးလို့မရတဲ့ကလေးနှစ်ယောက်ဟာFelixကိုဖေဖေဆိုပြီးတကြော်ကြော်ခေါ်နေတာမို့အရင်ဆုံးပါလာတဲ့အဝတ်တွေနဲ့အေးသပ်ပြီးတုန်ယင်နေတဲ့ကလေးတွေကိုနွေးထွေးစေပြီးပေါင်မုန့်ထုတ်တွေထုတ်ကျွေးထားသည်
မောင်နှမနှစ်ယောက်ကာဂူကြီးနားမှာငြိမ်ငြိမ်လေးထိုင်စားနေကျသည် Felix ကဂူနံရံမှာခေါင်းကိုမှီထားသည် မျက်လုံးတွေကိုမှိတ်ထားလိုက်ကာတစ်ခုခုကိုတွေးမိသည်
ဘာတွေလဲဆင်တူလွန်းတဲ့အဖြစ်အပျက်တွေ
နောက်ဆုံးဘယ်ကမှန်းမသိရောက်လာတဲ့ကလေးနှစ်ယောက်သည်သူ့ကိုသာအားကိုးတကြီးဖေဖေလို့ခေါ်နေသည်
အိပ်မက်ထဲ မဟုတ်ဘူး အတိတ်ဘဝကိုပြန်မြင်တုန်းက ကလေးတွေသည်အားနှစ်နှစ်အရွယ်သာသာအထိပဲမြင်ခဲ့ရသည် အခုသည်လေးငါးနှစ်လောက်ရှိသလိုစကားတွေလဲပြောတတ်နေသည် ခပ်ဝေဝေဝါးဝါးပုံအရဒီမောင်နှမနှစ်ယောက်သဘ် အတိတ်ဘဝကလီယန်းနဲ့လီမေပုံစံနဲ့တစ်ထပ်ထဲ
ဒီအခြေအနေမှာဒီကလေးတွေပါပါမှဖြစ်မှာလား
အန္တရာယ်တွေများလွန်းတယ် ဆော့နေတဲ့နှစ်ယောက်ကိုကြည့်ရင်းFelixတိုးတိုးလေးရေရွတ်သည်
"ဘာလို့ရောက်လာခဲ့တာလဲကွာ"
.............
HyunJin သည်အပူတပြင်းရှာဖွေနေသည် အခုဆိုစံအိမ်ကြီးတစ်ခုလုံးမီးရှိူ့ဖျက်ဆီးခဲ့ရသည်ပုံစံတူလုပ်ထားတဲ့ရေချိုးဆောင်ကအစပါသွားပေမဲ့ပုံစံတူလုပ်ထာတဲ့ကြွေသားအလုံးလေးနှစ်ခုကိုပါအောင်ယူခဲ့သည်
ပြာပုံကြီးကိုနောက်ခံထား၍ပျံတက်လာတဲ့လေယာဉ်ငါးစင်းဟာမီးလျံထဲကထွက်လာတဲ့ငှက်တွေလိုပဲ
တစ်စီးနဲ့တစ်စီးဆက်သွယ်ဖို့ကိုအစုံးပြုတဲ့ဆက်သွယ်ရေးကိရိယာကိုHyunJinလက်ထဲကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုတ်ကိုင်ထားသည်
ပူအိုက်လွန်းလာတာတာမို့ရှပ်အင်္ကျီကိုပါချွတ်ပစ်လိုက်သည်လက်ပေါက်ကျယ်တဲ့စွတ်ကျယ်ဝတ်ထားပြီးလေတဖြူဖြူးဝင်တဲ့ပြတင်းပေါက်ဘေးထိုင်နေတာတောင်ပူလောင်လွန်းသည်
