6.BÖLÜM - ESKİLERİN YARALARI

60 9 13
                                    

Şimdiden Karl 'ı 3-1 yeniyordum , her attığım golde Karl söyleniyordu . Maçın sonunda Karl 'ı 6-1 yenmiştim .

Karl

" Daha önce kiminle oynadın da bu kadar iyi oynuyorsun ? "

Bir daha asla yanımda olamayacak biriyle oynuyordum nasıl diyecektim . Karl anlamsızca bana bakıyordu , ben ise kilitlenmiş bir şekilde öylece kalmıştım. En sonunda kendimi toparlayıp yere bakarak

Ben

" Babamla oynardım "

Dedim . Karl 'ında biran yüzü düştü biliyordu babamın olmadığını ama ben hala bilmek istemiyordum onların olmadığını .

Utangaç bir şekilde Karl

" Bunu sana hatırlatmak istememiştim ama artık sana sormam gerek ailene ve sana ne oldu , çarptığım gün neden gidecek yerin yoktu "

Ben bu soruya nasıl cevap verecektim , eğer ona herşeyi anlatırsam onunda canı tehlikede olabilirdi onu bu riske atamazdım üstelik bana bu kadar iyilik yaptıktan sonra onu bu belaya sokamazdım ne kadar anlatmak istesemde anlatamazdım .

Onun için yalan söyledim

" Eskiden ben , annem ve babam birlikte yaşardık . Benim babam bir holding yönetirdi çok iyi bir adamdı ve yardım severdi . O zaman Türkiye 'de yaşıyorduk ben orada doğup büyüdüm güzel bir hayatım vardı çok mutluydum ama bir gün annem ile babam akşam yemeğinden dönerken arabayla kaza yaptılar ve bir daha onları göremedim . Babamın ortağı dolandırıcıymış bütün mal varlığımızı alıp kaçtı bende kalan parayla iş bulmak için Amerika 'ya geldim ama iş bulamadım param da bana bir ay yetti . Senin bana çarptığın gün pansiyondan yeni çıkmıştım .

Olayı yanlış anlatmış olsamda bir kısmını doğru anlatmıştım ama bu bile gözlerimi doldurmuştu .

Bana sarılarak Karl

" Unutma hiç kimse yanında olmazsa bile ben senin her zaman yanında olacağım sana söz veriyorum "

O an uzun bir süre sonra ilk defa yalnız olmadığımı hissettim , sebepsizce gülümsedim bu bana onca yaşananlardan sonra iyi gelmişti , iyiki de Karl hayatıma girmişti , o olmasaydı başıma daha kötü şeyler gelebilirdi

Ben

" Karl iyiki varsın "

Gülerek Karl

" Tabikide iyiki varım ben olmazsam kimin sweatlerini giyeceksin sen "

Bunu beni neşelendirmek için söylemişti ve başarılı da olmuştu , gülerek

Ben
" Evet çok önemli bir sebepti hatırlattığın için teşekkürler "

Karl

" Rica ederim "

02.10.2006
İstanbul

Miray bodrum katında tir tir titriyordu çıplak ayakları buz gibi betona basarken canı yanıyordu . Soğuktan yanakları kıpkırmızı ve her tarafı kömür içindeydi , ağlamaktan gözleri kırmızı olmuştu . Bodrum kapkaranlıktı , Miray karanlıktan çok korkardı .

CAMDAN GÖZLER Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin