2. Bölüm Yeni başlangıçlar

9 1 0
                                    

Aylar sonra...
Babam olmayınca market işi bana düşüyor.Okulumu dondurdum böyle rahatım.Şimdi ise markete gitmek için üstümü giyiniyorum saçımı dağınık bir topuz yaptıktan sonra ayakkabılarımı giyip dışarı çıktım.Markete gidiyorum eve malzeme anmak için markete gidiyorum bir kez daha onu anmak için.Koşarken ağlıyordum her zamanki gibi gene onun bana kuzucuk demesi aklımda onu hala özlüyorum üstünden 5 ay geçti fakat onu unutmadım,unutmadım onu çok seviyorum ölene kadar da seveceğim koşarken markete gelmişim farketmedim.Listede ne yazıyor süt,ekmek,şeker,portakal,zeytin bu kadar sonuncuyu da alalım kasaya "Selam" Selam selam da kimsiniz "Sadece selam dedik" diye cevapladı "İsmin ne?" Dedi öbürkü Cennet diye cevapladım "Güzel isim" dedi hiç konuşmayan bende sordum sizin isimleriniz? "Ateş" "Eray" "DolunAy" Güzel isimler bana kafeye gelir misin diye sordular ilk pek istemesemde Eray yalvarınca kabul ettim iyi çocuklara benziyorlardı belki benim ilk arkadaşlarım olurlardı belki...İlk ilk güzel geliyordu o anda ister istemez gülümsedim.Gideceğimiz kafeye varınca hepimiz bir kahve aldık ve sohbete başladık Eray hemen lafa atladı "Bibirimizi tanıyalım" Dolunay "Tanıyoruz ya abi" bu sefer Ateş konuştu "Cennet aramıza yeni katıldı ya" "Cennet sen başla" dedi Eray "Merhaba ben cennet 19 yaşındayım İzmir de yaşıyorum ve okulumu dondurdum" "Neden" diye atladı Dolunay söze
Babam dedim devamını getiremedim "Evet" diye destekledi ateş beni öldü diye devam ettirdim
Benim için çok üzüldüler o anda telefonum çalmaya başladı arayan annemdi açtım "Cennet nerde kaldın?" Arkadaşlarımlayım anne "Ay çok sevindim hadi sana iyi eğlenmeler"  Sonra onlara hayatımı neler yaşadığımı anlattım ve fark ettim ki bir şeyler doluyordu kalbimde.Ateş ve Eray kendini tanıtınca sıra dolunay a geldi "Ben Dolunay annem Dolunay gibi parlak olayım diye böyle koymuş" bi anda ölüm sessizliği oldu bu sessizliği bozan Eray oldu "Cennet telefon numaran ne?" Kısa bir arkadaşlık olur sanmıştım yanılmışım her zaman ki gibi.0544**********
"Tamam kaydettim ha ayrıca yarın bizim okula kayıt olup bizimle geliyorsun" Ateş ekledi "Saat gece 3 olmuş yarın okul varsa yatmamız gerek" haklıydı eve beni bırakmak istediler mecburen  kabul ettim başka param yoktu.eve giderken bir mesaj geldi en son mesaj gelince hiç hayırlı bir şey olmamıştı
Son grubuna eklendiniz*
Son grubundan 5 mesaj*
Ateş:Eray bu grup ne?
Eray:Neden abi?
Dolunay:Saçma olmuş biraz
Eray:Ne alaka ya?
Eray:Cennet koz gruba bak
Cennet:Baktım baktım:)
Cennet:İlk arkadaşım olduğunuz için teşekkürler
Dolunay:Daha önce hiç arkadaşın olmadı mı?
Cennet:Sesli konuşsak?
Eray:Mantıklı
Ateş:Abi bu kız baya zeki
Dolunay:tamam
Cennet:Ne sandın Ateş
Son cümlemden sonra araba gülme sesleriyle yankılanmaya başladı sessiz sakin Dolunay bile gülmekten çatlıyordu.Mutluydum hem de hiç olmadığım kadar çünkü artık beni seven vardı beni anlayan beni gerçekten seven yalandan arkadaşım olmayan son dediğimi nerden anladığımı sormayın içime doğdu gerçekten.Eve varınca annem uyuyordur diye ses etmedim hemen yatağıma geçtim ve yıldızlara baktım Işıl ışıl dılar çok güzel annemin deyişi ile benim gibi...

Sona Yolculuk Where stories live. Discover now