ölmeye eğilimli yaşamlar (Tamamlandı)

herkes tıpkı herkes gibi kimsesiz

İnsanlar gidiyorlar tek tek birbirlerinin hayatlarından.
Işıklar sönüyor tek tek aydınlıklarından.
El oluyor bir bir sevilip sayılanlar.
Yabancılaşıyor hisler ruhlara.
Susuyor içten gelen,o yol gösteren sesler de.
Sırt çeviriyorlar her şey gibi,herkes gibi.
Zaman ilerlerken böyle koşar adım,
yaşayanlar herkesten çok yabancı oluyorlar kendilerine,
herkesten çok karanlık.
Artık çok iyi tanıyor insanlar
pencerelerden geceye damlayan bu yalnızlıkları.
Çünkü biliyorlar herkes tıpkı kendileri gibi kimsesiz.