13. ▪Umut▪

10 3 0
                                    

Yazım hatası varsa üzgünüm
Şarkılar::belki üstümüzden bir kuş geçer,kafile,birileri anlatsın bana

Keyifli okumalar











İnsanın ağlarken yanında kimsenin olmaması kötü bir şeydir.benimde yanında ağladığım kimse yoktu küçükkende babamdan gizli ağlardım o üzülmesin diye ağlarken kimse yanımda olmazdı küçükken işte şimdi küçüklüğümdekimgibi hissediyordum ama tek fark birine sarılarak onun omzunda ağlıyordum.

Turan sarılmamıştı kollarını belime sarmamıştı yanlış bir şey yapıyormuşum gibi hissettim geri çekildim.
Gözüme bakıyordu sadece şaşırmıştı.
Yağmur ikimizide sırılsıklam yapmıştı.
Doğrulmaya çalıştım ama lanet olası ayağım buna engel oluyordu.
Ona bakmamaya çalıştım en son ayağa kalkmayı başardım ama ayağımın üzerine basamıyordum yinede.
Bir dakika
Ben niye gidiyordum burası benim evimdi.
Geri döndüm ona
"Burada ne işin var."
Cevap vermedi
"Evimde ne işin var."
Bana baktı ve ayağa kalkarak karşıma geçti.
"Gediz anıldan seni korumak için buradayım buradayız ne yapıcağı belirsiz sanana zarar verir diye."

Bir adım attım.
"Sağol ya ben ajanım unutmadıysan."
O da bir adım attı.
"Yaralı bir ajansın hatırlatırım."
Bir adım daha attım.
"Ama sonuçta ajanım beni korumana gerek yok."
O da bir adım attı ve aramızdaki mesafe kapandı yüzlerimiz yakındı aramızdan yağmur damlalaları bile aramızdan geçemezdi.

"Ne o bayılıyorsun galiba ajanlığa."
"Sanane belki bayılıyorum seni ilgikendirmiyor."
Güldü.
"Bunu az önce omzumda ağlayan kız mı söylüyor."
Bunu dediği an o yakışıklı yüzünü parçalamak istedim.
Söyliyecek bir şey bulamadım.
"Özür dilerim ben küçüklüğümden beri hep tek başıma ağlamıştım seni görünce anlık olarak sarıldım pardon."
Cümleleri sanki boğazında takılı kalmıştı yuttu hepsini.

Bir anlık olarak mesafemiz aklıma geldi.
Yakındık
Fazla
Yakınlık
Arkamı döndüm turana ve eve ilerledim ayağım daha iyiydi morluğu ve şşliği geçmişti hem yatmadan önce ilaçta içmiştim ağıtmıyordu ama çıplak ayakalrımla çime basmak hoş değildi.
Güldü yine.
Ve adım sesleri geldi ve beni omzuna aldı. Bacaklarımı tutuyordu. Resmen dünyayı ters görüyordum şuan.

Sırtına vurdum.
"İndir beni."
"Heyyy."
"Turannnnn."
Eve doğru yürüyordu sanırım.
İçeriye girdi ve beni koltuğa bıraktı.
Yanımada kendini bıraktı.
"Ne ağırmışsın."
"Yuhh."
Yüzünü bana çevirdi.
"Bağırma."
Sinir bozucu bir şekilde ona baktım.
Sırılsıklam halimizle koltuğun ağzına etmiştik.
"Bana koltuk borçlusun."
Anlamaz bir şekilde baktı.
Gözümle koktuğu işaret ettim ve gözlerini devirdi.
Önüme döndüm
"Niye ağlıyordun?"
Tekrar ona döndüm ve aklıma şu zamana kadar yaşadığım her şey geldi resmen.
"

Ağlamak için bir neden mi olması lazım."
Bakışlarım tekrar yerdeki yuvarlak üzerinde değişik şekillerin olduğu halıma döndü.
"Bilmem ben ağladığım da hep bir nedenim olur."
Yanlış bir şey söylemiş gibi kendine küfür etti. Bense güldüm.
"Niye güldün"
"Seni ağlarlen hayal etmek komik geldi.
Elini ensesine götürdü.
"Yani eskiden 5 yaşındayken falan."
"5 taşında ne derdin vardı."
Elini çekti ve bana baktı.
"İnsanlar doğduklarında şanslı doğmuyorlar ben 1 yaşındaykende dert sahibiydim 5 yaşındaykende dersin yaşı olmaz ama büyüklüğü olur."
Başımı onaylar şekilde salladım.

Birden bir titreme geldi.
"Hasta olacaksın hadi gitde üzerini değiştir."
Başımı salladım.
"Bana uyan kıyafetin varsa hayır demem."
Merdivenlere doğru yürürken durdum ve ona döndüm.
"Nasul bir model istersiniz turan bey crop askılı buluzlar."
"Haha hasta olayımda gör."
Elimle ağzımın fermuarını çekiyormuş gibi yaptım ve odama gittim duşa gerek yoktu zaten ıslaktım hemen üzerime ayıcıklı pamuklu pijamamı giydim saçlarımı kuruttum ve açık bıraktım odadan çıkmadan turaba uygun bir şeyler aradım ama tabii ki yoktu sonra aklıma internetten aldığım ama büyük geşen ve iade etmeye vaktimin olmadığı mor tişörtüm geldi ve hemen arsdım onu üzerinde kalp deseni vardı misafir odasından da eşofman aldım etemler gelince pantolonla rahat olmuyor diye bırakmışlardı ve birde gri bir hırka aldım.yanıma iki tane battaniye alarak aşağıya indim Aşağıya indim turanı oturmuş koltuğun arka kısmına başını yaslamış şekilde buldum gözleri kapalıydı.

🥀KURU KAN🥀Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin