"JASON!"
Nakita niya isang may edad na babae na nagmamadaling makalapit sa kinaroroonan niya sa bahaging iyon ng lobby ng ospital. Kasama nito ang isang may edad na ring lalaki na may katabaan. "Tita Arnie! Tito Ben!" tawag niya sa mga magulang ni Xaira. "Mabuti po at nandito na kayo."
"Nasaan ng anak ko?" Halata ang tensyon sa boses ng ina ni Xiara.
"Nasa kuwarto po siya. Tena po, samahan ko kayo."
"Kumusta si Xaira?" tanong ni Tito Ben sa baritono nitong tinig. Kabaligtaran ng asawa, kalmado lang ito.
"Nagpapahinga na po siya. Mukhang okay naman siya, Tito Ben. Though nag-undergo na siya ng iba't-ibang tests to check 'yong condition niya," pagbabalita niya.
Naabutan nilang tsinitsek ng nurse ang blood pressure ni Xaira.
"Ma... Pa... Ba't lumuwas pa po kayo? Okay lang naman ako. Na-over fatigue lang siguro ako."
Hinalikan ni Tita Arnie ang anak. "Mabuti nang nandito kami para may magbantay sa'yo. Aba, mahiya ka naman sa boyfriend mo. Mukhang hindi na yata nakapasok sa trabaho dahil binabantayan ka rito."
Nagkatinginan sina Jason at Xaira.
Nagpatuloy si Tita Arnie. "Salamat, Jason. Kaya botong-boto ako sa'yo bilang boyfriend ng anak ko. Nakita ko sa'yo na responsable ka at maasahan sa lahat ng bagay, sa lahat ng oras."
Hindi nakasagot si Jason. Ano ba ang dapat niyang isagot? Hindi pa pala alam ng mga magulang ni Xaira na ex-girlfriend na lang niya ang anak ng mga ito. Muli siyang napatingin kay Xaira. Tila naunawaan naman nito ang gusto niyang sabihin.
"Ma..."
"Magpahinga ka na, Xaira. Kung na over-fatigue ka, dapat magpahinga ka. Huwag kang daldal ng daldal diyan." Bumaling ito sa asawa. "Dad, tanungin mo mamaya 'yong doktor kung ano ang initial findings sa batang ito."
"Si mama talaga. Over-fatigue nga lang po. Huwag ka pong masyadong nag-aalala riyan."
"Tita Arnie, magbabantay po ba kayo rito ngayong gabi?" tanong ni Jason.
"Oo, kami ng Tito Ben mo."
"Ahh, kung ganoon po baka puwedeng umuwi muna ako. Babalik na lang po ako bukas," nag-aalangan niyang sabi.
"Okay lang, Jace... Umuwi ka na muna. Kaninang umaga ka pa rito," mabilis na sagot ni Xaira. "Nandito naman sina mama at papa."
"Sige, Jason umuwi ka na para makapagpahinga ka rin," sang-ayon ng ama ni Xaira.
"Salamat sa pag-aalaga mo sa anak namin. Napakaswerte ni Xaira na ikaw ang naging boyfriend niya." Lumapit pa si Tita Arnie kay Jason at niyakap ito. "Mag-iingat ka sa pag-uwi, anak."
Muli ay palihim na nagkatinginan sina Jason at Xaira.
NASA BAHAY na si Anton at kasalukuyang kinukulit ni Jairus.
"Saan ba nagpupupunta si Jason at ginagabi na ng uwi? Kagabi 'di ko na namalayan ang pagdating niya. Ngayon naman, o anong petsa na wala pa rin," litanya nito sabay tingin sa suot na wrist watch.
"Dinala niya kasi kagabi sa ospital 'yong kaibigan niya kaya late na siyang nakauwi. Ngayon naman, naka-confine na 'yong kaibigan niya kaya andoon siya ulit sa ospital. Wala kasing kasama rito sa Manila 'yong friend niya. Kaya nagboluntaryo na siyang tumulong," mahabang paliwanag ni Anton.
"Bakit siya? Wala bang ibang kaibigan iyon?" nakataas ang kilay na sabi ni Jairus. Halatang nang-iintriga ito.
"Siya 'yong tinawagan, eh. Alangan namang tanggihan niya iyon. Ikaw talaga."
"Ah, close sila. Sino bang kaibigan iyon?"
Huminga siya nang malalim bago sumagot. "Iyong ex-girlfriend niya..."
Napanganga si Jairus. "Seryoso, bestfriend?"
Tumango siya. "Pero sabi naman niya, wala akong dapat ipag-alala. Hindi naman daw sila nagkabalikan."
"Hindi nagkabalikan? O hindi pa nagkakabalikan?"
"Huwag nating husgahan kaagad 'yong tao," pakiusap niya. "Wala naman tayong ebidensya."
"Bestfriend, eto ang tatandaan mo... Walang straight na lalaki ang nai-in love sa bading. Sa babae pa rin sila mauuwi sa ending."
Nagsalubong ang kilay ni Anton. "Bakit straight ba si Jason?" tanong niya.
"Eh, ano pala?"
"Bisexual. Nagkakagusto siya sa babae man o sa kapwa lalaki. Kaya kung gaano kalaki ang chance no'ng ex-girlfriend niya na maging sila ulit, ganoon din kalaki ang chance na ako ang pipiliin niya."
"Wow, ikaw na talaga ang maganda! Go! Ipaglaban mo si Jason hanggang sa dulo ng bahaghari," tili nito bago lumakad patungo sa kanyang silid.
"Saan ka pupunta?"
"Kukunin ko lang ang cellphone ko. May ipapakita ako sa'yo."
Naisuklay na lang ni Anton ang kaliwang kamay niya sa kanyang buhok. Ano na naman ang ipapakita ng Jairus na 'to?
Ilang sandali lang ay eto na si Jairus at papalapit na sa kanya. Hawak nito sa kanang kamay ang cellphone. "Eto, ebidensya ba kamo? Tingnan mo 'to at tingnan mong mabuti."
"Ano 'yan?" Kinuha niya ang telepono ng kaibigan at tiningnan ang ipinakikita nito.
Hindi inaasahan ni Anton ang litratong kinunan sa cellphone ni Jairus. Sweet na sweet sina Jason at ang kasama nitong babae sa loob ng pizza parlor. At hindi siya maaaring magkamali. Si Xaira ang babaeng kasama ni Jason. Si Xaira na nakita niya sa facebook. Si Xaira na ex-girlfriend ng boyfriend niya.
"Bestfriend..."
"Matagal na sa'yo 'to. Ba't 'di mo sinasabi sa 'kin?" May himig panunumbat sa tinig niya.
"Bestfriend, naghihintay kasi ako ng tamang pagkakataon. Ayokong pag-isipan siya nang masama dahil sa picture na 'yan. At saka, siniguro naman niya sa akin na mahal na mahal ka niya."
"Alam niya ang tungkol dito?"
"Hindi. Pero kinompronta ko siya. At 'yon nga, sabi niya mahal na mahal ka raw niya."
"Eh, bakit ipinakita mo sa akin ito ngayon?
"Kasi, nasundan pa pala ang pagkikita nila. Ayan nga at siya pa ang tinawagan para magpadala sa ospital. Bestfriend kita... Ayokong niloloko ka ng kahit sino lang diyan," sinserong sabi ni Jairus.
"Salamat... Hayaan mo, kakausapin ko si Jason tungkol dito para maging mas malinaw ang lahat."
SINADYA NIYANG huwag munang matulog. Hinintay niyang dumating si Jason.
Nadatnan siya ni Jason na nakahiga at nagbabasa ng libro.
"Kumain ka na ba?" tanong niya rito. Ipinatong muna niya sa unan ang hawak na libro.
"Oo, tapos na ako. Maliligo lang ako sandali tapos matulog na tayo." Hinubad niya ang suot na damit, pagkatapos ay kumuha ng tuwalya at dumiretso sa banyo.
Binalikan ni Anton ang librong binabasa habang naliligo si Jason.
Nang matapos itong maligo ay nagsuot ito ng brief at saka tumabi sa kanya.
"Tulog na tayo," yaya nito.
"Nagkita pala kayo ng ex mo bago pa 'yong dinala mo siya sa ospital kagabi," diretso niyang sabi na ikinagulat ni Jason.
"S-sinong nagsabi sa'yo?"
"Hindi na importante kung sino. Bakit itinago mo sa akin? Kelan ka pa nagsimulang maglihim sa akin?" kalmado ang boses ni Anton. Kung meron man siyang maipagmamalaki, iyon ay ang kakayahan niyang magpakahinahon kahit gusto na niyang sumabog sa galit.
"Sasabihin ko naman 'yon sa'yo. Tumitiyempo lang ako."
"Kelan? Kapag nahuli ka na?"
"Hindi... Iniisip ko kasi baka iba ang maging dating sa'yo. Baka isipin mo na nagloloko ako. Ayaw kong isipin mo ang ganoon kaya hindi ko muna sinabi sa'yo. Pero sana maniwala ka, hindi kita niloloko."
"Paano mo mapatutunayan na hindi ka nga nagloloko?"
"Tinawagan lang niya ako sa office. May problema siya. Gusto lang niya ng makakausap. Kaya nakipagkita ako..."
"Sa ex pa talaga niya gustong makipag-usap?"
"Ewan ko. Siguro... May pinagsamahan naman kami kahit paano," depensa ni Jason.
"May pinagsamahan. At may pinag-awayan din."
"Anton... Wala naman akong ginagawang masama. Huwag ka namang magalit."
"Kelan siya lalabas ng ospital?"
"Hindi pa alam. Pero andoon na ang parents niya. Sila ang magbabantay kay Xai... Xaira sa ospital. Huwag ka nang magalit, ha? Magkaibigan na lang kami ni Xaira. Hindi kami nagkabalikan. Hindi kami magkakabalikan. Promise ko sa'yo 'yan." Itinaas pa niya ang kanang kamay na tila sumusumpa. Kasunod ay buong higpit niyang niyakap si Anton. Alam niya, mawawala na ang tampo nito o galit.
PAGKATAPOS NG trabaho kinabukasan ay muling nagtungo si Jason sa ospital. May dala pa siyang mansanas at oranges para kay Xaira. Malapit na siya sa kuwarto nang makita niyang lumabas mula roon ang doktor na tumitingin kay Xaira at nagmo-monitor sa kalagayan nito. Sa kabilang bahagi ng pasilyo ito dumaan kaya hindi sila nagkasalubong.
"Good evening po!" masayang bati niya pagpasok sa kuwarto ni Xaira. Pero agad din siyang natigilan nang makita niyang umiiyak si Xaira habang inaalo ng umiiyak din nitong ina. "Ano pong nangyari?"
Sumagot si Tito Ben na halos nagpipigil na maiyak. "Jason, Xaira has... stage four acute myeloid leukemia..."
Pakiramdam niya ay biglang nanlaki ang kanyang ulo at nanlamig ang buo niyang katawan sa sinabi ng ama ni Xaira. Hindi biro ang sakit na leukemia!
