𝐘𝐎𝐑𝐔𝐌 𝐘𝐀𝐙𝐌𝐀𝐘𝐈 𝐕𝐄 𝐎𝐘 𝐕𝐄𝐑𝐌𝐈̇𝐄𝐘𝐈̇ 𝐔𝐍𝐔𝐓𝐌𝐀𝐘𝐈𝐍𝐍𝐍❤︎︎
☂︎︎
Uzun süredir babamı ziyaret etmiyorum evde tek başıma oturuyorum babamı düşünüyorum.
Zaten bir süredir telefonlarımı cevaplamıyor nede bana telefon etmiyor
İçimde çok kötü hisler var babam beni merak ederdi. Bügün onun çalıştığı sanayiye gidicem benim telefonlarımı açmamak neymiş hesabını soracaktım babamdan başka kimsem yokdu ona çok düşkündüm zaten evde arkadaşıyla kalıyordu.
Annemi üzün süredir görmüyorum babamla boşanmıştı ve bizi terk etmişti nede olsa ben onun kızıydım beni o doğurdu ama onun hiç umrunda değiliz.
Bir kız kardeşim yada abim yoktu tek çocuktum ama bir kız kardeşim olsa tek kalmazdım.
Koltukdan kalktım ve telefonumu sehpanın üstünden aldım babamı aricaktım saate baktım ve akşam saat 20:37 gösteriyodu
Hemen babam aradım.
Bekledim bekledim defalarca denedim ama yok açmıyordu hemen odama geçip.
Altıma gri eşofmanımı ve üstüme siyah kapşonlu sweatshirt imi giydim siyah montumu da alıp koridora geçtim ayakabılarımı giydim ve montumu üstüme geçirdim telefonumuda cebimin içine koydum ev anahtarı nıda alıp ışıkları kapatım evi kitledim.
Kapıdan adımımı atar atmaz ürperdim çok soğukdu hava şubat ayındaydık ama kar hiç görmedim istanbulda.
çünkü buraya 1 yıl önce taşınmıştık babamla annemle boşandıktan sonra aslında ben doğma büyüme sakaryalıyım.
Hemen binanın içinden çıktım yürüyerek gitmeyi tercih ettim hemde hava alırdım babamın çalıştığı yer yarım saat uzakdı mahalenin dar sokaklarından o yağmur sesleri ve kokusu huzur veriyordu insana ve yanlızlık sadece yağmur sesi vardı sanki dünyada bir tek ben kalmışım gibi sesizlikdi mahale.
Sanki bir yazarın elerinde benim hayatım, o kadar huzur veriyorduki bu koku anlatılmazdı yağmuru seviyordum. Ama babam güneşli havaları tercih ederdi yüzümde gülümseme oluştu şimdi yanımda olsaydı "inci bak senin yağmur bulutların gelmiş yağmur yağacak" deerdi onu çokk özlemiştim.
☂︎︎
Sonunda babamın çalıştığı sanayiye vardım ama kapalıydı tabbi kapanıcak inci saat 22:30. Babamın evine doğru yürümeye başladım.
Kapıyı tıkladım ve beklemeye başladım sonunda kapıyı bana babamın en yakın arkadaşı akif açtı.
"Merhaba akif amca babam içerdemi uyuyormu" heycanla konuştum çunku babamı çok özlemiştim
Akif amca afalıyarak "baban 3 gün önce işten izin istedi ve senin yanına gelecekti gelmedimi inci"
Elerim ayaklarım buz kesti babam 3 gün önce işten izin almıştı ve benim yanıma gelecekti ama gelmedi yoktu ya başına bir şey geldiyse hayır hayır öyle şey olmaz o benim için dayanırdı.
"Akif amca babam uzun süredir beni aramıyor ve telefonlarıma cevap vermiyor"
akif amca soğuktan ve korkudan titrediğimi gördü ve beni içeri davet etti sonra fark ettim elerim ayaklarım beni artık dengede tutmuyordu hemen koltukta oturdum ve akif amcada karşımdaki sandalyede yerini aldı.
"Kızım" akif amca koltukda başını eğerek konuşuyordu peki neden hep neşeliydi. akif amca ve babam küçüklükten beri en yakın arkadaş olmuştu sırdaş olmuştu babam bana hep akif amcayı anlatardı onu ilk kez bu kadar çaresiz görüyorum.
"Akif amca noldu lütfen söyleyin dayanamıyorum artık".
Tam akif amca bir şey söyliyeceken kapı açılma sesi geldi ve akif amcanın polis oğlu anıl geldi. Anıl beni burda gördüğü için şaşırmış ve endişeli görünüyordu polis üniformasıyla yanımıza gelip "hoşgeldin niye geldin" sesi o kadar endişeli geliyordu ki anladım bir şey olmuştu.
Hemen dayanamıyarak ayağa kalktım ve güçsüz sesimle "babam nerde lütfen söyleyin nerde sesini bile duyamıyorum ben onsuz yapamam" anıl benim ayakta duramayacağımı fark edip omzumdan tutup koltuğa oturtu.
Sonunda anıl konuşmaya başladı "bak inci bunu sana nası söyleyeceğimizi blimiyoruz babamda bilmiyor artık senden saklıyamayız nereye kadar sürer bu yalan"
Gözleri benim ağlamkdan kızaran gözlermile ayrılmadı ve konuşmaya başladı.
"3 gün önce baban izin almıştı patrondan ve oda izin vermişti hemen bize gelip kızımın yanına gidiyorum dedi sevinçle"
Artık dayanamıyordum ne kastediyor bu içim içimi yiyordu sanki öldüm ve ruhum var sadece ama ruhumda ölmüş gibiydi.
"Sabah olunca kahvaltı bile yapmadan yok size afiyet olsun ben inci kızımla kahvaltı edicem hem supriz olur ona 3 gündür aramıyorum kızı supriz olsun diyemeraktan ölmüştü kızım Sonra hemen hazırlanıp eve varınca haber ver deriz ama haber gelmedi" evet banada haber gelmedi ne oldu benim babama.
Sesim içten ağlamaktan kısılmıştı "sonra peki sonra ne odu" zorlanarak kurdum cümleleri asla duymak istemediğim o lafı duymak istemiyordum.
Anılında artık ayakta kalmıyacağını farketikden sonra benim yamındaki koltukta oturdu ve sadece boş yere baktı.
"Babanın cansız bedenini sizin mahaleye biraz uzak olan yerde kumarhanenin yakınlarında buldular" o kadar zorlanarak söylediki sanki benim tabutumu tek başına taşıyordu.
Ayağa kalkıp bağırıp çağırdım nasıı " kimm öldürdü benim babamı benim babam karınca tanesini bile incitmez nası kim kıydı"
akif amcanın gözünden yaş gelmesi ve benim birden bire başımın dönmesiyle gözümün kararması ve sonda vücüdumun ani yükselmesiyle anılı gördüm...
꧁꧂꧁꧂꧁꧂꧁꧂꧁꧂꧁꧂
𝐎𝐔𝐔𝐔 𝐍𝐄𝐋𝐄𝐑 𝐎𝐋𝐔𝐘𝐎𝐑 𝐍𝐄𝐋𝐄𝐑𝐑 𝐒𝐈̇𝐙𝐂𝐄 𝐈̇𝐍𝐂𝐈̇ 𝐁𝐀𝐁𝐀𝐒𝐈𝐍𝐈𝐍 𝐊𝐈̇𝐌𝐈̇𝐍 𝐎̈𝐋𝐃𝐔̈𝐑𝐃𝐔̈𝐆̆𝐔̈𝐍𝐔̈ 𝐁𝐔𝐋𝐀 𝐁𝐈̇𝐋𝐈̇𝐂𝐄𝐊𝐌𝐈̇🤔
𝐘𝐀𝐙𝐈𝐌 𝐇𝐀𝐓𝐀𝐒𝐈 𝐎𝐋𝐀 𝐁𝐈̇𝐋𝐈̇𝐑 𝐊𝐔𝐒𝐔𝐑𝐀 𝐁𝐀𝐊𝐌𝐀𝐘𝐈𝐍
𝐘𝐄𝐍𝐈̇ 𝐁𝐎̈𝐋𝐔̈𝐌 𝐍𝐄 𝐙𝐀𝐌𝐀𝐍 𝐆𝐄𝐋𝐒𝐈̇𝐍 𝐇𝐈̇𝐊𝐀𝐘𝐄𝐘𝐈̇ 𝐁𝐄𝐆̆𝐄𝐍𝐃𝐈̇𝐍𝐈̇𝐙𝐌𝐈̇🙈
𝐒𝐈̇𝐙𝐃𝐄𝐑𝐈̇ 𝐒𝐄𝐕𝐈̇𝐘𝐎𝐑𝐔𝐌𝐌𝐌❤️
