ahu'dan
gördüğüm kişi ile kaşlarım çatıldı aklımda canlanan hatıralar ile daha detaylı bakmaya başladım gözlerimin gördüğü kişi 2 yıl önce gördüğüm savaş Kara'nın ta kendisiydi.
beni fark ettiğinde iki zifiri karanlık gözün bana baktığını gördüm.
yoğun bakışlarla beni tanımıştı.
o gece benimle tanışmakta ısrarcı olan adamdı.
hiç hazz etmemiştim içimde bir şeyler bana adamın tekin olmadığını ve ondan uzak durmamı söylemişti
o zamanlar tâbi.
bu yüzden sert tavrımı korumuş ve yumuşak olmayı sevmemiştim.
fakat gecenin ortasında yaşanan olaydan sonra ona teşekkür borçluydum.
nankörlük yapamadım bu benim kanımda olan bir şey değildi.
her ne olursa olsun iki yıl önce yaşanan mide bulandırıcı olaydan sıyrılmama yardımcı olmuştu.
o gece yaşayacağım kâbusu önlemişti belki'de savaş kara.
bu yüzden iki yıl önce pek takmadığım adama şuan dikatlice bakıp zamanımı harcıyordum.
ikimizin de gözleri birbinden ayrılmayacak şekilde kenetlenmiş gibi bunu sürdürüyordu buna bir son vermek amaçlı göz temasını kesip savaş Kara'nın siyahi gözlerinden kurtula bilmiştim.
iki önce'de rahatsız edici bakışları vardı.Değişmemişlerdi.
ona olan borcumu kuru bir teşeküre bağladığın için kendimi mahçup hissediyordum lakin tehlikeli bakışları olan Savaş Kara ile bir iletişim başlatmak istemiyordum.
huzursuzca oturduğum masadan kalkıp tam karşımdaki masada yayvanca yayılmış gözlerini üzerimden milim ayırmayan adama doğru adımlarımı attım.
duruşundan hiç ödün vermeyen savaş Kara'nın yanına vardığımda
yüzümdeki sertliği koruyarak dudaklarımı araladım
"merhaba"
gözleri aynı yoğun bakışlarını atarken tok kendinden emin kalın sessi ulaşınca kulağıma iki yıl önceki savaş Kara istemsizce belirdi zihnimde.
evet nerdeyse üç dört kelimeden fazlasını etmemiştim karşımdaki adamla fakat iletişimimiz normal bir tanışma iki insanın arasında geçen bir şey gibi değildi.
en azından benim gördüğüm ve hissetiğim kadarıyla.
benimle vakit geçirmek istediğini söylediği o geceyi gayet iyi hatırlıyorum.
normal biri değildi. ne olursa olsun bunu hissediyordum o tehlikleyi sessinde seziyor gözlerindeki alev alev yanan iki çift siyah gözleri görebiliyordum.
benimle tanışmak istemesi gayet normal ve başıma çok kez gelmiş bir Şeydi belkide het kızın başına gelen ve artık normaleştirdiğimiz bir şey di ki normal olan bir şeydi zaten bu durum.
fakat bir insana nazaran daha kararlı ve kendinen emin duruşu ile
gözlerindeki o ruhsuz keskin karanlığı görebildiğim o gözler hiç normal birini andırmıyordu ki iki yıl önce bunu gayet iyi görebilmiştim.
bir çok erkek gibi çapkın ve sapıkça yaklaşmıştı.
erkeksi tavrıyla ortamın en iyisi iken göz ucuyla bile bana bakmamış iken
kendinden emin bir şekilde bileğimi tutup kendini tanıtan bir cesareti ile geçenin ilerleyen saatlerinde bakışlarını benden başkasına çevirmeyip hayatımı kurtarmıştı resmen.
her ne olursa olsun onu sıradan insanlarla bir tutamazdım
istesemde yapamazdım.
iki yıl boyunca ara sıra aklıma geldiği olup karmaşıklığa sürüklemişti beynimi fakat neredeyse adı soyadı hariç.
hakkında başka bilmedigim biri için en fazla ne kadar zihnimi yora bildiysem o kadar yormuştum.
"merhaba küçük"
"küçük"kelimesini umursamayarak devam ettim sesimdeki tokluğu koruyarak.
