GOERGE'S POV
Still I cant't figure it out what she's trying to imply. Tinatakot niya talaga ako sa mga pinagsasabi niya. Paanong na ligtas? At wala naman siyang alam sa mga nangyayari dahil nandito lang siya sa loob ng hopital na ka hilata.
I try to understand it but I can't.
"It's okay Mrs. Smith, ginagawa na ngayon ng mga polis ang kanilang magagawa para mahanap ang may gawa ng pambobomba at pag kidnap kina Alfred at Aurora pati narin sa mga batang naroon noong panahong yun." I touched her face because I thought she was in trauma but I was wrong.She's still smiling and trying to convince me that everything are under control through his majestic eyes.
"Mortals can't kill them, they are powerful." She said while staring into my eyes.
"But, Who are they? Anong balak nila sa mga nakidnap?" I confusingly asked.
"They are Demons from Astria. They will gonna invade this mortal world using that portal at the our backyard. Luckily, Emily was there to protect everyone from harm." She was confident with her words. Hindi man lang siya nagpakita ng paghihina ng loob. Talagang malakas ang kanyang panoiniwala sa kaibigan niya.
I remember yesterday that she was talking about Emily, but who is she? well thanks to her. Kahit hindi ko paman siya kilala, malaking ang utang na loob ko sa kanya.
"Now, you can go home, I'm alright her by myself. You need to fix yourself first." She gave her beautiful smile at me. Kahit ayaw ko pamang iwan siya doon sa hospital pero kailangan ko munang umiwi.
Buti nalang dumating ang mga pulis upang batayan siya doon kaya napanatag na ako.
"Well, good bye tita, I'll try to go back here as soon as possible." I said while walking away from her room.
Sa tingin ko wala ng kayang magtangka ng kanyang buhay diyan sa loob, bantay sarado kasi siya ng mga pulis.
------------------------------------------------------------------------
Alfred's POV
We are still walking in the middle of this 'Grass jungle.' Masyadong ma bato dito kaya nahihirapan kaming maglakad, hindi kasi kami na inform na ganito ka lubak lubak ang kanilang daanan, nakapaa pa naman ako. Buti nalang ay may suot ng sapatos ang kapatid ko, hindi niya yata tinangal ang kanyang sapatos kagabi. Well nababagot na ako rito because they just talking about girly thing.
"Now, we are here finally guys." Emily excitedly said.
"Aweeeeehhh." Oh it's Aurora. Tuwang tuwa siya sa nakita niya.
Hindi ko inexpect ang bagay na nasa harapan namin. P-paanong? Doll house!?
Nakalimutan ko tuloy na sa lugar na to, lahat ng maliit na bagay sa mundong mortal, ay malaki dito.
"I hate to be here guys." I said, I am really dissapointed. Sa lahat pa namang laruan na pweding maging tirahan, doll house pa? Pwede namang house of cards or kubo man lang. Pero wala na akong magawa, mas pipiliin ko nalang diyan papasok kaysa mabasa ako didto ng ulan, malamang malaki rin ang rain drops dito.
"It's okay Alfred, hindi naman makakabading ang pumasok ng doll house." Inincourage niya akong sumama sa kanila. Wala naman akong nagawa, parang mga asong nagmamakaawa tong mga kasama ko.
"Sige na nga."
"Alrights!!!" Sabay nilang sabi
''So now, handa na ba kayo sa mga makikita niyo sa loob?" She asked us.
"Ok." Sabi ko, aayaw pa ba ako, napaka sakit na ng paa ko dahil sa mga matutulis na bato na dinaanan namin kanina.
"On our way! Here we go!." Emily shouted out.
YOU ARE READING
Celestial Warlock
Science FictionA fictional story that provide some infomation on how warlocks still manage their existance in this generation and how they preserve their heritance in this modern period. Do you believe that they still exist or existed? If yes, well it's good...
