10.Bölüm

79 7 6
                                    

Biraz geç oldu ama geldim

Nasılsınız?

Nasıl gidiyo sizcee?

Satır aralarına yorum yapmayı unutmayın ;)

Kapıdan çıkmadan önce son kez Ares'e döndüm "görüşürüz" dedim.

Tam arkamı döndüm çıkacakken Ares kolumdan tuttu ve beni içeriye çekip kapıyı kapattı ve beni kapıya yasladı sonra kekeleyerek "B-ben.." dedi yüzümün kızardığını hissediyordum şuan çok değişik bir pozisyon da duruyorduk Ares dudaklarını araladı ve "B-ben...şey.." dedi.

"Nare ben sana aşığım" falan derse pat diye bayılırdım ki düşündüğüm şey olmadı.

"Annem gelmiş yanlış anlayabilir saklanman gerekecek annemin görmemesi gerek"dediği anda kapıyı arkadan birisi ittirdi ve o an Ares'in göğsüne çarptım o'da beni kollarımdan tuttu ve annesi kocaman gözlerle içeriye girdi.

Şaşkın gözlerle bize bakarken her şeyi yanlış anlamıştı.

"Ne yapıyorsunuz siz Ares?" Dedi.

Gözleriyle resmen beni yiyecek gibi baştan aşağı süzdü.

"Anne! Sen yanlış anladın Nare hanım şirketimizin avukatı da dosyalar için gelmişti  tam çıkacakken sen geldin." Dedi telaşla, telaşını anlayabiliyordum annem beni bir erkekle bassaydı...düşünemiyorum...

"Tamam oğlum bende bir şey demiyecektim zaten, sonuçta kaç yaşına geldin olabilir." Dedi pis bir sırıtışla neyi ima etmek istediğini anlamıştım Ares'in beni kullandığını düşünüyordu ama beni böyle görmesine izin veremezdim, ben düşündüğü şekilde bir insan değildim.

"Hanımefendi neyi ima ettiğinizi anlıyorum ama ben sizin oğlunuzla yatmak için gelmedim,lütfen söylediğiniz sözlere dikkat edin!" Dedim ve sessizlik.

Tekrar kapıya yöneldiğimde Ares bu sefer engel olmadı annesine bir şeyler söylediğini duydum ama tam anlayamadım.

Merdivenlerden hızla indim arabamın yanına geldiğimde arkamdan gelen adım seslerini duydum ve onun sesi geldi.

"Nare"

Arkama döndüğümde nefes nefese kalmış  şekilde yanıma geldi ellerini dizlerinin üzerine koydu ve sakinleşmeye çalıştı.

Doğrulduğunda yanıma daha fazla yaklaştı "özür dilerim annem adına" dedi.

"Sorun yok" dedim, ama vardı bana yaptığı itham çok kötü bir şeydi.

"Var, biliyorum böyle görüldüğün için çok utandın kendini kötü hissediyorsun karşımda bile utanıyosun anlıyorum." Dedi.

Gerçekten de beni anlıyordu şuan onun karşısında zor duruyordum çünkü çok utanç vericiydi böyle görülmek.

"Kendimi nasıl affettirebilirim?"dedi ve gözlerimi şaşkınlıkla açıldı.

Cidden bu kadar umrundamıydım.

"Hayır...hayır affettireceğin bişey yok senin hatan değildi."

Kazara AşkWhere stories live. Discover now