𝐇𝐄𝐋𝐋𝐎 𝐁𝐄𝐁𝐄𝐓𝐎𝐋𝐀𝐑𝐈𝐌 𝐍𝐀𝐒𝐈𝐋𝐒𝐈𝐍𝐈𝐙𝐙𝐙 𝐊𝐄𝐘𝐈̇𝐅𝐋𝐄𝐑 𝐍𝐀𝐒𝐈
𝐁𝐔 𝐀𝐑𝐀𝐋𝐀𝐑 𝐁𝐎̈𝐋𝐔̈𝐌𝐋𝐄𝐑𝐈̇ 𝐆𝐄𝐂̧ 𝐀𝐓𝐀𝐁𝐈̇𝐋𝐈̇𝐓𝐈̇𝐌 𝐊.𝐁
𝐎̈𝐍𝐂𝐄𝐋𝐈̇𝐊𝐋𝐄 𝐘𝐀𝐙𝐈𝐌 𝐇𝐀𝐓𝐀𝐒𝐈 𝐎𝐋𝐀 𝐁𝐈̇𝐋𝐈̇𝐑 𝐊𝐔𝐒𝐔𝐑𝐀 𝐁𝐀𝐊𝐌𝐀𝐘𝐈𝐍♡︎
𝐔𝐙𝐔𝐍 𝐁𝐎̈𝐋𝐔̈𝐌 𝐒𝐄𝐕𝐈̇𝐘𝐎𝐑𝐌𝐔𝐒𝐔𝐍𝐔𝐙.
𝐈̇𝐍𝐒𝐓𝐀𝐆𝐑𝐀𝐌𝐈𝐌𝐈 𝐓𝐀𝐊𝐈̇𝐏 𝐄𝐓𝐌𝐄𝐘𝐈̇ 𝐔𝐍𝐔𝐓𝐌𝐀𝐘𝐈𝐍 𝐂̧𝐔̈𝐍𝐊𝐔̈ 𝐊𝐀𝐑𝐀𝐊𝐓𝐄𝐑𝐋𝐄𝐑𝐈̇𝐌𝐈̇𝐙𝐈̇ 𝐀𝐓𝐈𝐂𝐀𝐌𝐌𝐌
𝐈̇𝐍𝐒𝐓𝐀𝐆𝐑𝐀𝐌: 𝐞𝐥𝐨𝟎_𝐞
꧁꧂꧁꧂꧁꧂꧁꧂꧁꧂꧁꧂
O benim babamın saatine çok benziyor. Baran beyi geride bırakarak vitrinin yanına irelemeye başladım. saati elime alıcakken kapı gürültülü şekilde açıldı.
"Baran bey aşağıda kavga çıkardılar korumalar onları zor durduruyor" tam da sırasıydı şimdi bu. Gökalp hemen korumayla aşağı inmeye başladı bende başımı çevirip baran beye bakmaya başladım.
Zaten o da bana bakıyordu gözünde endişe vardı bana yaklaşarak "inci şimdi aşağı inmem gerekiyor" nefes verdi ve tekrar konuştu "ve sende aşağı isiyorsun HEMEN"
Baran beyin sonlarına yaklaşan kelimeleri dahada artırdı sesini resmen kükredi elim ayağım bir birne dolaşdı. Ayaklarım sanki yerden kesildi, ama kendimi toparladım ve merdivenlerden inmeye başladım.
Onunda arkamda olduğunu sert basamaklarıyla anlamıştım. Çok sinirlenmişti ama bu siniri kavgaya değildi çünkü ben hep burda çalıştım ve kavga olunca baran bey çok sakin kalırdı, korumalar halederdi.
Ama bu kez sanki başka bir şeye sinirlenmişe benziyordu. Hemen aşağı bara indikten sonra baran gökalpi yanına çağırdı ve kol işareti yaparak eğilmesini istedi. Gökalpin kulağına bir şeyler söylemişti ama barın müziğinden yüzünden duyamıyordum.
Gökalp yanıma yaklaştı "inci sen istersen eve git buralar karıştı, baran korumalardan birine seni evine götürmesi için hazırlatı" Gökalp bunu bir çırpıda söylemişti endişeliydi apaçık belli.
Göz ucuyla baran beye baktım gidip hep oturduğu koltukta yerini aldı gözleri düşünceliydi. Korumalar kavga eden iki genci tutup dışarı çıkardılar.
Gökalpe çevirdim gözlerimi "gerek yok ben giderim zahmet etmiş baran bey"
"Hayır ne zahmeti eve gidiyorsun ve saat on iki civarı bu saate tek eve gitmeni baran beyi rahatsız eder en iyisi baran beyin hazır ettiği arabaya binin"
Gözlerim tekrar baran beye çevirdim bana bakıyordu sanki verecek cevabımı bekliyordu barana bakarak konuştum "tamam ben şimdi gidiyorum ama yarin yine gelicem o kamera görüntülerini kendi gözlerimle görmek istiyorum" bir hışımda söyledim.
Barana bakmadan kapıya irelemeye başladım araba orda beni bekliyordu zaten hep beni akşamlar baranın adamları bırakırdı son kez kapıdan çıkmadan barana baktım zaten oda bana bakıyordu bir şey demeden çıktım dışarı ve arabaya yürüdüm.
☂︎︎
Eve vardığımda kafamda binlerce soru ve düşünce vardı, o saat babamın saatine çok benziyordu. Ama saat babamın olamazdı çünkü anıl bana babamın kalp krizi geçirdiği gün saat ve telefon gibi bir sürü eşyaları bana vermişlerdi.
