Kan Yazisi

Bölüm 20

𝕸𝖊𝖗𝖍𝖆𝖇𝖆 𝖞𝖊𝖓𝖎 𝖇𝖔̈𝖑𝖚̈𝖒 𝖌𝖊𝖑𝖉𝖎.
𝑲𝒆𝒚𝒊𝒇𝒍𝒊 𝒐𝒌𝒖𝒎𝒂𝒍𝒂𝒓 𝒉𝒆𝒓 𝒌𝒆𝒔𝒆💗

20 Temmuz bu gün benim doğum günüm. 24 yaşıma girmiştim artık büyük bir kız oldum büyüdüm.Amma hiç umrumda diyil.Doğum günü havasında diyilim.Her şey o kadar karıştı ki.Artik doğum günüme bile sevinmiyorum.
Oysaki doğum günümü aylarca bekliyordum.20 temmuza kaç ay kaldı diye sayiyordum.

Artık doğum günleri bile sıkıcı geldi.Sanki hiç bişey olmamış gibi adi sade gün gibi geliyor bana.Çocuken çok güzeldi doğum günleri şimdi yok.

Artık büyüdük.Her şey sıkıcı geliyor bana.Çocuken en ufak şeye mutlu olurdum.Keşki o günlere geri döne bilseydim.Keşki bir kez daha çocukluğumu yaşaya bilseydim.En güzel günlerimdi.Mutluydum en azından.Her şeye mutlu olurdum.

Hiç derdim de yoktu.Kendi dünyam vardı.
Yaşıyordum kendim için mutlu-mutlu.
Amma her çocuklar çocukluğunu iyi, güzel geçirmemiş.Şiddet gören çocuklar var.Onlar hiç çocukluğunu yaşamamış çocuklar.

Neyse bunları düşünmeyi bırak Ecenaz tembel Ecenaz kalk yerinden.Kahvaltini yap.Koca kız oldun.Amma hala tembel kızsın sen.

Yıldız günaydın.
Gel hadi kahvaltı yapalım.
Yıldız neredesin?

Evde yoktu.Allah Allah bu kız nereye gitdi ki?
Benden habersiz dışarı çıkmayan kız bu sonuçta Yıldız bu kız.Gelir nerde olursa ekmek almaya gitti her halde.

Biraz bekledim bu kız hala gelmedi.Ya bu nereye gitti?
Ya başına bişey geldiyse?
Merak ettim şimdi en iyisi bunu arayım ben.
Yıldızı aradım.
Çalıyor, çalıyor.
Açmıyor.Basina bir şey gelmesin lütfen
arkadaşımı kaybetmek istemiyorum.

Kapı çaldı.

Yıldızdı.
Elinde balonlar ve pasta vardı.Demekki unutmamış doğum günümü hatta pasta bile almış ve balon.

Sürpriz.

Ya kıyamam ben sana unutmadın doğum günümü.
Canım arkadaşım
seni çok seviyorum.

Hiç unuturmuyum arkadaşız biz.

Ya niye zatmet ettin.

Ne zahmeti bugün senin doğum günün.

Seni aradım açmadım merak ettim bende.

Çok teşekkür ederim.
Çok mutlu oldum çok

&&

Yıldızı çok seviyorum.En yakın arkadaşım çocukluk arkadaşım.Artık kardeş gibiyiz.Sırrımızı bile bölüşüyoruz.
Her şeyi anlatıyoruz bir-birimize.Kardeş olduk biz artık kardeş.

Gerçek arkadaşlık 7 yılı geçerse o arkadaşı kaybetmezsiniz derler.Onu doğru söylüyorlar. 5 yaşımdan onunla arkadaşız.Küsdük, barıştık,bir-birimize sinirlendik.Kavga bile etdiyimiz oldu.Amma bunlar geçer ve arkadaşlığı bozamaz.

Pastamı üfledim.Dilek de tutdum.Dilegim arkadaşımın ölene kadar yanımda olması.

24 yaşıma girdim.Artık yaşlanıyorsun Ecenaz kabullen.Doğum gün de böyle yıllar insanı yaşlatır.

Kapı çaldı.

Kimdi acaba kimim varki ben arkadaşım bizim ilimizden başka kimimiz varki?

Polisti.

Polis niye geldi ki doğum gününde bile rahat yok.

Merhaba Ecenaz hanım.

Merhaba polis bey.

Siz bir evde cinayet olduğunu demistiniz.

Evet noldu.
İnandınız mi?

Evet aslında o eve bizi götüre bilirmisiniz?

Tabi niye götürmeyim.
Ben dedim size bir gün bana inanacaksiniz.

Polislerle o eve geldik.Ev acayip görünüyordu.Sanki terk edilmiş gibi kimse yaşamamış gibi görünüyordu.

Kapıyı çaldılar.
Kimse açmadı.
Kapı açıktı.
Eve girdiler.

Buda ne ev boştu.Terk edilmiş burası.Allah kahretsin kaçtılar korkularından.

Noldu Ecenaz hanım.
Boş burası.

Bilmiyorum terk etiler işte korkdular kaçtılar.Yemin ederim size ben yalan söylemiyorum.Yukari çıkalım.Size mektupu ve el izlerini göstereyim.

Tamam çıkalım.

Yukarı çıktık.Amma ne mektup vardı ne de el izleri.
Duvarı renklemişler şerefsizler.
Mektupu da yırtmışlar.
Yardım edin yazısı da gözükmesin diye renklediler duvarı Allah belasını versin.

Hani nerde mektup?
Nerde yardım edin yazısı?
Nerde el izleri?

Kaçmışlar işte.

Yalan konuşmayın lütfen insanları da kandırmayın.

Ben yalan söylemiyorum.

Söylüyorsunuz sizde arkadaşınız da.

𝑩𝒊𝒕𝒕𝒊
𝗔𝗺𝗺𝗮 𝗱𝗲𝘃𝗮𝗺 𝗲𝗱𝗲𝗰𝗲𝗸.
İ𝗸𝗶 𝗸𝗶𝘁𝗮𝗽 𝗼𝗹𝘂𝗰𝗮𝗸

𝘠𝘦𝘯𝘪 𝘣𝘰̈𝘭𝘶̈𝘮𝘥𝘦 𝘨𝘰̈𝘳𝘶̈𝘴𝘮𝘦𝘬 𝘶̈𝘻𝘳𝘦🤍