Müziğin sesi / Aleska (Gerçek Ailem Kurgusu )

Bölüm - 1-

İyi okumalar oy ve yorum yapmayı unutmayın...

" uyan artık geç kalıcaksın salak şey" diyen alarmı kapatıp uyku mahmurluğuyla ayağa kalktım ve banyoya ilerlemeye başladım

Banyoya girdiğimde elimi yüzümü yıkadım ve diğer işleri mide halledip odaya döndüm çalışma masamdaki programa baktığımda konsere bir gün kaldığını gördüm yüzümde küçük bir tebessüm oluştu ardından gözlerim dolabımın kenarındaki mankene kaydı yarın konserde giyeceklerimi hazırlamıştım ve sarı renk peruğumda hazırdı evet peruk!

Şimdi siz sen kimsin diyeceksiniz ben minel sayra yıldırım yani ünlü takma adıyla Aleska anlamı ay parıltısı demek ya da ay parçası ikisinden biri işte

Peruk takıyordum çünkü kimse beni tanımıyordu sadece şarkılarım ve takma adımla tanınırdım o adıda bir yerde duymuştum kulağa hoş gelince takma ad olarak onu kullanmaya başladım ünlü olmamda bir menajer yardımcı olmuştu ben kendi kendime şarkı söylerken sesimi duymuş ve bana bir iş teklif etmişti bende kabul etmiştim ve şuan oldukça büyük bir hayran kitlesine sahipti tabi antilerim de vardı beni kimliğimi sakladığım için linçleyen bir çok insan ama umrumda değildi en azından o kadar kötü değildi

Yada kendini kandırıyorsun

Bilmem belki her neyse dolabıma ilerleyip üstüme nefret ettiğim okul formalarımı giyindim bu okuldan nefret ediyordum özel bir sebebi yoktu ama yinede sevmiyordum bu okulu

Formalarımı giyindikten sonra saçlarımı tarayıp balıksırtı ördüm saçlarım kalçama kadar geliyordu ve bu beni peruk takarken Biraz zorluyordu her konserden sonra keseceğim diyordum ama sonra kıyamayıp kesemiyordum

Çantamı da hazırlayıp makyaj masamın önüne geçtim ve yüzüme güneş kremimi sürdüm ardından dudağıma gloss ve gözlerime de rimel sürdüm aynanın önündeki mavi lenslere kaydı bakışlarım evet lenste takıyordum gözlerim yeşil renkti ama ben konserde mavi lens takıyordum.

Masadan kalkıp sırt çantamı telefonumu ve kulaklığımı aldım kulağıma kulaklığı takıp tam açacağım sırada aşşağıdan bağırma sesleri geldiğini duydum müziği açmadan aşşağı indim salonda yine anne ve babam kavga ediyordu her zamanki halleri işte ne beklersin yüzüme umursamaz bir ifade takınıp mutfağa geçtim dolaptan hazır sandiviçlerden bir tane alıp yemeye başladım masada oturmuş yemeğimi yerken mutfağa babam girdi dik dik bana bakıyordu

Elimdeki sandiviçi masaya koyup ona döndüm
" ne oldu baba yine bu sefer neye kızacaksın" dediğimde kaşlarını çattı ama bir şey demedi

" yarın saat 1'de Aksoy hastanesine gel orda açıklarım ne olduğunu" diyince kaşlarımı çattım ama ben bir şey diyemeden mutfaktan çıkmıştı omuz silkip kahvaltımı yapmaya devam ettim...

Kahvaltım bitince çantamı da alıp evden çıkmıştım ama çıkarken annemin ağlama seslerini duymuştum ve hiç bir şey hissetmemiştim beni bu hale o getirmişti nede olsa.

Servise bindiğimde okula varmam çok kısa sürmüştü ve dersler çok hızlı geçmişti...

Akşam eve geldiğimde annemin etrafta ruhsuz gibi gezdiğini görmüştüm normaldede konuşmazdı ama bugün biraz daha tuhaftı sanki odama çıktığımda üstümü değiştirip yarın için olan derslere baktım yarın çoğu dersimiz boştu ve ayrıca asistanımdan mesaj gelmişti

- yarınki konser çok dolu olacak hazır ol her şeyini kontrol et seni sat kaçta alalım -

- yarın saat 3' te olur - yazıp gönderdim o da tamam yazmıştı sadece yarın için olan kıyafetleri ve eşyaların hepsini siyah bir çantaya doldurdum yarın hastaneye gitme sebebinizi bilmiyordum bu yüzden ne olur ne olmaz diye eşyalarını yanıma alıcaktım üstümde kedili pijamalarım vardı uykum çok olduğu için yatağa geçip üstümü örttüm ve uykunun kollarına bıraktım kendimi...