GİNGER - gxg

10

''Ne yapalım derken otur beni sorguya çek demek istememiştim.''

''Of ne yapacağım başk sus cevap ver.''

Kahvaltıdan beri 90 soru soru sormuştu. Gerçekten bulduğu aktivite bu muydu yoksa bende dalgamı geçiyordu , inanın bende anlamıyordum. Hepsinide geçiştirip cevaplamıyordum.

''Ailen nerede, sen neden onların yanın da değilsin?"

Ya sabır selamet.

"Az öncede sordun bunu?"

"Cevaplamadın çünkü?"

"Of kızım başka uğraşacak şeyin yokmu?"

Gözlerinin alev alışını şaşkınlıkla izledim.

"Ya çok pardon, bendekendim istemiştim ya gelmeyi! Bir daha görüşmeyelim Azra hanım çok rahatsızolyorsun belli!!"

Yüzüme haykırışında kısa biran dona kaldım. Haklıydı, hem benim için okula gitmemişti birde kırmıştım üstüne. Muhtemelen benim odama koşmuştu ve üzerini değiştirecekti, hiç düşünmeden odaya girdim. Pijamanın üstünü çıkarmıştı, normalde olsa şu görüntüyü görmek için canımı verirdim ama yatağın üzerindeki kıyafetleri kaptığım gibi çıktım odadan. Yaptıklarımın hiçbirini düşünemeden yapıyordum. Şimdi bu kıyafetleri saklamalıydım,gidememesi için.

"Ya öküz getir kıyafetlerimi!"

Çığlığına kulak asmadan kıyafetlerini bir yere sokuşturdum. Mükemmel zamanlama ile oda gelmişti, pijamaları tekrar giymiş bir şekil de. Kollar birbirine bağlanmış, tripli bir ifadeyle bana bakıyordu. Ve baya sinirli gözüküyordu, hoşuma gitmemiş de değildi açıkcası.

"Kıyafetlerimi ver ben gidicem ben."

Önüne gelip gelip koltuğa oturdum, kızılım da göz devirmişti.

"Oturur musun?"

"Hayır."

"Lütfen..."

O beni hala umursamazken , hayatında topu topu 3 defa özür dilemiş olan ben nasıl özür dileyeceğimi düşünüyordum. Bu 3 kerede muhtemelen ilkokulda kız arkadaşlarımın saçını çektiğim için hocanın zorla dilettiği özürlerdir. Ben gerçekten tam bir kafama silah daya ben özür dilemeyim, insanıydım. Neden ağzına mı yapışır diyenler çok olur ama evet yapışır hatta ölürüm bence . Daha önce bunun konuşmasını Alev 'le yapmıştık. Biliyordu şaka dışında ciddi asla özür dileyemeyeceğimi .

"Evet, sen? "

Sinir li bakışlarının yerini alaylı bakışlar alınca dudakları mı dişledim. Tamam ,kızıl hadi öldür beni.

"Otururmusun demiştim."

"Hayır, demiştim. "

Of be kızım, ne inatçıymışsın.

" Kusura bakma, o anlamda söylemedim biliyorsun. "

"Bilmiyorum."

"O anlamda söylemedim , senden sıkılıp rahatsız olacak son insanım ben. "

"Ve..? "

Ağzımdan zar zor çıkan kelime ile yanıma oturdu.

"Ve özür dilerim."

Oh be, rahatlamıştım. Ama galiba kızıl hayatımda olduğu sürece bu Özür meselesine alışmam gerekiyordu. Bu zamana kadar kim bilir kaç arkadaş, insan kaybetmiştim.

"Kırıldım."

Yanaşıp başımı omuzuna koydum. Ne kadar tereddütle de yapmış olsam hiç kıpırlamamıştı bile. istemsizce gülümsetmişti,  Az önce ki kızıp bağırmasına rağmen şuanki sesi çok kısık ve üzgündü. Onu gerçekten kırmıştım ama bu isteyeceğim son şeydi.