Kan Yazisi

Bölüm 22

𝑬𝒄𝒆𝒏𝒂𝒛𝒊𝒏 𝒄̧𝒐𝒄̧𝒖𝒌𝒍𝒖𝒌 𝒂𝒔𝒌𝒊.

Çocuken her kesin vardır çocukluk sevgisi.
Benimde var.Kay kay sürmeyi çok severdim çoçuken.Bir defasında parkda oturuyordum.Küçüktüm hatırlamıyorum kaç yaşım vardı amma küçüktüm.
Ben yorulmuştum dinleniyordum.Kardeşim bisiklet sürüyordu.

Bir çocuk geldi yanımda oturdu.Yakışıklı çocuktu amma.Bana çok güzelsin dedi.
Ben hiç bişey söyledim.Amma utanmıştım.Yanaklarım kızarmıştı.Hala hatırlıyorum.Hiç unutmadım zaten.

Ben hiç bişey söyledim.Sadece çocuğun gözlerine bakıyordum.
Seni seviyorum çok güzelsin bunu unutma dedi.

Ben yine hiç bişey söyledim.Öylesine donup kaldım yerimde.Bu çocuk nerden beni tanıyordu?
Sonra kardeşim geldi.Bu çocuk kim?
Niye senin yanında oturuyor dedi.

Çocuk hiç bişey söylemedi gitti.Giderken bana öpücük yolladı ve eliyle kalp yaptı.
Ben şok olmuştum çocuğun haraketine.

Sonra kardeşim yanıma oturdu.Bu çocuk kim?
Senin yanında niye oturdu?
Sana bide öpücük ve kalp yaptı.
Benden habersiz sevgilimi yaptın sen dedi.

Ne sevgilisi bende bilmiyorum kim.Geldi yanıma oturdu çok güzelsin falan dedi.

Beni kıskandığı yüzünden belliydi zaten.

Ecenaz o çocuğun yüzünde serserilik var.
İyi çocuğa benzemiyor.Bak bide o çocukla seni görsem seninle bi daha konuşmam asla.

Hiç bişey söyledim.Çünki benden küse bile çikolata alsam o saniye barışıcak benimle.
Bir çikolata kardeşimle beni barıştırtırır.

Akşam ekmek almak için gitmiştim.O çocuk yine karşıma çıktı.Bu da ne evimi nerden biliyordu?
Evimin yerini kim söyledi?
Hiç bişey söylemedi.
Kalp yaptı sadece.

Ben bir kez daha ona aşık oldum.

𝑩𝒊𝒕𝒕𝒊.

𝐄𝐜𝐞𝐧𝐚𝐳𝐢𝐧 𝐜̧𝐨𝐜̧𝐮𝐤𝐥𝐮𝐤 𝐚𝐬𝐤 𝐡𝐢𝐤𝐚𝐲𝐞𝐬𝐢
𝑬𝒄𝒆𝒏𝒂𝒛 𝒊𝒍𝒌 𝒄̧𝒐𝒄̧𝒖𝒌𝒍𝒖𝒌 𝒂𝒔𝒌𝒊 𝒉𝒊𝒌𝒂𝒚𝒆𝒔𝒊