"Madem çok ısrar ettiniz, o zaman artık bey diyebilirim." deyip gülümsedim, bandı yapıştırdıktan sonra yutkundu.
"Boşver beyi." deyip dudaklarıma yapışmasıyla neye uğradığımı şaşırdım. Karşılık veremedim çünkü o dakika sanki her şeyi unutmuş gibiydi...
Gözlerim kaymaya başlamıştı, son yudumu aldım. "Bir daha."
"Çok içmedin mi? Ayakta duramıyorsun."
"Doldur." dediğimde doldurmaya başladı.
Verdiği bardağı dikip bitirdim, tam bir daha istemek için konuşacakken kafam masaya yattı.
Birden kollarımda hissettiğim el ise kendimi birinin kollarında bulmam bir oldu.
Çantamı alıp koluna taktı ve yürümeye başladı.
"Bu koku..." deyip elimi saçlarına daldırdım, "Bu saçlar..."
Koltuğa yerleştirdikten sonra kendi de bindi ve sürmeye başladı.
"Ben seni sürekli böyle barlardan mı toplayacağım. Bir oldu iki oldu bu kaç Eftal?"
"Aktan sence bu kadar yetmedi mi? Lütfen artık yeter."
"Sen böyle devam ettiğin sürece senden daha çok uzaklaşacağım anladın mı?"
"Aktan... Yalvarırım yeter artık..."
"Yarın iznin bitiyor biliyorsun değil mi? Eğer ki yarın şirkete gelmezsen kovacağım seni."
"3 gün oldu, bak yapamıyorum, yemin ederim olmuyor, uyuyamıyorum kime baksam aklıma sen geliyorsun yapamıyorum..." dediğimde cevap vermedi.
Eve gidene kadar ikimizde konuşmamıştık.
Geldiğimizde çantamdan anahtarımı çıkarıp eline aldı ve arabadan indi, beni tekrar kucağına aldı. Yukarı çıktıktan sonra kapıyı açtı ve içeri girdik, "Şu evin hâline bak." deyip kafasını salladı ve beni odama götürdü.
