Sanemi×Reader

1. bölüm

Derste en arkada kalemimle oynuyordum. Ders matematikti..hoca çok hoştu ama ders..Allah'tan bu son ders diye geçirirken zil çaldı ve herkes çıkarken bende kapıya doğru yeltendim ki matematik hocasının sesi duyuldu

"Hey"

Dönüp baktım

"Sen.. Dersimden kalıyorsun.. Peki neden? "

Tamamen dönüp ellerimi birleştirdim

+E-ehh son konuları biraz anlamadın galiba..

Ah bi bu eksikti... Diye geçirdim içimden matematik hocasıyla her sohbete girdiğimde kelebek hissi oluşuyor keşke ona dokunabilsem..

-İyi şimdi oturda çalış!

+ama eve erken-

-hadi

Offff en ön sıraya oturdum kitabımı çıkarıp soru çözmeye başladım

3. Kişi anlatımı~

Bunu gören hocanın yüzü yumuşadı ve sözü dinlendiği için sinirinin geçtiğini hissetti kız ise soruları çözüyor takıldıklarını hocaya götürmek ile götürmemek arasında kalmıştı sonra kalktı ve hocanın yanına gitti

+ sensei.. Bu soruya yardım edebilir misiniz

-tabii bakayım..

Hoca Soruyu çözerken anlamak için başını çevirip hocaya doğru yaklaşan kızı farketmiş olmalı ki iç çekti

- biraz daha uzak durarakta anlayabilirsin

+oh peki

......

-şimdi anladınmı?

+o- he? Ne-

-soruyu? Anladın mı.

+aa evet saol

Size bakmaktan anlayamadım demiyorumda...

-bu kadar yeter *çantasını topluyor*

+ ama efendim.. Saat 20.30 ailem bu saatten sonra beni eve almaz ki?

-oh peki bugünlük bende kalmana izin verebilirim..

+ cidden mi!

- sadece bu günlük alışma

+pekii~

Okuldan çıktık ve eve doğru arabası ile gidiyorduk bilinmeyen bir numara beni aradı

- bir dakika sensei.

+ gene ne var

- alo?

-evet benim?

-ne? ...

-şaka.. Şaka

+Hey ne oldu! Neden ağlıyorsun?

-SENSEİ NOLUR.. HEMEN HASTANEYE GİDELİM

+ YAW NOLDU Bİ SÖYLESEN!

-Ailem.. Trafik kazası

+ dur dur.. Ağlama tamam gidiyoruz

Arabanın yönünü değiştirdi ve hastaneye doğru gidiyorduk ben bi yandan ağlıyordum 10 dakika sonra hastanedeydik hızla koştum ve acilin önünde bekledim Sanemi sensei peşimden koştu

- hey yavaş ol!

+... Sensei.. Ya onlara... Bişey olursa.

- ahh bunu yapmaktan nefret ediyorum... * yanına eğildi elini omzuna koydu ve sarıldı* sakin ol hiçbirşey olmayacak..

Sanemi sensei bana sarılınca kanın yanaklarıma hücum ettiğinden emindim bende geri sarılıp ağlamaya başladım

Doktor; Makuo Yarashi ve Ran Yarashinin kızı siz misiniz?

-  E-evet! Onlar nasıl!

Doktor Sanemiye üzgün gözlerle baktı Sanemi elini omzuma koydu*

Doktor; üzgünüm elimizden gelen herşeyi yaptık..

Bu bir şaka olmalıydı değilmi Tanrı'nın bir oyunu olmalıydı.. Bu bir kabustu değilmi?

Polis geldi

P; sateo yarashi değil mi?

-evet

P; eviniz gözaltına alındı ve bidaha girilemez sanırım.. Ve siz? Neyi oluyorsunu

+ öğretmeniyim.

P; sakıncası yoksa.. Bundan sonra sizde kalabilir mi nakil işlemlerini ben hallederim

S; ha ben sorumluluk almam!

P; tamam işlemlere başlıyorum

S; seni orosb-

-annem.. Babam.. Öldüler.. Benim yüzümden..

+ Sateo...

- ONLARI GÖREBİLİR MİYİM!?

Doktor; tabii.. Morgdalar

-Sanemi sensei nolur.. Son bi kez

+ ahh tamam..

Morga gittik ve annem ile babamın elini son kez tuttum

-Keşke eve erken gelseydim de bende sizinle ölseydim

Sanemi; Ne saçmalıyorsun sen!

Sateo; hepsi benim suçum

Sanemi; burda pick me kızlar gibi kendini suçlamaya devam edecek misin yoksa eve gidecek miyiz artık?

Sateo; off.. Tamam bekle..

Annemin kokusunu içime çektim ve babamın yanağından öpüp gittim. Arabaya bindik ve yol boyunca ağlama seslerimi tutmaya çalıştım. Sanırım duymadı. Arabadan indik ve binanın önündeydik

Sanemi; tutmana gerek yok.. O acıyı biliyorum

Deli gibi ağlamaya başladım dizlerimin üzerine çöktüm ve daha fazla ağladım artık saneminin bahçeli evinin yanındaki komşular bana bakıyordu ama umrumda mıydı şuan? 15 dakika sonra ağlamam yavaşladı Sanemi bana elini uzattı

-saolun sensei..

+hadi.. Gel..

Eve girdik

- ben nerede kalacağım

+ benim odamda istersen kalabilirsin veya misafir odasını hazırlayabilirim?

-Misafir odasınds kalsam daha rahat.

+Peki.

1. Bölümün sonu

Evett şimdi şöle olsun öğretmen öğrenci nası olçak şimdi biz 17 yaşındayız  sanemi 24 yaşında olcak aramızda 7 yaş var yani~

Umarım güzel olmuştur