Lawyer

2

Kadın kafeye girdiğinde yakın arkadaşını gördüğünde onun olduğu masaya doğru ilerledi, yavaşça sandalyesini çektikten sonra otururken Crescent konuşmaya başladı.

"Neden erken çıktın?"
"Acil dosya gelmiş çıkmak zorunda kaldım."
"Scott oldukça bozuldu bu duruma."

Kadın garsona kahve siparişini verdikten sonra konuşmaya başladı.

"Yapabileceğim bir şey yok, işim ondan daha önemli."
"Bir şey demedim ama sende farklı bir şeyler var gibi."

Crescent konuştuktan sonra kahvesinden yudum alırken kadın oflayarak arkasına yaslandı, bazen her şeyi bırakıp gitmek istiyordu.

"Normalde davalarımla ilgili şeyleri başkalarıyla paylaşmam ama bu durum biraz tuhaf."
"Dinliyorum."
"Bugün birisi dava açmak için elinde delille geldi, davayı açtığımız kişi Emily'nin abisi."

Crescent kaşlarını çatıp arkasına yaslanırken kadın devam etti.

"Davayı cinayetten açtık Cres."
"Emily oldukça rahat davranıyor, böyle bir şey olsaydı bugün derse gelmezdi."

Crescent konuştuğunda kahvesinden büyük yudum aldı.

"Crescent kime dava açtığımı biliyorum, abisiydi."

Crescent konuşacaktı ki kadının telefonu çalmıştı, kadın çantasından telefonunu çıkarıp arayan kişiye baktıktan sonra aramayı açtı.

"Baba?"
"Olduğun kafeye adam gönderdim seni alması için, hemen eve geliyorsun."
"Crescent'le birlikte olacağımı söylemiştim."
"Hemen dedim Daisy."

Arama yüzüne kapanınca derin nefes alıp ayağa kalktı.

"Gitmem gerekiyor, akşam haberleşiriz olur mu?"
"Tamam."

Hızla eşyalarını alıp kafeden çıktığında kendisini bekleyen siyah transite bindi, sessiz yolculuğun ardından araba durunca açılan kapıdan inip eve girdi. Çantasını ve trencini çalışanlara verip telefonunu aldı ve salona ilerledi, burnuna dolan parfüm kokusuyla küfür etti. O buradaydı.

"Misafirimiz olduğunu bilmiyordum."

Kadın konuşarak içeriye girdiğinde bakışları babasının gözleriyle buluşmuştu.

"Çalışma odana çık Daisy, birazdan geleceğim."

Kadın dikkatle kendisine bakan adama göz devirdikten sonra merdivenlere yöneldi, ağır adımlarla merdiveni çıkıp hemen karşıdaki çalışma odasına girdi. Masasına oturup bilgisayarını açtı, ekran açık kalırken telefonuyla ilgilenmeye başladı. Sıkılmaya başladığı sırada kapısı açılmış içeriye yine o girmişti, kadın bıkkın bakışlarla adama bakarken karşısındaki onun bakışlarını umursamadan koltuğa oturmuştu.

"Ofislerinde karşılaşmayı bırakmalıyız."

Kadın arkasına yaslanırken alayla güldü.

"Ofislerime gelen sizsiniz oysaki ben sizinle karşılaşmamayı tercih ederim."

Bu sefer alayla gülen taraf karşısındaki adam olmuştu, odayı incelerken konuşmaya başladı.

"Bana başka seçenek bırakmadınız."
"Buraya gelmenizinde bir seçenek olduğunu sanmıyorum."
"Size davayı geri çekmenizi söylemiştim bunu yapmayan sizsiniz, bu yüzden sıkça görüşmeye devam edeceğiz."