Alter The Game

Chapter 12

Chapter 12

Pagkatapos namin magreview ni Niko ay todo pasalamat siya sa akin. Gusto ko siyang biruin na kung talagang thankful siya ay ibigay niya sa akin iyong Jeep niya... kaso 'di naman kami ganoon ka-close. Next time siguro.

Pagdating ko sa bahay, nag-isip ako kung itetext ko ba si Atty. Marroquin. Ano kaya problema nun sa 'kin? Kasi sigurado naman ako na nakita ko siya. Sigurado din ako na hindi naman siya banlag. Hindi rin naman ako invisible.

Kung hindi lang talaga malapit na ang midterms ay 'di ko siya itetext. Kairita kaya mag-isip kung may ginawa ba akong kasalanan? Ibabacktrack ko pa lahat ng ginawa at sinabi ko. Bakit hindi na lang ako diretsuhin kung may problema o anuman? Ganyan din kasi ako nung high school tapos sinabihan ako na nakaka-ubos ako ng energy.

Totoo nga palang nakaka-ubos ng energy iyong mga ganitong tao...

'Knock knock,' ang una kong text sa kanya para 'di naman masyadong seryoso. Habang naghihintay ako ng reply sa kanya ay pinaalalahanan ko ang sarili ko na pilosopo ang taong ito kaya habaan ko ang pasensya.

'What?'

'Wrong. Ang tamang reply ay 'who's there?''

'Okay.'

'May problema ka ba sa 'kin?' tanong ko sa kanya. Dapat nga ang itetext ko ay kung may problema ba kami kaso... parang mali.

Once again, taena talaga si Mauve! Kita ng magmimidterms na ako tapos papasukan ng ganito utak ko!

'Wala naman.'

'Ah okay. Akala ko lang kasi nakita mo ko kanina sa coffee shop tapos di mo ako pinansin.'

Aba sinabi ko na sa kanya. Dami-dami ko ng iniisip, idadagdag ko pa ba 'to? At least alam niya na napansin ko 'yon.

'Yeah I know.'

'Di ka man lang nag-hi.'

'You were with someone.'

'Classmate ko.'

'Niko,' text niya na parang sure siya na si Niko ang kasama ko. Kilala niya ba si Niko? Gusto ko sana siyang tuksuhin na iniistalk niya rin ako kaya lang parang hindi ito ang tamang time and mood. Saka na kapag hindi nakasalalay sa kanya ang aking midterm grades.

'Yup. Tinuro ko lang sa kanya yung tinuro mo. Feel ko naman tama????'

Once again, napunta na naman ako sa read zone. Ayoko talaga napupunta sa read zone. Mas gusto ko pa na 'di mo binuksan iyong message ko at sinilip mo na lang sa notif. Ang aggressive nung dating na binuksan mo pero 'di mo nireplyan. Para bang power move?

Kung anu-ano na naiisip ko.

Dahil malapit na talaga ang midterms at hindi pwedeng ganito ang iniisip ko (plus dapat malaman ko na kung hinto na ba ang tutoring session namin dahil kung oo ay kailangan ko ng magpanic), tinawagan ko na siya sa FaceTime.

Agad na sumalubong sa akin iyong naka-kunot niyang noo.

"Ano?" parang tanga na sagot niya sa akin. Mukhang umuwi na siya sa condo dahil iyon ang nakikita ko sa background niya. Naka-suot siya ng white shirt tapos ay naka-salamin din. Baka nagbabasa. Usually kasi 'di naman naka-salamin 'to.

"Sungit naman nito," sabi ko.

Mas lumalim lang ang pagkunot ng noo niya. 'Di na talaga ako magtataka kung mukha na 'tong lolo pagtuntong niya ng 40 years old. Puro kunot-noo, e.

"Bakit ka tumawag?"

"Tuturuan mo pa rin ba ako?" diretsong tanong ko na wala ng paliguy-ligoy pa.

"Yan lang kaya ka tumawag?"