EŞE

B İ R

Balkonda sigaramı içerken annemin arkada ordan oraya koşturduğunu duyabiliyordum.
Ağustosun son günlerindeydik,
Rüzgar ılık ılık eserken bir fırt daha çektim sigaramdan.

"Serkan! Yavrum kime diyorum ben o zıkkımın sırası mı şimdi gel yanıma, zaten bir dağın başına gidiyorsun içim el vermiyor birde karşıma geçmiş sigaranı tüttürüyorsun."

Canım annem nasılda telaşlanıyordu benim için. Orta okul öğretmeni olmuştum ve ilk atanma yerim doğuydu,
Gaziantep'in şevirli köyüneydi.

"Geliyorum gülay sultan amma telaş yaptın! Sanki duyanda dağın başına gidiyorum sanacak."

"Yaparım tabi yavrumu teröristlerin göbeğine yolluyorum resmen! Ben telaş yapmıyayımda kim yapsın ha oğlum?"

Doğrusu annemede hak veriyordum ben bile nereye nasıl bir ortama gittiğimi bilmiyordum, beni neyin bekledigini hiç bilmiyordum hemde.
Tek bildiğimiz eniştemin Gaziantepin o taraflarının pek tekin olmadığını söylediğiydi.
Tabi annem bunu duyduktan sonra dahada bir evhamlaşmıştı..

"Tamam sultanım telaş yapma hem sık sık telefonlaşırız, yerleşeyim sende babamla gelir kalırsın yanımda."

"Ah yavrum ah ben sensiz ne yaparım." Dedi burnunu çekerek ağladı ağlayacaktı nerdeyse.

"Gel hadi şu valizi kapatalım yoksa ağalarsam dermanım kalmaz kalkıp kapatmaya."

Annemle valize son kalanları da koyduktan sonra odamda göz gezdirdim, birşey kalmadığına emin olduktan sonra valizi kapatıp diger valizin yanına koydum.
Yarın sabah erkenden otobüsle gidecektim Balıkesirden Gaziantepe ordanda ya koy otobüsü yada taksi tutacaktım artık ne yapacagıma gidince karar verirdim.
Arkamı döndüğümde annemin yine bana bakarak sesizce ağladığını gördüm. Atandığım yeri söylediğimden belli her günümüz böyle geçti resmen. Onda hak veriyorum abim dizlerinin dibinden ayrılmamışken benim böyle haritada yeri bile belli olamayan bir köye öğretmen olmam korkutuyordu kendilerini..

"Canım annem yapma böyle bak gider ayak benide korkutuyorsun, hem gaziantepe 1 saat bile sürmüyormuş"

"Ne yapayım oğlum elimde degil dag başında bir köy kimseyi tanımıyoruz o tarafta halkı nasıldır bilmiyoruz bile"

"İlahi annem sanki her atanan gittiği yerin herşeyini biliyor. Sıkma canını herşey olacağına varır inşallah."

Yazmasının ucuyla göz yaşlarını sildi bana doğru dondu ve sarıldı bende kollarımı sırtına doğru doladım.

"Tamam yavrum hadi yat sen bende namazımı kılıp yatayım, sabah erken kalkıcaz."

Bir yandan konuşup bir yandan da ayaklandı kapıya dogru gitti.

"Tamam annem hadi allah rahatlık versin."

"Sanada serkanım."

Lambayı kapatıp odamın kapısınıda kapatıp çıktı odamdan.

Anneme hak vermiyordum değil. Bi kaç arkadaşıma sorup soruşturdum ama kimsenin şevirli köyü hakkında bilgisi yoktu. Gazianteptekilerin bile!
Tek umduğum annemin dedigi gibi terörist yuvası olmaması, eğer öyleyse ne yapardım bilmiyorum.
Duşunmenin daha fazla bir yararının olmayacağını anlayınca yatağıma girip yattım sabah ola hayrola...