3. bölüm (+18)

162K 1.7K 802
                                    







Yazıklar olsun size " diyip odama çıktım
Gözyaşlarım akarken bi yandan da kıyafetlerimi valize doldurdum kapı açıldı ve içeri Ali amcam girdi peşinden de derya

" O kadar yer aldık sen nereye gidiyosun boşuna mı getirdik seni buraya he bırak o valizi akşama hazırlan istemeye gelicekler " diye bağırdı Ali amcam ve çıktı

" Boran ı sana bırakır mıyım sürtük akşama hazır ol kamerler gelcek " dedi ve kapıyı kilitledi

" Derya aç şu kapıyı gerizekalı aç şunu " dedim ama gitmişti çoktan

Halam ı aradım açmadı yine napcaktım şimdi

Ağlamaya başladım beni bu durumdan kurtarcak anne babam bile yoktu herkes kendini düşünüyordu

Akşam olmuştu kapı açıldı derya gelmişti

" Hazırlansana kızım gelirler şimdi ne bu hal " dedi gözlerim kızarmıştı ağlamaktan

" Defol git çok meraklıysan sen evlen" dedim bağırarak

" Boranla evlenicem canım ben " dedi pis pis sırıtarak

" Boran alır mı sanıyorsun seni ucube " dedim

Saçımı çekmeye başladı bende onunkini çektim ve yere attım onu karnına tekme attım ve

" Boran ın adını ağzına alma bidaha duydun mu beni " dedim bağırarak

Yengem geldi SONRA

" Geldiler ayliz kahveler hazır götür sen hadi " dedi
Yüzüme bakamıyordu yaptıkları utanç vericiydi çünkü

Sinirle güldüm ve mutfağa indim kahveler hazırlanmıştı bile çoktan

Aldım kahveleri ve salona yürüdüm sıradan dağıtmaya başladım

" Kızım ilk büyüklere versene " dedi dedem göz devirdim ve dağıtmaya devam ettim

Tepsiyle birlikte mutfağa yürürken içerdeki adam kolumu tuttu

" Ayliz konuşalım mı bi " dedi bununla mı evlenicektim

" İstemez " dedim

" Bana bak senin şımarık tavırların bana sökmez duydun mu 2 gün sonra karım olucaksın çeki düzen ver kendine " dedi

Kolumu kurtardım elinden ve mutfağa tepsiyi bırakıp odama çıktım tekrar nasıl kurtulucaktım ben burdan Allah'ım 2 gün sonra düğün var diyodu bu kadar çabuk mu

Boran hiçbişe yapmamıştı hani kurtarcaktı hani izin vermezdi

Helin den (gökçe nin halası)

Gökçe yi yolcu ettikten sonra şirkete gitmiştim Samet in gelme saatleriydi nerdeyse şirkete ezberlemiştim artık

Şirket in önündeki bank a oturdum 15 dakika olmuştu nerdeyse

Gelen giden yoktu hava da sıcaktı yukarı çıktım kendi katıma

" Helin hanım toplantı başlamak üzere sizi bekliyolar efendim " dedi asistanım

Allah kahretsin toplantı vardı birde hızlıca toplantı odasına girdim herkes gelmişti içerisi kalabalıktı gözlerimi etrafta gezdirdim

Tanıdık siyah gözlerle kalbim duracak gibi oldu o burdaydı hiç değişmemişti nerdeyse 9 yılda

Gözlerimi ondan çektim ve önüme döndüm yerime oturup toplantı boyunca sesimi çıkarmadım sunumları asistanım yapmıştı ve toplantı bitmişti herkes dağılmıştı sadece ikimiz kalmıştık sametle

Berdel (+18)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora