KAVANOZDAKİ KELEBEK -hyunlix- *askıda*

Hafif karanlık 0.1

*Semejin+ukelix

*Şiddet, küfür, işkence ağırlıklı smut, kendine zarar verme gibi olumsuz davranışlar içermektedir.

*Texting.

SINIR; 5 OY 10 YORUM (cok biliyorum)

...

Küçüğün yavaş adımları yerdeki su birikintisini  dalgalar haline getiriyor ve birikintinin dibindeki çamurları yüzeye çıkarıyordu. Küçük bedeni esen soğuk rüzgarın etkisiyle titrerken üzerindeki kısa kollu t-shirt ve ince pijaması da titremesi için birlik olmuş gibiydiler. Güneş batarken oluşan hafif karanlıktan hiç hoşlanmazdı. Net şeyleri severdi ya karanlık olacak yada aydınlık. Belirsizlikten nefret ederdi. 

Her zaman oturduğu banka doğru ilerlemiş ve ıslak olmasını umursamadan oturmuştu. Önündeki gün batımı manzarasını ruhsuzca izlerken zihni artık düşünmeyi bile reddediyordu. Ayağında küçük bir sızı hissetmiş ve yavaşça çıplak ayağına doğru eğilmişti. Büyük ihtimalle cam kesiğiydi. Soğuktan uyuştuğu için hissedememişti. Yoldan geçen insanlar ona acıyan ve korkan gözlerle bakarken o ise onlarla göz teması bile kurmuyordu. Soğuktan göz yaşı bile akıtamıyordu. 

Ellerinden akan kanları üzerindeki ince pijamaya silmiş ama bir fark yaratmamıştı. Elindeki bıçağı nereye attığını bile hatırlamıyordu. Ellerini birbirine sürtmüş ve cebinden çakmağını çıkarmıştı. Çakmağı ellerine yaklaştırmış ve birazcık olsun ısınmaya çalışmıştı, bu ona kibritçi kız masalını hatırlatmıştı. Tek fark kibritçi kızın bir erkek olup babasını öldürmemesiydi. Titreyen elleri ısınamayacağını anladığında cebinden ölen babasına ait olan sigarayı çıkarmış ve yavaşça yakmıştı. Dudaklarına götürecekken duraksamıştı babası böyle yapıyordu değil mi?

İçine çektiği duman canını yakmış ve gözünden yaş gelene kadar öksürmesine sebep olmuştu. Acısından zevk almış ve sigarayı tekrar içine çekmişti. Alışana kadar devam etmiş ve sonunda zevkle sigarayı içmeye başlamıştı. Biri bitmiş diğerine başlamış ve paket tamamen bitene kadar devam etmişti. Hava tamamen kararmış ve sokak lambaları yanmıştı bile. Küçük çocuk sıkıntıyla kafasını arkaya atmış ve kahkaha atmıştı. Gözlerini kapatmış ve buruk bir tebessüm bırakmıştı geceye. 

Gözleri kapalı kaç dakika geçirdiğini hatırlamıyordu. Ta ki yan tarafında bir hareketlenme hissedinceye kadar. Kafasını hızla kaldırmış ve yan tarafında oturan yapılı adama bakmıştı. Sesli bir şekilde yutkunmuştu küçük çocuk. Kendisi için mi gelmişti bu adam? Ama onu öldürdüğünü kimse görmemişti ki. Yoksa boşu boşuna mı endişeleniyordu? Yoldan geçen herhangi bir adamda olabilirdi? Ama onca bank varken tam yanına neden otursundu ki? 

Üstelik bu adam neden bu takım elbiseyle ıslak bir banka oturma ihtiyacı hissetsin ki? Onun gibiler biraz şey olurdu... Kibirli? 

Adam küçük çocuğun korku dolu bakışlarına sırıtmış ve nefesini sesli bir biçimde dışarıya vermişti. Havanın soğukluğu yüzünden adamın ağzından çıkan duman küçük çocuğa kir kaç saat önce bitirdiği sigarayı hatırlatmıştı. Sahi ne ara hepsini bitirmişti? Adam lacivert takım elbisesinin ceketini çıkarmış ve küçük çocuğun omzuna bırakmıştı. Çocuk kaşlarını kaldırarak adama bakmaya başlamıştı. Neden ona yardım etmişti?

- Gidecek bir yerin var mı küçüğüm?

Çocuk 'hayır' anlamında sallamıştı kafasını. Adam memnun olmuş şekilde kafasını sallamıştı. 

- Sana yardım etmemi ister misin?

Çocuk durmuştu, düşünmüştü her olasılığı. Sonunda yapacak hiç bir şeyi olmadığını anladığı için bu seferde 'olur' anlamında sallamıştı kafasını. Adam gülümsemiş ve elini uzatmıştı çocuğa doğru.

- Ben Hwang Sang. Senin adın nedir?

- Yang-

Durmuş ve gülümsemişti. Artık bu soyadını kullanmasına gerek yoktu çünkü babası ölmüştü.

- Hyunjin. Sadece Hyunjin.

Ve adamın elini sıkmıştı.

- Tamam sadece Hyunjin. Artık bana çalışıyorsun.

İ.w