Chapter 4: Ipagpatawad Mo
"Hello ate?"
"Hello Archie…"
"um…pwede ba tayong magkita?"
"hmm kelan?"
"Mamayang hapon."
"Wag muna ngayon, busy pa kasi ako eh."
"Okay, so kelan ka pwede?"
"Try natin sa sabado nalang. Punta ka nalang sa bahay. Wala sina mama sa sabado eh."
Shit bakit na excite ako bigla ng malaman kong wala sina aunty sa sabado?
"Um saan pala sila?"
"Pupunta ata ng Bicol eh. Niyaya kasi ng pinsan nya."
"Ah sige sige sa sabado nalang."
"Okay sige…"
"um ate Danica?"
"Hmm? Ano yun?"
"Galit….um..galit ka ba sakin dahil sa nangyari satin?"
"Ha? Umm…hinde naman. Basta pag usapan nalang natin yun next time okay. Gotta go."
"Okay sige bye."
Fuck! Mukhang galit si ate sakin. Oh di naman kaya ay nagtatampo. Di parin ako mapalagay. Gusto ko humingi ng despensa sa kanya, gusto ko malaman nyang alam ko na rin ang katotohanan at sana magkaayos kaming dalawa.
More than a week na rin since magkita kami ni ate. So far, hinde naman apektado ang pag aaral ko sa mga pinagdaraanan ko ngayon. Di ko nga alam kung bakit bigla bumaliktad ang mundo ko. First, niloko ako ng gf ko dahil nag kantutan sila ng ama ko. I mean, saan ka ba makakahanap ng ganyang sitwasyon? What the fuck?! Para akong sinundot ni Demon Witch sa pwet. Second, may nangyari naman samin ng pinsan ko na ngayon ay half sister ko pala, si ate Danica. Nag enjoy man ako sa nangyari samin, mabigat parin ang loob ko. Fuck naman talaga.
Biglang tumunog ang cellphone ko. Unknown caller? Sinagot ko ito.
"Hello?"
Narinig ko ang boses na pamilyar sakin.
"Coleen?"
"Hi Hon…."
"Anong hon!? Ba't ka napatawag?"
"……ano kasi…..um…..namimiss kasi kita eh……"
Medyo mahina ang boses ni Coleen. Parang me sipon sya. Umiiyak ba sya?
"ganun!? Namimiss mo ako?"
"…Oo eh….kamusta kana?"
"Lakas naman ng loob mong kamustahin ako ah. Hinde ka pa ba titigil Coleen?"
"Hon….please naman…..patawarin mo na ako…..ilang araw na kitang iniisip, hinde na ako makakain at lagi akong umiiyak…..nagsisisi na ako…."
Naririnig kong medyo ngarag na boses ni Coleen. Pinipigilan nyang humagugol. Kahit na ganun ka tindi ang galit ko sa kanya, nararamdaman ko parin ang awa. Masakit ang ginawa nya pero minahal ko parin sya.
"Hinde sana nangyari ito kung hinde mo ako niloko Coleen. Tapat akong nagmahal sayo pero ginawa mo akong tanga."
"Alam kong mali Archie….alam ko yun….hinde ko alam kung ano pumasok sa ulo ko at nagawa ko ang mga yun….pero Archie….mahal na mahal parin kita. Sana mapatawad mo parin ako…."
Napapikit muna ako. Gusto ko syang patawarin pero gusto ko rin na pagdusahan nya pa ang kanyang ginawa. Hinde ko alam kung ano ang susundin kong desisyon. Siguro nga, nagkamali lang si Coleen. Siguro totoo ang mga sinasabi nya. For the record, ito ang first time na alam kong nangaliwa si Coleen. Siguro nga dapat magpakalalake ako at tanggapin ko nalang ang kanyang pagmamaka awa. Mabigat rin sa loob ko ang lahat, pero baka naman may pag asa pa kami. Baka naman maaayos rin ang lahat.
"Sige….pinapatawad na kita…."
"ta….talaga!? Archie……totoo ba ang narinig ko!? Pinapatawad mo na ako?" rinig ko ang biglang sigla sa boses ni Coleen na parang nabawasan sya ng mabigat na dinadala.
"Oo pinapatawad na kita…."
"Um….pwede ba tayong magkita Hon? Miss na miss na kita eh."
Di ko alam kung bakit ako nangiti. Bakit ako masaya. Tila nabura bigla ang galit sa puso ko. Mahal ko pa nga siguro si Coleen.
"Mamayang hapon free ako."
"Sige sige, magkita tayo sa mall malapit sa mrt ha."
"Okay sige."
"Hon?"
"Hmm?"
"I love you…."
Napanganga ako. Gusto ko syang sagutin. Gusto kong sabihin pero bakit parang nag dadalawang isip pa ako? Para akong napaso ng mainit na tubig at babalik ulit sa tubig para subukan kung mainit parin.
