Ruthlessly Captured by a Billionaire

PERSONAL ASSISTANT

Kiara

"For now on you'll be my PERSONAL ASSISTANT"

Rogan said. Andito ako sa malakaing opisina niya sa bahay. Madalas kasi sa bahay lng siya nagt-trabaho for a month at tumatawag lang siya sa kompanya sa mga something na kailangan nya. O kailangan doon. Minsan, inuutusan niya si Vincent.

"Huh?"

Gulat at ngtataka akong tiningnan siya.

"You heared me Woman. I'm not a peraon who repeats what I say."

"Ahm"

Hindi ako makapagsalita, o hindi ko lang talaga alam kung ano ang sasabihin.

"Wala ka namang gingawa masyado sa dito sa bahay aside from making me happy in bed."

Namula ako sa sinabi niya. Kailangn ba talaga sabihin iyon? Ipaglandakan ba naman sa mukha ko?

"And you will work without wage. Remember why you're here? Would you want me to remind you?"

"NO.!! Naiintindihan ko. Ahm... K-kailan ako magsisimula?"

"Ngayon."

"Huh?"

"Take this and give this to my secretary. And buy me some food in your way back. Here's the key. You need to drive alone. Vincent has to do something else he can't drive you."

"Teka. Sandali. H-hindi ako marunong mag drive."

I saw Rogan sigh and close his eyes like he control his self.

"Okay. Let's go. I'll teach you then."

Bago siya tumayo ay may tinawagan muna siya. A second later, dumating si Vincent at inabot sa kanya yung iuutos niya sana sa akin.

Lumabas siya at sinundan ko siya.

-----

"OH MY!!! BREAK!! BREAK!! NASAAN ANG BREAK!!!"

tumingin pa ako sa ilalim ng paanan ko.

"Fucos on the Road Kiara. "

He held my hand na nasa manibela habang hinahnp ko yung break.

Ilang ulit kami napahinto hinto at nahihilo na ako sa kakauntog ng ulo ko.

-------

"Ang hirap mo turuan."

Himala nagtagalog siya. Kakauntog siguro sa ulo niya.

"Atleast medyo mrunong na ako."

"Medyo?? You are 10/100 sa pagiging marunong Kiara. And you give me headache"

"Sorry naman."

Napangiti ako, atleast parang medyo nagiging close na kami ni Rogan noh?

"Let's go home. I'll drive this time. Baka di pa tayo umabot sa bahay."

Nag exchange seat kami.

Sabay kami kumain ni Rogan. Kaming dalawa lang sa mahabang mesa. Nasa gitna siya, sa pinaka dulo habang ako nasa tabi niya sa kanan.

"Salamat sa pagtuturo sa akin ngayon magmaneho. Pangarap ko talagang matuto magmaneho ng kotse."

Hindi siya umimik. Patuloy lang siya sa pagkain.

Hindi na ako nagsalita baka ayaw niya nang nag-uusap habang nasa hapag-kainan.

Ang daming niyang pinaluto sa chief niya. Hindi namin to mauubos.

Nakita kong nilapag niya na ang kutsara't tinidor niya.

Tapos na kaya siyng kumain? Busog na rin kasi ako. At ang bastos naman kung iiwan ko siya dito at tiyak hindi rin mgandang iwn siya habang kumakain pa. Mabilis pa naman siya magalit.