Dev Ekran Klimatolojisi

- 3 -

                                                                                          1 YIL SONRA

İnsanlar ellerindeki bitkileri devletin açmış   olduğu yerlere verirken karşılığında 1 ml'lik bir oksijen kapsülü ve yanında üç tane  domates alıyorlardı. Verimli topraklar git gide artarken insanlar tek bir yönetim altında yani Uwun hükümeti altında birleştirilmişti. Birlik ve beraberlik sayesinde dünyada iklim krizi yavaşça çözülmeye başlamıştı. İnsanlar korkudan da olsa bir şekilde dünyanın eski haline gelmesine yardım ediyordu. Her şey eskisi gibi olamazdı tabii ki. Olması için en az bin yıl geçecekti. Uwun yüzyıl boyunca yaşayamayacağını biliyordu. Doktorları onun için en az otuz yıllık bir ömrü olduğunu söylüyordu. O ölünce bu görevi ondan biri almalıydı yoksa insanlarda düzen kalmayacak ve yine herkes eskisi gibi kendi canı için diğer insanları öldürüp onları bir gün daha yaşamak için yemeye devam edecekti ve sokaklar suçsuz zihinleri yanmış beden kokularıyla yeniden dolacaktı.

İnsanlık belli bir süreden sonra artık tekrar kaynaklarını geri tüketecek ve yine iklim krizi baş gösterecekti. Şuan için dünyanın bize sunduğu verimli topraklar ve insanlığın tek yönetim altında yönetilmesi sonucunda gelecek nesillerin ömrü artabilirdi ve belki yeni nesilleri cahil ve yozlaşmış ailelerden alıp özel eğitim bölgelerinde dünya için çabalanması gerektiğini tüm çocuklara öğretip geleceği aydınlatabilirdi. 

Yeni nesil, yeni öğretiler ve yeni beyinler. Her şey yeniden başlatılabilirdi. İlk insandan bugüne varolagelmiş insani duygular yok edilebilirdi.

Uwun şeffaf ekrana doğru baktı. Yeni gelen numaraların yüzünü iyice inceledi. 5678. Numaraya geldiğinde duraksadı. Hızla yüzünü yakınlaştırıp yüzünü inceledi. Bu kız... 

Uwun kafasındaki tüm düşünceleri atıp hızla veri analizini yaptı. Robo zeka konuştu.

" Merhaba ben Isabella, size gelecekte olabilecek sonsuz ihtimalleri verebilirim. Benim tanrım insan. İnsanoğlu için her şeyi yaparım. Bana emir verin bay Uwun. "

" Sana attığım fotoğraftaki kızın kimliğini araştırır mısın?  "

" Tabii efendim. Sonsuz olasılık projemizden yararlanmak ister misiniz? "

" Hayır, sadece kızın bulunduğu yerleri bana at. "

" Tabii ki efendim, size Abbey isimli bu kızın bulunduğu tüm anları atabilirim fakat bunu yapabilmem için zaman nöbetçilerinden izinli bir belge almalısınız... "

Uwun ısabella'nın sesini keserek önündeki dev ekrana baktı.

" A- 53, Abbey isimli... yani 5678. numarayı araştırın. kim olduğunu öğrenmek istiyorum! "

" Tamam efendim. "

Uwun büyük bir şiddetle ekrana büyük bir yumruk attı. Ardından moloz yığınları ve vahşetle dolu pencerenin yanındaki yuvarlak bölgeye doğru yürüyüp içine girdi.

" Dünyamız bir yılın ardından büyük ölçüde bir gelişme katetti. Unutmayın, yapılan her şey dünyanın iyiliği için. Dünya kendini bize emanet etti ve bu emanete sahip çıkmak bizim görevimiz. Unutmayın! Her şey kirlenmiş insan fıtratımızdan arınmış bir gelecek için. Vahşiliğimizi durdurup tüm dünyayı kirlenmiş biz insanlardan temizleyip, yeni bir dünya düzeni oluşturmak için. Düşünceler ve gözlerimiz hep üzerinizde. Siz düşünmeyin diye devletimiz her daim düşünmeye devam edecektir. "

Uwun pistten çıkıp asansöre doğru yürüdü. Özel bodruma doğru giderken şeffaf asansör bir anlığına devriliyor gibi olsa da Uwun yerinde tepkisiz bir ifadeyle durmaya devam ediyordu.

Uzun dar koridoru ayakkablarından çıkan seslerle geçtikten sonra bir odanın kapısını hızla açtı. Kapı açılır açılmaz Miol camı yumruklamaya başladı. Uwun başını anlamsızca sallayarak ahşaptan yapılmış sandalyeye oturdu.

" Seni lanet olası diktatör! Bu muydu! Şerefsiz köpek! Bir Niadelyious kendi çıkarları için savaşmamalıdır bunu bilmiyor musun! "

Uwun kendisi için özel olarak yaptırmış olduğu önünde duran kırmızı düğmeye basarak Miolun lafını sesini kıstı. Miol kendi sesini duymamaya başladığında Diana arkasından gelip cama büyük bir yumruk vurdu.

" Size hiçbir açıklama yapmayacağım... Diktatör olduğum da doğru. Ama asla şerefsiz biri değilim. Dünya varolduğunan beri insanlık hep varolagelmiş duygularla yeşerdi... İnsanlar; kin, öfke, kıskançlık, vahşet, cinayete gibi huylarını bir türlü terk edemedi ve bunun sonucunda dünya geri dönülmesi neredeyse imkansız bir hal aldı. Sence de insanlığı artık bu kendisine yük olmuş duygulardan kurtarmanın sırası gelmedi mi?  "

" Bunu insanların canını alarak mı yapıyorsun! "

" Hayır Diana... Onları öldürmüyorum onları doğuruyorum. Gelecekte yeniden yaşam bulacaklar ama başka şartlar ve kişilikler sayesinde. Gelecek Miol... gelecek umut verici. Bundan belki de milyon yıl sonra dünyamız dev bir evrene yayılacak ama bunun olması için önce bir yükten kurtulmalıyız. Duygular... "

" Duygular insanı insan yapan tek şeydir Uwun... ama sen bunu anlayamazsın tabii... "

" Ah pekala anlarım. Sizin tahmin edemeyeceğiniz kadar çok şey gördüm ben Miol ve gördüklerimi size anlatacak olsam insanlığın ne denli gereksiz bir yaratılışla var olduğunu sizde anlarsınız ama şuan anlamanız gereken şey bu değil. Aslına bakarsanız hiçbir şey değil. "

Uwun ayağa kalktı ve dışarıya çıkacakken başını omzunun üzerinden Miol ve Dianaya dönerek:

" Merak etmeyin geri döneceğim... "

dedi donuk suratıyla. Bu korkutucu surat karşısında Diana yüzünü başka bir tarafa döndürmüştü.

Uwun uzun ve karanlık koridorda yürürken Isabella'dan ses geldi.

" Bir zaman ya da zamansızlık. Belirli bir sonsuzluk ya da hiçlikte senin yerini bir başkası alacak bay Uwun ve o zaman ölüm ve fiziksel acıdan daha çok bir acı duyacaksınız. "

" Isabella ben buna çoktan hazırdım zaten... "

Uwun yürümeye devam ederken arkadan iki el oksijen silahı sesi geldi. İki hidrojene doyulmuş kimyasal bileşiğin sesi gelirken bay Uwu'nun suratı hala donuk ve soğuktu...