မဟာတို႔ ကားေလး အိမ္ထဲဝင္လာေတာ့
အိမ္ေပါက္ဝမွာ စီးႀကိဳေနတဲ့ ကေလးငယ္ေၾကာင့္
မဟာ စိတ္ေအးသြားရသည္။
တမနက္လုံး ထိုကေလးအေၾကာင္း ပဲ
ေခါင္းထဲေရာက္ေနခဲ့တာပဲမဟုတ္လား
အမ်ားႀကီး ေနမေကာင္းျဖစ္မယ္ထင္ၿပီး
စိတ္ပူေနခဲ့ရတာပဲေလ
အခုၾကည့္ေတာ့ ဘာမွမျဖစ္သလိုပဲမို႔
နည္းနည္းစိတ္ေအးသြားရသည္။
အိမ္ထဲကို ကားဝင္လာၿပီးထဲက
မိမိကို ေခါင္းအစ ေျခအဆုံးၾကည့္ေနတဲ့ ေမာင့္ေၾကာင့္
ေနေသာ္က ရွက္စိတ္ပိုမိကာ ေခါင္းငုံထားမိသည္။
လင္းေရာင္စဥ္ / အဟမ္းအဟမ္း...
လင္းေရာင္စဥ္ရဲ႕ ေခ်ာင္းဟန့္သံၾကားမွ
မဟာတို႔ ႏွစ္ေယာက္လဲ အသိဝင္ကာ
ဧည့္ခန္းမွာဝင္ထိုင္ရင္း အေမာေျဖေနၾကသည္။
ေနေသာ္က ကေတာ့ သူတို႔အတြက္
အေအး သြားေဖ်ာ္မယ္ဟု ေျပာကာ မီးဖိုခန္းထဲ ဝင္သြားေတာ့သည္။
လင္းေရာင္စဥ္ကေတာ့ အေပၚထပ္ တက္သြားၿပီး
ရိုဟန္နဲ႕ မဟာကေတာ့ ဧည့္ခန္း၌ပင္ထိုင္ေနဆဲ...
ခဏအၾကာ အိမ္ထဲကို ကားဝင္လာသံၾကားတာမို႔
အားလုံးရဲ႕ အၾကည့္ေတြကာ ဧည့္ခန္းေပါက္ဝဆီမွာသာ...
ထိုအခါ ဝင္လာသူက ဝဏၰ
ဝဏၰ / bossရိုဟန္ bossမဟာ ဒီမွာ ကားေသာ့ပါ
ၿပီးေတာ့ ဒါက တိုက္ခန္းေသာ့ ဘယ္လိုမွေတာ့ မထင္ပါနဲ႕
ကြၽန္ေတာ္ အလုပ္ထြက္မလိုပါ
ရိုဟန္ / ဘာ...ဝဏၰ မင္းဘာျဖစ္လာတာလဲ
မဟာ / ေကာင္းၿပီ အလုပ္ထြက္ခ်င္တယ္ဆိုလဲ သေဘာပါ
ဒါေပမဲ့ အခ်ိန္မေ႐ြးျပန္လာခဲ့ ခဏတျဖဳတ္
စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ခရီးထြက္ခ်င္ ထြက္ေပါ့
ရိုဟန္က မဟာ့ကို မယုံၾကည္နိုင္ေသာအၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္ေတာ့
မဟာက မသိမသာ ေခါင္းယမ္းျပလာသည္မို႔
ရိုဟန္ ၿငိမ္ေနလိုက္သည္။
ဝဏၰ / bossတို႔ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
ဒါေပမဲ့ ျပန္ လာဖို႔ေတာ့ မေသခ်ာေတာ့ပါဘူး ဒါဆို ခြင့္ျပဳပါဦး
ဝဏၰ ထြက္သြားမည္အျပဳ
မဟာ / ေရာ့...
စားပြဲေပၚ တင္လိုက္တဲ့ စာအိတ္ ႏွစ္အိတ္
