CAMDAN GÖZLER

5.BÖLÜM - KAHRAMANIM

Adam kolumu tuttuğunu sırada , son çığlığımı atarken , hiç umudum kalmamışken... Bir yumruk aniden adamı yere düşürdü , gözyaşlarımın arasından yavaşça yumruk atan kişiye baktım . O kişi Karl 'dı adamı yakasından tutup yerden kaldırarak yumruk atarak tekrar yerde düşürdü . Ben şok olmuş bir şekilde olanları izliyordum .

Karl 'ı ilk defa bu kadar sinirli görüyordum , adamı yere yatırmış durmadan iki eliyle yumruk atıyordu . Delirmiş bir şekilde bağırarak

Karl

" Sen kimsin ona dokunuyorsun orospu çocuğu ! "

Dedi . Adam mahvolmuştu yüzü kan içindeydi , Karl 'a sarılarak onu adamın üstünden çektim , biraz daha devam etseydi adam ölecekti . Karl 'ı zar zor adamdan ayırdıktan sonra bana sımsıkı sarılarak

Karl

" Sen iyi misin , sana birşey yaptımı o piç ? "

Gözümden mutluluktan yaş akıyordu , kurtulmuştum .

Ben

" Hayır , senin sayende hiçbir şey yapamadı "

Dedim ve daha sıkı sarıldım . Karl 'da bana sarılırken bir öpücük kondurdu başıma .

Karl

" Seni yalnız bırakmamalıydım hepsi benim suçum "

Ama onun suçu yoktu .

Ben

" Hayır senin suçun yok sana haber vermeden dışarıya çıkmasaydım bunlar olmayacaktı "

Az önce olanlar aklıma geldi , kendimi tutamayıp ağlamaya başladım . Hemen bana bakarak

Karl

" Ağlama Miray , lütfen ağlama sana söz veriyorum bir daha böyle birşey yaşamayacaksın , seni bir daha asla yalnız bırakmayacam "

Karl o an bana öyle bir baktı ki onun yanındayken bana hiç birşey zarar veremiyecekmiş gibi hissediyordum. Karl beni nasıl bulmuştu .

Ben

" Sen beni nasıl buldun ? "

Karl

"Eve gittiğimde yoktun sandım ki kalmaktan vazgeçtiğini , dışarıya çıkıp hızla sokaklara girip seni aramaya başladım sonra kedimin tüylerine rastladım onun peşinden gidebileceğini düşündüm bende tüyleri takip etmeye başladım ama seni bulamadım tam başka sokaklara bakacak iken senin çığlığını duydum kalanları biliyorsun zaten "

Ondan ayrılarak

Ben

"Sen gittikten sonra odada ses duydum , odaya gidip baktığımda senin kedinle karşılaştım beni gördüğünde hırlayıp pencereden atladı kaybolmasın diye peşinden gittim sonra ben kayboldum o sarhoş adamda peşime takıldı "

Bunları dedikten sonra sinirli bir şekilde

Karl

" Seni nasıl evde yalnız bırakırım , tam bir aptalım "

Bu olanlar Karl 'ın suçu değildi , benim suçumdu kendini böyle suçlamasına izin veremezdim .

Ben

" Hiçbir şey senin hatan değildi , benim hatamdı eğer ben... "

Sözümü keserek Karl

" Bu senin suçun değildi ve tek bir kelime daha duymak istemiyorum , şimdi eve gidelim burada daha fazla durmayalım , yolda polisi arıyacam şu pisliği içeri atsınlar "

Adam hala yerde baygındı .

Ben

" Evet eve gitsek iyi olacak "

Benle Karl sokaktan çıkmak üzereyken cebinden telefonunu çıkarıp polisi aradı , ihbar ettikten sonra arabaya binip eve gittik .

Eve vardığımızda Karl beni oturtup şömineyi yakıp bana battaniye verdi , dışarıda çok üşümüştüm . Kafamdaki sargı açılmak üzereydi , Karl aldığı pansuman kutusunu getirerek kafamdaki sargıyı açtı . Pansumanı pamuğa döküp yarama hafifçe değdirdiği sırada istemsizce gözlerimi kapatarak küçük bir çığlık attım , gözlerimi açtığımda Karl kendine kızgın bir şekilde yere bakıyordu , hala kendini suçladığı belliydi . Yavaş bir şekilde pansumana devam etti ve onun gözleri benim gözlerime çok yakındı , şimdiye kadar onun gözlerine bu kadar yakından bakmamıştım sanki camdan gözleri vardı , o an fark ettim gözlerinin mavi olduğunu . O kadar yakındı ki gözlerimiz birbirine değecek ti , Karl pansumanı bitirip kafamı sardıktan sonra telefonu çaldı .

Karl

" Ben telefonla konuşup gelecem "

Dedi ve yukarıya çıktı , bende evi incelemeye başladım . Çok büyük iki katlı müstakil bir evdi , evi erkek evine göre tatlı ve moderndi . Tatlı figürleri , oyun konsolu , duvarlarda ise Karl 'ın olduğu belli olan çocukluk fotoğrafları vardı , tavanlarda ise rengarenk led ışıklar asılıydı . Bu kadar karışık ama uyumlu bir ev ilk defa görüyordum . Karl en sonunda aşağıya inerek

Karl

" Geldim , ne yapmak istersin ? "

Dedi . Bende etrafıma baktım gözüme oyun konsolunu kestirerek

Ben

" Konsoldan oyun oynayalım mı ? "

Diye sordum .

Karl

" Sen oynamayı biliyor muydun ? "

Dedi muzipçe gülümseyerek . Demek beni hafife alıyordu bunun bedelini ağır ödeyecek beyefendi , karşısına geçip sırıtarak

Ben

" Madem kendine çok güveniyorsun iddia ya girelim "

Karl

" Demek o kadar hırslısın , beni yenemezsin ama şansını dene bakalım , kazanırsam dediğimi yaparsın ama bir ihtimal sen kazanırsan ben senin dediğini yaparım "

Birşey demeden hemen elime konsolu aldım , Karl 'da eline konsolu alıp oynamaya başladık .

Bu bölüm için oy kullanmayı ve yorum yapmayı unutmayın lütfen

Sizin fikir ve görüşleriniz benim için önemli

Siz her oy ve yorum attığınızda yeni bölümlerde bir o kadar hızlı gelicek

Yeni bölümde görüşmek üzere hoşçakalın

❤️