14.Bölüm

62 6 6
                                    

Selamlar!

Nasılsınız?

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın!

Diğer kurgumada bir göz atın derim.

Medya: Güliz Ayla; Bahsetmem Lazım

Keyifli okumalar...


Siz: Sen kimsin? Ve numaramı nereden buldun?

Mesajı gönderir göndermez iki tik oldu ve anında mavi tike dönüştü. Anlaşılan telefon başında bekliyordu.

056*: Buluşursak her şeyi anlatacağım. Kötü bir niyetim yok. Sadece seninle konuşmak istiyorum.

Tanımadığım birisiyle görüşecekmiydim? Tabii ki de hayır. Ama merakta ediyordum. Kabul etsem ne olacak ki. En iyisi görüşüp neyin nesi olduğunu öğrenmek.

Siz: tamam kabul ediyorum. Ne zaman ve nerede buluşacağız?

056*: Yarın uygunsa senin içinde, yarın buluşalım. Konum atarım ben sana. İyi geceler şimdilik :)

Hiç içim ısınmamıştı bu Poyraz denene ama derdi neymiş bir öğrenmek gerekiyordu. Az çok ne olduğunu biliyordum ama genede ağzındanda duymak istiyordum ve bunu annemede sormalıydım. Bu yüzden telefonu tekrar elime aldım rehber kısmına girip annemi aradım üçüncü çalışta açıldı ve masum olan ama altında şeytani tonuda olan sesi kulağımı doldurdu,

"Alo kızım. İyi misin? Bir şey mi oldu? Bu saatte neden aradın?" demesiyle telefonu kulağımdan uzaklaştırıp saate baktım akşam ondu. Geç değildi aslında ama normalde annemleri geç saatlerde çok aramadığım için endişelenmiş olmalıydı.

"Yok bir şey olmadı iyiyim. Bir şey sormak için aramıştım" dedim.

"Sor bakalım güzel kızım" ah be annem nasılda masumca konuşuyorsun ama!

"Anne Poyraz kim?" dedim sert bir şekilde.

"Poyraz mı? Ne bileyim kızım ben kim?" dedi. Birde kabul etmiyor ya!

"Anne bak yalandan nefret ederim sende biliyorsun. Doğruyu söyle Poyraz kim ve benim numaramın onda ne işi var!?" dedim.

"Ay tamam hemen bi atarlanmalar. Numaranı ben verdim oldu mu?" dedi. Birde tripleniyor ya!

"Neden anne? Neden verdin?" dedim sinirle. Kaç kez demiştim hayatıma karışma diye ama durmak bilmiyordu.

"Kızım bende senin mürüvvetini görmek istiyorum. Baktım sende çıt yok bi el atayım dedim. Bizim aşağı mahalleden Hayriye'nin oğlu Poyraz, bir görsen nazik, kibar, mütevazi tam bir beyefendi işi gücüde var. Sanada çok iyi bakar kızım çok iyi bir çocuk küçüklüğünden bilirim" dedi ve sustu.

Boşta kalan elimle burun kemerimi sıktım. Bu kadın beni deli ediyordu birde böyle masum konuşunca bir şeyde demek istemiyordum. O'da evladı için çabalıyordu. Her anne gibi mutluluğumu istiyordu ama keşke bunu bana danışarakta yapsaydı.

Derin bir nefes alıp konuştum, "anne kaç kez dedim 'bana karışma' diye. Ya ben istemiyorum belki. Keşke bir şey yapmadan bir karar almadan öncede benimde fikrimi sorsan be annem!" dedim.

Kazara AşkWhere stories live. Discover now