GRANDÜŞES'İN İMTİHANI

BÖLÜM 34 - HABER

Elias Mortem

Bu sefer doğru hissettiriyordu.

Üstüme atılıp dudaklarını benimkilere bastırdığında sadece bir saniye tereddüt ettim ama bu önceki gibi değildi.

Ellerimin birini beline birine ensesine koyup onu kendime daha çok çektim. Belki hoşlantıdan fazlasıydı bu ama fark etmezdi, o şu an kollarımda benimleydi.

Breena geri çekildiğinde gözlerime buğulu bir ifadeyle baktı. Benim de gözlerimde aynı ifadeden olduğuna şüphem yoktu.

Dudaklarımın kenarı kıvrıldı. Ne zaman onun yanında olsam gülesim geliyordu, halbuki ben gülmezdim.

"Bu bir evet mi?"

Breena kaşlarını çatarak bana baktı. Dudaklarında sinsi bir gülümseme oluşmuştu.

Ensesini bırakıp iki elimi beline koydum ve onu sanki daha yakınıma çekebilecekmiş gibi kendime yasladım.

"Neye evet? Bana bir soru sorduğunu hatırlamıyorum."

Gözlerimi kısarak ona baktım. Hafifçe esen rüzgâr saçlarını havalandırıyordu. Krallık soğuktu ama şu an aşırı rahatsız edecek kadar değildi. Breena üşüyor gibi durmuyordu.

"Senden hoşlandığımı söyledim yani bu bir teklif. Benimle birlikte olacak mısın?"

Breena bir şey demedi. Gözleri dalmış gibiydi. Sanırım teklifimi düşünüyordu. Onu durduranın ne olduğunu merak ettim.

Sonunda iç çekti ve ellerini göğsüme koyarak gözlerime baktı. "Tamam ama çocukların ne tepki vereceğini bilmiyorum."

Doğru, çocukları. Onlarla tam olarak tanışmamıştım ve tepkilerini kestiremiyordum ama kötü olmamasını umdum.

"O zaman çocuklara anlatmak için birbirimize vakit tanıyalım."

Breena ikna olmuş gibi gülümsedi ve uzanıp onu bir daha öptüm. Hemen bağımlısı olmuştum ve bırakmak istemiyordum.

Bana bunu yaptıran adımı söyleyişi olmuştu. Adım bir kere ağzından çıkmıştı ve kendimi durduramaz hâle gelmiştim.

Breena öpücükten şoke olmuş şekilde bana baktı ama gözlerindeki ifade hoşnut olduğunu söylüyordu. Bu zamana kadar nasıl kimsenin ona yaklaşmadığını düşündüm. Güzeldi, çok güzeldi. Akıllıydı, eğlenceliydi, nazikti...

Kollarımı omuzlarına sardım ve geldiğimiz patikadan geri yürümeye başladım. Breena da benimle birlikte hareket ederken uyumlu adımlar attık.

Breena'ya tekrar baktığımda derin düşüncelere dalmış olduğunu fark ettim. Tökezlemesin diye onu sıkıca tutarken hafifçe sarstım.

"İyi misin?"

Breena daldığı düşüncelerden irkilerek uyandı ve "Tabii. Sadece düşünüyordum." dedi.

Onu bunaltmak istemediğimden sorgulamadım ve başımı anlar şekilde salladım. Kaleye tekrar girdiğimizde onu bırakmak zorunda kaldım.

Breena parmak uçlarında yükselip yanağıma hafif bir öpücük kondurdu. Daha fazlasını istememek için kendimi durdurdum.

Yanaklarını ellerime alıp alnına bir öpücük kondururken saçlarının kokusunu hiç unutmamak üzere içime çektim.

"İyi geceler Elias."

Ona gülümsedim ve gitmesine izin verdim. Arkasını dönüp merdivenlere yönelirken seslendim ve durup geriye doğru bana bakmasını sağladım.