Bölüm 14

2.3K 97 1
                                    

Multımedya Arya

Bölüm şarkısı - Lana Del Rey - Dark Paradise





Ecmel

"Bırakın beniii diyorum size bırakınnnnn...İmdatttttttt."

Adam saçlarımdan tutup bir tane tokat attı.Attığı tokat sol tarafımı hissetmememe neden olmuştu.

"Eğer bidaha bağırırsan daha beterini yaparım şimdi uslu dur ye şu yemeğini." dedi ve çıktı gitti ardından kapıyı kitledi.Anılların yanından çıktıktan sonra kendimi bu pis adamların yanında buldum beni zorla bi arabaya bindirdikten sonra bayıltıp bu pis tuvalet gibi kokan odaya getirmişlerdi.Ağlamaktan ve bağırmaktan boğazım acımıştı.Acaba bizimkiler benim yokluğumu fark etmişmidir.Düşünmektan kafayı yicektim.Verdikleri yemeğe bak köpeğin önüne koysalar yemezdi.O sırada kapı açıldı ve ele başları olduğunu düşündüğüm adam içeri girdi.Adam yolda görsem gayette beğenip bakıla bilecek bir tip kim derdi sapık.Gözleri okadar güzeldi ki ister istemez hayran kaldım.Ne saçmalıyorum ben ya kendine gel Ecmel.

"Küçük hanım ne o beğenmedin mi yemeklerimizi yememişsin."

Cevap vermedim bu adamla konuşacak tek bir lafım bile yok.İyice yanıma yaklaşıp çenemden tutup ona bakmamı sağladı.Yüzümdeki morluğa odaklandı.Beyaz tenli olmanın kötü tarafı bir darbe aldığımda anında gösteriyordu kendini.

"Nasıl oldu bu."

"Nasıl olacak senin pis adamlarin yaptı."

Adam birden ayağa kalktı sinirle ve kapıyı çarpıp çıktı.Bir kaç dakika sonra bağırma sesleri geldi.Seslere odaklandığımda o adamın başka birine bağırdığını anladım.

"Ben size kılına bile zarar gelmicek demedim mi lan kızın suratı ne hale gelmiş."

"Abi çok bağırıyordu kıpırdıyordu bende vurmak zorunda kaldım."

Ardından bir silah sesi duydum ve adam yüksek sesle bağırdı.

"Alın bu iti burdan vurmak zorunda  kaldım.Buda size ders olsun dediklerimin dışına çıkarsanız sizide vurmak zorunda kalırım " dedi ve sesler kesildi.Neyse ki artık fiziksel bir zarar görmicektim.Bunun verdiği rahatlıkla uyumak istedim.Göz kapaklarım kendiliğinden kapanmıştı.

Arya

Berk'i yolcu ettikten sonra Anıl'la hesabı ödeyip çıkacaktık.Birden kafenin kapısından soluk soluğa Tunç girdi.

"Tunç bu halin ne ne oldu."

"Ecmel.....Ecmelll...Onu kaçırdılar...Bi araba...ya.....bindirip götürdüler koştum ama yetişemedim."

"Sen ne dediğinin farkındamısın.Anıl ne diyo bu."

"Bebeğim dur bir sakin ol.Plaka falan almadın mı."

"Ya kapatmışlar zaten hemen merkezi aradım telefon sinyallerinden yok etmişler onuda.Yapacak tek şey mobeselere bakmak onuda ben aradım merkezdekiler araştırıyor.Hıı bide o adamların bizimle iletişime geçmesini beklicez."

Yaa neden bütün kötü şeyler bizim başımıza geliyor.Ne olur ona bişey olmasın.Ecmel benim canımdan bir parça kardeşim o benim onu kaybedemem.

"Anıl ne olur bişey yapın duracakmıyız böyle yaa şimdi Ecmel çok korkmuştur."

"Arya emin ol ben yapılması gereken herşeyi yaptım."

"Sen sus sakın konuşma bugüne kadar sana hiç kızmadım Tunç ama Ecmel'in bu durumda olması birazda senin suçun sen eğer onun yanında olsaydın bunlar olmazdı belkide."

Anıl beni çekip susmamı sağlamaya çalışıyodu ama susmadan herşeyi anlatmıştım.Tamam Tunç'u seviyordum bir abim gibi sırdaşımdı o benim ama Ecmel'i üzen de oydu ister istemez onu suçluyordum o benim kıymetlim.

"Arya bak sende üzgünsün korkuyorsun ama benimle bunun ne alakası var mantıklı olurmusun.Ecmeli ben hala çok seviyorum bunu görmüyormusun ama işte artık bizden olmaz bunun oda bende farkındayız.."

"Tunç tamam sende sakin ol ben Arya'yı eve götürücem sonra senınle karakolda buluşalım olur mu."

Neden bahsedıyolardı bunlar eğer beni eve bırakabileceklerini düşünüyosa yanılıyorlar.

"Heyy heyy nereyee ben olmadan kaçırılan kişi Ecmel farkındasınız değil mi."

Anıl yüzümü avuçlarının arasına alıp konuşmaya başladı.

"Aryam bitanem ne olur yapma böyle.Bak bir gelişme olursa ben hemen seni arıcam diyorum ne olur belkı eve geri getirirler onu enazından sen evde kal hem bak annengilde yokmuş evde , gelirse Ecmel kimseyi bulamaz.Hadi bitanem kırma beni."

"Senin için kabull ediyorum bak bişey olursa arıcaksın hemen."

"Arıcam dedi ya Arya uzatma artık oyalıyosun bizi" dedi çok bilmiş Tunç tabi ben dururmuyum cevap vermeden Ecmel bulunana kadar gıcığım ona ben.

"Sen sus sevimsiz şey." dedim Anılı kolundan tutup arabaya sürükledim.

"Sarı papatyam neden öyle davrandın Tunç'a halini görmedin mi perişan olmuş zaten."

"Anılcım sende sus istersen hem canım sıkkın hemde sinirliyim senden çıkarmıyım hıncımı."

Ağzını fermuar çeker gibi işaret yaptı ve sustu.Başımı cama yasladım ve dışarıyı izledim.Telefonumum titrediğini hissettim.Hızlı bir şekilde çantamdan çıkardım.Arayan bir numara yoktu.Açtım.

"Aloo.Kimsiniz."

"Şimdi beni iyi dinle eğer kardeşini sağsalim görmek istiyorsan dediklerimi yapacaksınız."

"Tatatamamm " dedim korkmuş bir şekilde gelem ses çok ürkütücüydü.Anıl arabayı kenara cekmiş pür dikkat beni dinliyordu.

" Öncelikle yanındakine söyle kahramanlık yapmasın.Sonra Bursadaki lunaparka gideceksiniz 100 milyon doları getirip dönme dolabın altına bırakacaksınız.Eğer zamanında yetişirseniz Ecmel'i kurtarırsınız.1 saatlik süreniz başladı.Benden küçük bir uyarı elinizi çabuk tutun Ecmel okadar dayanamaz."

Kapattı.Kanım çekilmişti.Ağlayarak konuşmaya başladım.

"Anıll nasıl bulucaz biz 100 milyon doları okadar para 1 saatte nasıl bulunur.Ecmel kardeşim ne halde acımı çekiyor.Allah'ım çıldıracağım."

"Arya tamam ben ayarlıcam parayı sen in direksiyona geç bende telefonla aramam gereken yerler var."

Başımı salladım ve arabayı kullanmaya başladım lunaparka doğru gidiyorduk.Yarım saat uzaklıktaydı.Anıl sürekli telefonda birini açıyor birini kapatıyordu.Böyle böyle yarım saat geçmişti ama biz hala yoldaydık.Anılın parayı alacağı adamların yanına gelmiştik.Anıl arabadan inip adamların yanına gidip gelmesi sadece 5 dk sürmüştü.Herşeyde çok hızlı hareket ediyorduk.Anıl gelene kadar ben koltuk değiştirmiştim sürücü koltuğunda tekrar Anıl vardı.Kaçla gittiğimizi bilmiyordum ama durdurmaya niyetim yoktu aklımda sadece bian önce Ecmel'e kavuşmak vardı.
Saate baktım 10 dakila kalmıştı.Ve biz lunaparka giriş yapmıştık.İkimizde arabadan hızla indik.Koşuyorduk dönme dolaba doğru.Dönme dolabın önüne geldiğimde elimdeki para çantası yere düşmüştü.Geç kalmıştık...

YILLAR SONRAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin