7. ▪Oyun Başlasın▪

11 5 0
                                    

Noktalama hatası varsa üzgünüm
Şarkılar::aurora,zincir,sweat weather:)

Keyifli okumalar

Haftaya yeni bölüm gelmiyecek özel nedenlerden dolayı :)

8 yaşındayken eski evimizin penceresinin önüne eski sarı saçlı bebeğimle oynarken polis arabaları gelmişti kapıyı çalmışlardı babam kapıyı açmış ve polislerle konuşmuştu babamı.Babam yanıma bir polisle geldi ve polis benim elimi tutarak babamın yanından uzaklaştırdı "baba beni nereye götürüyorlar" demiştim
O da bana "seni güvenli bir yere götürüyorlar yanlarından ayrılma" demişti polis abinin elini tutarak polis arabsaına ilerledik arabaya binmeden arkamı döndüm gülümseyerek babama bakacaktım ama babamın bileğine parlak metal bir şey takmışlardı babam bana baktı ve gülümseyip "kendine iyi bak" dedi ve polisler zorla onu arabaya bindirip götürdüker bende polisle arabaya bindim akşamaına beni bir kız çocuk yetiştirme yurduna getirmişlerdi. müdire abla bana eski bir bebek vermişti onunla oynamak için yatağıma gidince yattığım yerdeki kızların yeni yeni bir sürü bebeği vardı onlara bakarak yatağıma oturmuştu hiçbiri yanıma gelmemişti  bende tek başıma oynayarak uyumuştum rüyamda babamla çiçeklerin arasındaydık ama sonra kara bulutlar geliyor ve babam yok oluyordu baba diye bağırıyordum ama beni dinlemiyordu.kabusumdan uyanınca yeni sarı bebeğine sarılarak ağlamıştım aradan bir gün geçti 1 hafta geçti 1 ay geçti babamı görmedim onun sesini duymadım oradan kaçtım nedeni bir sebeple babamı görmek olsada yurttaki zulümlerdende kaçmıştım aslında...

Hapisaneye gelirken bir kar tanesi kadar hafif hissediyordum gökte süzülerek yere düşüyordum ama buraya gelip babamı görünce o kar tanesi ya yerde eridi yada biri üzerine acımasızca bastı gerçi kar yağdığında her yer bembeyaz olur yürürken elbetki ezilecekti basılacaktı üzerine ama bir umut basılmasın diye kaçardı belki kar taneleri ama hepsi kaçamazdı ki yorulurlardı güneş çıkarsa erirlerdi kar taneleri yok olmaya mahkumdu benimde içimde babam için   onun sağlığı iyliği mutluluğu için yeşerttiğim  tohumum bir sert bir poyrazla kökünden sökülmüştü.

"Kızım" dedi zorlukla konuşurken canının yandığını görebiliyordum.
İçim acıdı...
"Baba" diye bildim bende göz yaşlarım arasında.
"Çok ağrın varmı?"
Olumsuz anlamda başını salladı ama acısı ve ağrısı vardı.
Elimi hemen önümüzdeki cama koydum babamda koydu tenimizin birbirine deymesine sadece bir cam vardı.
"Özür dilerim."
Dedim fısıldar gibi.
"Senin suçun değildi."dedi sesizce.
Gülümseyerek baktı bana.
"Napıyorsun sen anlat bakalım etem nasıl iyimi."
"Hepsi iyiler sensiz pek bir şey yapamıyorum seni özlüyorum .gelemediğim günler için özür dilerim gediz Anıl izin vermiyordu."
Yine gülümsedi.
"Olsun şimdi buradasın yanımdasın."
Bende ona gülümsedim.

Babamın tarafındaki gardiyan görüşün bittiğini söyledi hiç ayrılmak istemesemde gardiyan babamın kolundan tuttu babamın canı avıdı ve yüzünü buruşturdu ve gardiyanlar sürükleyerek onu çıkarıdılar.son bir kelime bile diyememiştim ona. Gediz Anıl izin vermiyordu büyük ihtimalle.
Görüş odasından çıktım ve hapisanedende araba dışarıda bekliyordu binmek istemedim yürümeye başladım arkamda adım sesleri geldi ama ses çıkmıyordu.

Bütün üzüntümü öfkemi acımı aldım ve gediz anılın yanına gitmeye karar verdim.
Bütün nefretimi ona kusucaktım.
Arkamdaki adım sesleri dahada yaklaştı.yaklaştı.ve bileğimi tuttu.
Karşımda yeşil gözleri kusursuz cildi ve rüzgarın dağıttı saçlarıyla karşımda duruyordu.
"Nereye?"diye sordu.
"Öfkemi kusmaya."
"Öfkeni ona değilde denize kus daha fazla rahatlarsın."
Dedi tam gözümün içine bakarken.
"Çok kötüydü."
Diyebildim nedensizce ona içimdeki dertlerimi anlatma istiyordum.
"Çökmüş onu en son gördüğümde daha gençti canlıydı gediz anıl onu bitirmiş."
Ve gözümdeki yaşlar benden bağımsız döküldü.
"5 yaşımdayken babam annemi saatlerce dövmüş .odadan çıkınca heryeri kan ve morluklarla doluydu."
Göz yaşlarımın arasında ona baktım oda bana.
"O günün gecesi annem evden kaçmış beni bizi bırakıp.sonraki gün babam eve sarhoş içmiş bir şekilde geldi ve evi dağıttı.bize dokunmadı ama kendine gelince bizi sokağa attı."
Boğazımda yine bir yumru vardı ve gitmiyordu.hafiften bir yağmur çiselemeye başladı gözümü kapatıp gökyüzüne başımı kaldırdım.

🥀KURU KAN🥀Where stories live. Discover now