Solcu Aşk +18

53. Bölüm

2 Gün sonra

Başımın şiddetle ağrımasıyla ilacı ağzıma atıp su ile boğazımdan aşağı gönderdim.

Bugün girdiğimiz 3. toplantıydı ve çok sıkılmıştım, hatta 'nerden başıma bela ettim burayı evimde oturmak varken' diye bile düşündüm...

"Eftal hanım, bu dosyaları Aktan beyin imzalaması gerekiyormuş."

"Tamam." deyip kalktım. Daha yeni oturdum ya.

Dosyaları alıp Aktan'ın odasına girdim.

"Bunlar da varmış."

"Gözlerim yoruldu ya, bırak güzelim şuraya." gerçekten o da çok yorulmuştu, sabahtan beri görüşmeler, toplantılar, dosyalar, hepsiyle uğraşıyordu...

Dosyaları bırakıp yanına ilerledim.

"Öğle yemeğine çıkacak mıyız?" deyip masaya oturdum.

"Bu dosyaları bitirmem zaman alır, sen çık güzelim tamam mı? Sabah da bir şey yemedin."

"Ama sen, yemek siparişi versem?"

"İnan bana yemeye vaktim olmaz boşa gider, kendine söyle o zaman sadece olur mu?"

"Sen yiyemezsen bende yiyemem."

"Elimde olan bir şey yok güzelim..."

"Peki tamam, birlikte halledelim mi?"

"Olur." deyip tebessüm ettiğinde sol köşede duran koltuğu çektim ve dosyalardan birini alıp çevirmeye başladım.

Çevirdikçe Aktan imza atıyordu.

Bu şekilde 2 dosya bitirmiştik, o kadar yorulmuştuk ki ikimizinde sesi çıkmıyordu.

7. dosyanın sonuna geldiğimizde derin bir nefes verdim.

"Şükür."

"Teşekkürler karıcığım." deyip dudağımı öotü ve çekildi.

"Bak şu onaylanma dosyalarının özetini de kısaca okuyayım onaylarsan imzala olur mu? 3 tane zaten."

"Tamam yavrum." dediğinde birini alıp okumaya başladım.

Projelerle alakalı onaylanmayı bekleyen dosyaydı.

İmzayı attığında diğer sayfalara geçtim.

Bu biraz daha yorucu olmuştu aslında ama kısa sürede bunu da bitirmiştik.

"İşte bu." deyip saate baktım, "Toplantı var, bitimine doğru müşteri gelecek." dediğimde ayağa kalktı.

"Keşke getirmeseydim seni şu hâle bak, bu kadar kötü geçeceğini bilmiyordum..."

"Ben burda seninle olmaktan mutluyum..."

"Öyle mi?" deyip koltuğumu kendine doğru çekti.

"Kocam değil misin? Sen nereye ben oraya."

"Öyleyim dimi..." gülerek söylediğinde bende güldüm.

"Öylesin, kocamsın." dediğimde kafasını dizime yasladı.

"Yeminle çok özledim..."

"Bak dosyaları da bitirdik, yemeğe gidelim mi toplantıdan sonra?" dediğimde kapı tıklanınca kafasını kaldırdı, "Gel!" diye bağırdığında içeri bir kadın girdi.

"Eftal hanım, bu dosyalardaki belirli yazılar bilgisayara aktarılacak, yazıların üzeri çizili, boş bir sayfaya ne varsa onu yazın cümle haline getirilmiş zaten."

"Ne zamana yetişecek?"

"Öğleden sonraki toplantıya."

"Off, tamam benim masama bırak."