Bölümü geç attığım için hepinizden çok çok çok özür dilerim ciddi anlamda müsait olamıyorum.
Bu arada kitabın finali hakkında aklımda bir fikir yok yani o yüzden kitabı hemen final yapmayı da düşünmüyorum...
Ayrıca yeni bir aile kurgusu var aklımda şuanda yazıyorum bölümleri taslak yapıyorum . Bir kitabıma final verdikten sonra o kitabı yayınlayacağım...
Neyse çok uzatmadan iyi okumalar...
Boşluk hissi ,herkesin kalbini ve yüreğini delen bir histi...
Yani en azından benim için öyleydi .
İlk kez kendimi bu kadar kötü hissediyordum. Hemde çok yıkılmış gibi hissediyordum.
Mutluluk bana uzak bir kelimeydi yada ben öyle sanıyordum , aslında bana uzak olan mutluluk değildi ondan uzaklaşmayı isteyen bendim...
" Ne zaman bitecek ameliyatı ?" Diyen polat'a döndüm .
Bir enkaz gibi duruyordu .
" Ya bir şey olursa ona." Diyen poyraz'a döndüm bu sefer .
" Şöyle şeyler düşünmeyi kesin ona hiçbirşey olmayacak o çok güçlü biri tamam mı ?" Dedim ve başımı duvara yasladım.
" Olmayacak değil mi sayra ona bir şey olmaz benim kardeşim çok güçlü biri !" Dedi poyraz başını omzuma yaslayarak.
Saçlarını okşadım ve titrek bir nefes aldım.
" Olmayacak tabii o sizi bırakmaz !" Dediğimde içim acımıştı.
Bizi dememiştim sizi demiştim...
" Pamir !!" Diye bağıran kişiye döndüm koridorun sonunda tüm aile fertleri ve tanımadığım birileri bu tarafa geliyordu hızla.
Barlas ve Aras doktorun yanına gitmişti kan vermek için.
" Nerede oğlum ne oldu ona ?" Diye sordu Mine hanım .
Mahvolmuştu gözleri kızarmış ve şişmişti saçları birbirine girmişti.
Bir elimi kaldırdım ve işaret parmağımla karşıdaki ameliyathaneyi gösterdim .
" O-orada !" Dedim yutkunarak .
Fazla kan kaybettiği için yoğun bakıma almışlardı . Ben ise hastaneye getirildiğimde hemen uyanmış ve ameliyathaneye gelmiştim.
" Pamiir !! " Diye ağlamaya başladı mine hanım .
" Ben kontrol etmeliydim odasında tek kalmasına izin vermemeliydim!!" Diye sayıklıyordu mine hanım .
Yavaşça ayağa kalktım ve yanına çöktüm.
Kollarından tutup kendime çektim ve sıkı sıkı sarıldım.
" O iyi olacak hissediyorum . Benim hislerim yanılmaz ." Dedim kulağına doğru , hıçkırarak ağlıyordu .
" Ben daha ona yeni kavuştum bir şey olmaz ona !!" Dediğimde artık göz yaşlarımı tutamıyordum.
Herkes bir gün gider derlerdi ve buna seven kişide dahildi o zaman bir gün beni seven ve benim sevdiklerimde mi gidecekti ?!
" Pamir ! " Diye sayıklamaya başladı...
O gün o saat dakikalarca öyle durduk gelen geçen bize bakıyordu ama acımızı anlamıyorlardı...
********
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Müziğin sesi / Aleska (Gerçek Ailem Kurgusu )
Teen FictionGerçek ailem kurgusu dur... Ben Aleska soyadı ve ailesi olmayan ama binlerce hayranı olan kız... Ben Minel Sayra Aksoy soyadı olan ve sözde bir ailesi olan kız... ************ " Üçüzlerin zaten bir dördüze ihtiyacı yok onlar zaten tamlar , bizimde b...
