Part.7

2.3K 136 4
                                    


အေးစက်နေသော လေထုနှင့်အတူ တင်းမာနေသောမျက်နှာထားကြောင့် ကျနော့်မှာ အသက်တောင်မှန်မှန်မရှူရဲ...
ကားမောင်းနေသည့်တစ်လျှောက်လုံးလဲ ဘာစကားမှမပြောသလို မဟာ ကျနော့်ဘက်ကို အကြည့်တစ်ချက်ပင်မပို့ခဲ့ ...
ကျနော့်စိတ်ထဲမှာတော့ သိမ်ငယ်သလိုလို ဝမ်းနည်းသလိုလိုနဲ့ မကို မဝံ့တရဲခိုးခိုးကြည့်ရင်းနဲ့သာ လိုက်ပါခဲ့ရသည် ။

မရဲ့ကားလေး စက်သတ်လိုက်ချိန်မှာတော့ mall တစ်ခုရဲ့အရှေ့မှာ ......
မဟာ တည်ငြိမ်စွာနဲ့ ကားပေါ်ကဆင်းသွားခဲ့ပေးမဲ့ ကျနော့်မှာတော့ ကားတံခါးဖွင့်ဖို့ပင် တွန့်ဆုတ်နေမိသည် ။

" ဆင်းလေ ...
မဆင်းဘဲ ဘာလုပ်နေတာလဲ "

ကားတံခါးကို ဆွဲဖွင့်ကာ ပြောလာတဲ့မကြောင့် နဂိုရှိနေတဲ့ ကြောက်စိတ်တွေဟာ စိုးရိမ်မှုအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲလာခဲ့သည် ။

အေးဆေးတည်ငြိမ်စွာ လျှောက်သွားနေသော မရဲ့အနောက် ခြေတစ်လှမ်းအကွာကနေ လိုက်ပါခဲ့ရသော်လည်း ကျနော့်အတွက် ဒီအခြေအနေဟာ အလွန်ခက်ခဲလှသည် ။
အသက်ရှူကြပ်သလို အလွန်မွန်းကြပ်လာခဲ့ပြီး အရှေ့သို့မမြင်နိုင်အောင်ပင် ခေါင်းကိုသာငုံ့ထားမိသည် ။

လူအများကြား..
လူအများကြီးရှိတဲ့ နေရာတွေကို တစ်ယောက်တည်း သွားရသည်မှာ ကျနော့်အတွက် ခက်ခဲလွန်းလှသည် ။
အကိုကောင်းမြတ်နဲ့သာ အပြင်သွားလေ့ရှိပြီး အရိပ်တကြည့်ကြည့် ဂရုစိုက်ပေးတတ်ခြင်းကြောင့် သက်သာရာရခဲ့ပေမဲ့ .. အခုချိန်မှာ အကိုကောင်းမြတ်မပါဘဲ ကျနော်တစ်ယောက်တည်းသာ ။

အရှေ့ကနေသွားနေသော မကတော့ တစ်ထပ်ပြီးတစ်ထပ်  ပင်ပန်းခြင်းမရှိဘဲ လှည့်ပတ်သွားနေပေမဲ့ အနောက်ကလိုက်ရတဲ့ ကျနော်ကတော့ စိတ်ရောကိုယ်ပါ ပင်ပန်းလာခဲ့ပြီ ။

ကော်ဖီဆိုင်လေးတစ်ဆိုင်ရှေ့ရောက်တော့ မဟာ ထို‌ဆိုင်ရှေ့တွင် ခေတ္တရပ်တန့်သွားခဲ့သည် ။
ခဏကြာတော့ ထိုဆိုင်လေးထဲသို့ဝင်သွားခဲ့ပြီး အနောက်ကနေ ကျနော်ပါလိုက်ဝင်ခဲ့ရသည် ။

" ထိုင်လေ ...မတ်တပ်ကြီးရပ်ပြီး ဘာလုပ်နေပြန်တာလဲ "

ကလေးတစ်ယောက်လို ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ မရဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ ဝင်ထိုင်လိုက်သည် ။

ကျနော်ချစ်သော ထိုအမျိုးသမီးWhere stories live. Discover now