"Bana cehennemi yaşatmana rağmen, sen benim cennetimsin Meira."
Fantastik değildir.
DİKKAT! Bu kitapta cinayet, psikolojik ve fiziksel şiddet gibi rahatsız edici olabilecek içerikler bulunmaktadır.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Bölüm Oy Sınırı: 260
○●
Bölüm Yirmi İki
"Son Akşam Yemeği."
Meira Shavit
Günümüz, 27 Aralık
ℒ
"Kızınız bir deha."
Karanlığı yaran ışık süzmesinin ve arkada çalan sakin melodinin altında birkaç yabancı sima. Biri de ben. Yabancılardan biri de dalgalı uzun ve siyah bir kurdelenin süslediği sarı saçlarıyla küçük Meira.
"Bir müzik dehası!" diyor yabancı adam. Yüzü puslu bir engelle kapatılmış sanki, görmüyorum onu, yalnızca uzun ve zayıf silueti duruyor karşımda.
"Çok yetenekli bir piyanist olacak büyüdüğünde!" diyor adam omzumu gururla tutarken. "Gerçi, bu gidişle büyümeyi bile beklemeyecek gibi!"
Üzerimde pileli, beyaz bir elbise ve hemen arkamda yükselen iki siyah siluet daha. İki ebeveyn. Anne ve baba.
Babam, ürkütücü gelen iri gövdesini eğiyor bana doğru, omzuma dokunuyor. Aralarına akların düştüğü gür sakalları ve küçük, kemik gözlükleriyle artık ezberlediğim bir sıfat kendisi.
Gülümsediğinde gözleri yok olacak kadar kısılıyor. "Seni bir şeye karşı bu denli tutkulu görmek beni çok mutlu ediyor kızım," diyor bana. "Piyanoyu seviyorsun değil mi?"
Bu mutlu aile tablosu bozuldu, sahne parazitlenmelerle geleceğe kaydı. Meira bir yetişkin şimdi ve karşısında da Kamber var. Kamber sırıtıyor.
"O parmaklarını... kesersem..." diyor.
Sahne küçüklüğüme, az önceki tabloya geri dönüyor, babam var ve gülümsüyor. "Piyano çalmayı seviyorsun değil mi?"
Küçük dudaklarımı, "evet baba," demek için aralıyorum.
Yine Kamber beliriyor. Sahneler geçişli ve hızlı; başım dönüyor. "Ve artık yüzük takmana gerek kalmazsa," diye devam ediyor.
Kamber'in kibirli ifadesi yine değişiyor, çehresi bir göz kırpması kadar hızlı bir geçişle babamın ağırbaşlı ifadesine dönüşüyor.
"Çok yetenekli bir piyanist olduğunu söylüyor öğretmenin," diyor babam.
Ve Kamber yetişkin Meira'ya sırıtıyor. "Keman mı? Sen keman sevmezsin."
Babam başımı seviyor. "Çok başarılı bir piyanist olacaksın."
