ep 2 : [ តួនាទី.......🔞]
" លោក...លោកគ្រូពេទ្យ ចង់មានន័យយ៉ាងមិច? "
ថេយ៉ុង និយាយទាំងញ័រមាត់តតាត់ ដោយការភ័យខ្លាច។
ស្រឹបៗ...សម្លេងសម្រឹបជើងស្រាលៗ រាងក្រាសដើរចូលក្នុងបន្ទប់ដោយគ្មានការអនុញ្ញាតធ្វើអោយអ្នកម្ខាងទៀតដើរថយក្រោយ រហូតដល់ខ្នងប៉ះនឹងជញ្ជាំង រាងក្រាសក៏យកដៃម្ខាងឃាំងអ្នកម្ខាងទៀតដោយច្រតដៃនឹងជញ្ជាំង ។
"ជាអ្នកជំងឺត្រូវតែ ស្តាប់បង្គាប់ គ្រូពេទ្យ យល់ដែរទេ? ហឹម...."សម្លេងមាំនិយាយបែបស្រាលៗច្បាស់
ថេយ៉ុងមិននិយាយសម្លឹងមើលមុខអ្នកម្ខាងទៀត
" អរ... ភ្លេចណែនាំខ្លួន ខ្ញុំ ចន ជុងគុក ជាអ្នកដែលទទួលបន្ទុកនៅក្នុងការមើលថែរឯងជា.....ពិសេស "
នាយប្រើស្នាមញញឹមស្រាលៗ...នៅចុងប្រយោគ
ស្របពេលដែលដៃលើកឡើងអង្អែរសក់រាងតូចថ្នមៗ
" លោក...លោកអាចខិតចេញ បន្តិចបាន "
" បាទ " នាយចេញពីថេយ៉ុងទាំស្នាមញញឹម
" អឺ...ខ្ញុំ ខ្ញុំឈ្មោះ គីម ថេយ៉ុង "
" យើងដឹងហើយ គីម ថេយ៉ុងត្រូវបញ្ជូនមកទីនេះដោយសារក្តី សម្លាប់ឳពុកដណ្តើមមរតក "
" ខ្ញុំ មិនបានធ្វើ "
ថេយ៉ុងដម្តើងសម្លេងដោយការមិនពេញចិត្ត
" មិនអីទេ ... នៅទីនេះមិនដូចនៅខាងក្រៅឡើយឯងគួរតែត្រៀមខ្លួនទទួលយកវា "
នាយនិយាយទាំងញញឹមបង្កប់ អាថ៌កំបាំង សម្លឹងមើលទៅកាន់ថេយ៉ុង ។
" លោក...លោកចង់មានន័យយ៉ាងមិច ? "
" សង្ឃឹមថាឯងនឹងសម្របខ្លួននៅទីនេះបាន មួយទៀតត្រូវហៅយើងថា គ្រូពេទ្យ មិនមែនលោក "
" បាទ លោ..លោកគ្រូពេទ្យ "
" ហិហិ ក្មេងល្អ ល្ងាចយើងនឹងមកពិនិត្យឯង "
ជុងគុកសើចតិចៗរួចក៏ ដើរចេញទៅវិញ ។
" ហូ.... " ក្រោយពេលជុងគុកចេញទៅបាត់ ថេយ៉ុងដកដង្ហើមធំ ។
" ហេតុអីមនុស្សនៅទីនេះ ចម្លែកៗ និង គួរអោយខ្លាចម្លេះ ? "
ថេយ៉ុងគិតក្នុងចិត្ត ភ័យៗមិចមិនដឹង គ្រាន់តែសង្ឃឹមថាខ្លួន មិនក្លាយជាមនុស្សវិកលចរឹកដូចមនុស្សនៅទីនេះ ។
