SESSİZLİK

5.bölüm; Eğlenceli çocuk

"Ne demek 'hiç boş ver ', kimdi o arayan?!" Ethan'ın ani çıkışı ile Lìcia şaşırsada bir şey demedi, niye bu kadar sinirlenmişti ki?

"Boş ver dedim ya" Riona ise gayet sakin bir şekilde cevab verdi, ama Ethan ise sanki bir az daha sinirlenmiş gibi "Riona sana bir soru sordum ve sen bana 'boş ver' diyorsun, ama ben cevab bekliyorum, kimdi o arayan?" O yeniden bu soruyu sormuştu ve Riona hiç de cevab vercekmiş gibi görünmüyördu.

"Anlamıyorsun Ethan!" 'Ethan neyi anlamıyordu?! Bunlar neyden bahs ediyor du tanrı aşkına?!' İşte bunlar Lìcia'nın beyninin içi de dönüb duran o sorulardı.

"Riona her zaman bunu yapıyorsun! En yakın arkadaşın olduğumu söylüyorsun, ama biri seni incitdiğin de ve ya herif aradığında bunu benden saklamaya çalışıyorsun! Neden?" Ethan'nın bu söylediklerinden sonra Riona "Hayır senden bir şey saklama ya çalışmıyorum, sen benim en yakın arkadaşımsın tamam mı. Sana bir şey demiyorum çünkü artık o herifin dediklerini umursamıyorum, seninde umursamanı istemiyorum. Şimdi boş ver bunları ve yeni arkadaşımız ile beraber güzel vakit geçirelim" demiş ve Lìcia'ya bakarak gülümsemiş di.

Ethan kafasını sağa sola sallamış ve "Tamam, seni anlıyorum ya da anlamağa çalışıyorum bilmiyorum ama bu konu burada kapanmadı" kollarını Riona'ya uzatmış ve onu kendine çekerek sıkıca  sarılmıştı, Riona da gülümseyerek onun bu sarılışına karşılık verdi.

Lìcia ise bir köşede oturmuş, istemezsiz gülümseyerek onları izliyor du. Acaba bir gün onunda böyle arkadaşları olacak mi? O, da hep üzüldüğü de ona sarılacak bir arkadaş? Bunu çok istiyor du, yanlız kalmak dan bıkmıştı artık. O da eğlenmek, gülmek istiyordu.

Bir an da onu bu düşüncelerinden ayıran şey, kafasına çarpan top olmuştu.

"O, topu senin!" Lìcia dişlerinin arasından tıslayarak söylemiş ve hemen ayağa kalkmıştı. Onun ayağa kalkması ile Riona ve Ethan da endişe ile bir birlerinden ayrılmış ve onunla birlikte ayağa kalkmıştı.

"Sen ne yaptığını sanıyorsun?!" Lìcia, topu almak için yanına gelen, uzun boylu çocuğun önünde durmuş ve sinirli bir şekilde ona bakmaya başlamıştı.

"Hey, bir az sakin mi olsak?" çocuk Lìcia'ya bakarak  gülümsemişti, ama bu gülümseme Lìcia'nın daha fazla sinirlenmesine sebeb olmuştu. 

"Sen!" Lìcia bir şey yapmak istiyordu, ama kendini  tutuyordu, sonucda sırf kafasına top çarptı diye hiç kimse ile kavga edemezdi,her ne kadar o böyle olaylar sevmese de.

"Lìcia, sakin ol" Riona, Lìcia'nın omuzundan tutmuş ve ona gülümseyerek bakmıştı.

"Özür dilerim güzellik, yanlışlıkla oldu" Lìcia karşısında duran çocuğun söylediği şey ile sanki damarına basılmış gibi his etti.

"Ne? Ne dedin sen?!" Lìcia tam çocuğa doğru bir addım atacağı sırada Ethan önüne geçmiş ve "sakın" diye söylemişti. Ethan onun yapmak istediği şeyi az çok tahmin ede biliyordu bu yüzden de ona engel olmak istiyordu.

"Yine ne yapdım?" çocuk Lìcia'a bakarak sormuştu, Lìcia ise "güzellik senin babandır" diye cevab vermişti.

"Tek sorun bu mu gerçekten? Ayrıca babamın ne günahı var?" çocuk gülerek sormuştu bu soruları Lícia'a.

Lícia sanki karşısında ki, bu çocuk gülünce daha çok sinirleniyor muş gibi hiss ediyordu. Bu yüzden de onun dersini vermek istiyor du ama önünde duran Ethan ona engel oluyordu.

"Çekil önümden" Lìcia, Ethan'a karşı söylemişti, "olmaz" Lìcia onu itmiş ve "hiç kimse bana yapacağım şeyde engel olamaz, çekil!" demişti. O asla sevmezdi engelleri ve engeller olunca bile çok güzel bir şekilde aşardı onları.